แพ้แล้วครับ จบแล้ว ผลชี้ขาดมาแล้ว
กลั้นใจสารภาพรักไป ต่อหน้า สองสามวันต่อมาหวยออกทางไลน์ ว่าโดนปฎิเสธ..
อึนไปเลย...
ครับ ก็โล่งใจที่ร็คำตอบ แต่ก็เศร้ากับคำตอบเช่นเดียวกัน....
โล่งที่ได้พูดออกไป และก็เศ้ราจนไม่อยากจะพูดอะไร
ใจก็เข้าใจเขาใจเรา คนไม่ใช่ ยังไงก็ไม่ เราก็รู้ว่าไม่ใช่สไตล์เขา ไม่สามารถเอ็นเตอร์เทนเขาได้ ไม่ใช่คนสมารท์มาดดี
แต่ที่ผ่านมา ก็ทำมมาด้วยใจถึงจะเล็กน้อยบ้าง ดูน่ารำคาญไปบ้าง แต่ก็อยากให้หันมามองกัน คิดว่าแม้จะเล็กน้อย ชนะใจเธอบ้างก็คงจะดี
กลับมาเจอกันที่ทำงานดูเหมือนจะเป็นปกติ แต่ส่วนตัวก็รู้สึกได้ว่าคุยกันยากขึ้น แม้จะไปไหนๆในกลุ่มเดียวกัน
ถามคำตอบคำ ถ้าไม่ทัก ผมก็คงโดนเมินจริงๆ มันน่ากลัวนะครับ เหมือนไม่มีตัวตน ใม่มีแม้แต่สายตาที่มองกันเลย
อึดอัดครับ ผมไม่ตัดใจหรอกนะครับ ก็ชอบไปแล้ว
แต่ก็เข้าใจทางนั้น ว่าตอบปกิเสธมาแล้ว คงไม่อยากให้ทางผมมีความหวังก็เลยทิ้งระยะ ผมห่างไปอีก
ผมควรจะวิ่งตามไหมครับ หรือปล่อยเธอไป
ผมอยากถามจริงๆว่าโกรธกันหรือปล่าว เกลียดกันขนาดนั้นเลยหรอ ถึงเมินใส่กันแบบนี้ มาเริ่มนับ1เป็นเพื่อนกันก็ได้
คุยกันได้ไหม แต่ผมก็ยังขอชอบเธออยู่ดีนั่นแหละ
กลุ้มจัง เดินหน้าก็ไม่ได้ จะถอยแต่ก็ยังเจอหน้ากันอยู่ดี
ถามสาวๆหน่อยครับ ว่าจะให้ ฝ่ายชายทำยังไงดี ขอโอกาศได้ไหม....
หรือจะฝากเพื่อสาวไปตะล่อม ถามว่ายังไง...
#เวลามีน้อย เดี๋ยวเธอก็ คงย้ายลง ต่างจังหวัดแล้วครับ ผมเลยดีเดย์ยกพลขึ้นบก ส่วนผลก็.....โดนตีแตกหาซากทัพไม่เจอตามที่กล่าวมา..ฉะนี้....เอย
ทหารผ่านศึก(รัก) อีกราย มารายงานตัว แพ้หมดรูปและสถาณการณ์ที่ย่ำแย่......
กลั้นใจสารภาพรักไป ต่อหน้า สองสามวันต่อมาหวยออกทางไลน์ ว่าโดนปฎิเสธ..
อึนไปเลย...
ครับ ก็โล่งใจที่ร็คำตอบ แต่ก็เศร้ากับคำตอบเช่นเดียวกัน....
โล่งที่ได้พูดออกไป และก็เศ้ราจนไม่อยากจะพูดอะไร
ใจก็เข้าใจเขาใจเรา คนไม่ใช่ ยังไงก็ไม่ เราก็รู้ว่าไม่ใช่สไตล์เขา ไม่สามารถเอ็นเตอร์เทนเขาได้ ไม่ใช่คนสมารท์มาดดี
แต่ที่ผ่านมา ก็ทำมมาด้วยใจถึงจะเล็กน้อยบ้าง ดูน่ารำคาญไปบ้าง แต่ก็อยากให้หันมามองกัน คิดว่าแม้จะเล็กน้อย ชนะใจเธอบ้างก็คงจะดี
กลับมาเจอกันที่ทำงานดูเหมือนจะเป็นปกติ แต่ส่วนตัวก็รู้สึกได้ว่าคุยกันยากขึ้น แม้จะไปไหนๆในกลุ่มเดียวกัน
ถามคำตอบคำ ถ้าไม่ทัก ผมก็คงโดนเมินจริงๆ มันน่ากลัวนะครับ เหมือนไม่มีตัวตน ใม่มีแม้แต่สายตาที่มองกันเลย
อึดอัดครับ ผมไม่ตัดใจหรอกนะครับ ก็ชอบไปแล้ว
แต่ก็เข้าใจทางนั้น ว่าตอบปกิเสธมาแล้ว คงไม่อยากให้ทางผมมีความหวังก็เลยทิ้งระยะ ผมห่างไปอีก
ผมควรจะวิ่งตามไหมครับ หรือปล่อยเธอไป
ผมอยากถามจริงๆว่าโกรธกันหรือปล่าว เกลียดกันขนาดนั้นเลยหรอ ถึงเมินใส่กันแบบนี้ มาเริ่มนับ1เป็นเพื่อนกันก็ได้
คุยกันได้ไหม แต่ผมก็ยังขอชอบเธออยู่ดีนั่นแหละ
กลุ้มจัง เดินหน้าก็ไม่ได้ จะถอยแต่ก็ยังเจอหน้ากันอยู่ดี
ถามสาวๆหน่อยครับ ว่าจะให้ ฝ่ายชายทำยังไงดี ขอโอกาศได้ไหม....
หรือจะฝากเพื่อสาวไปตะล่อม ถามว่ายังไง...
#เวลามีน้อย เดี๋ยวเธอก็ คงย้ายลง ต่างจังหวัดแล้วครับ ผมเลยดีเดย์ยกพลขึ้นบก ส่วนผลก็.....โดนตีแตกหาซากทัพไม่เจอตามที่กล่าวมา..ฉะนี้....เอย