อาจจะพิมพ์ผิดหรือใช้คำไม่เหมาะสมบ้างนะครับ ขออภัยไว้นะที่นี้ด้วยครับ ยาวนิดนึง
ความรู้สึกนี้ มันเกิดขึ้นมาใกล้จะครบ1ปีแล้ว ปีที่แล้ว ผมขึ้นม.4ครับ ทางโรงเรียนก็ให้สอบคัดห้อง ผมก็ได้อยู่ห้อง2 เพื่อนเก่าผมสมัยม.ต้น ที่มาอยู่ห้องนี้ก็มีอยู่บ้างแต่ก็น้อย สมาชิกส่วนใหญ่เป็นเพื่อนใหม่สำหรับผมทั้งนั้น ผมได้รู้จักกับเพื่อนใหม่คนนึง เธอนั่งอยู่ข้างหลังผมเลย ตอนม.ต้น ผมก็เคยเห็นเธอบ้าง
ดูท่าทางเหมือนน่าจะเป็นพวกเด็กเรียน แรกๆผมก็ไม่ค่อยคุยกับเธอเท่าไร แต่เธอชอบชวนผมคุย เพราะอะไรก็ไม่รู้ อาจเป็นเพราะผมพูดน้อย เค้าเลยอยากจะชวนคุย เวลาผ่านไปประมาณเดือนนึง ผมก็เริ่มปรับตัวกับเพื่อนใหม่ได้ เริ่มคุยกับคนอื่นมากขึ้น แล้ววันนึง เธอก็ถามผมว่า เล่าเรื่องความรักให้ฟังหน่อย
(เนื่องจาก ผมเคยมีประสบการณ์ ชอบเพื่อนห้องเดียวกัน ตั้งแต่ประถม ตั้งแต่ป.4-ม.4 แล้วตอนนั้นยังไม่เลิกชอบ ทั้งเพื่อนทั้งอาจารย์รู้กันหมด) ผมก็บอกกลับไปว่า เรื่องมันยาวมากนะ ถ้าให้เล่าวันเดียวคงเล่าไม่หมด แต่ว่าเราเขียนเป็นเรื่องเหมือนนิยาย ไว้ในไดอารี่ เธอก็ขอยืมผมอ่าน ผมก็ยอมให้อ่านเพราะมันไม่ได้เสียหายอะไร ละเค้าก็อ่านไปยิ้มไป พอเค้าอ่านจบ เค้าก็บอกว่าชอบมากเลยโรแมนติกมาก อยากให้มีใครซักคนที่ดีกับเค้าแบบนี้บ้าง(เนื้อหาส่วนใหญ่เป็น เรื่องแอบรักเค้าข้างเดียว แอบช่วยเค้าอยู่ห่างๆ แต่ไม่กล้าแสดงออก ได้แต่ทำแบบแอบๆ ผมก็ไม่รู้ว่ามันโรแมนติกหรอ?) แต่ผมยังเขียนไม่จบ เค้าก็บอกผมให้เขียนต่อเค้าอยากจะอ่านต่อ
ผมก็เริ่มคิดอะไรขึ้นมาว่า เค้าจะอยากรู้เรื่องนี้ไปทำไม? แต่ผมก็บอกว่าจะเขียนต่อ
เวลาก็ผ่านไป บางทีเค้าก็ชอบแหย่ผมเล่น แบบว่า ชอบเอาปากกาไฮท์ไลท์มาเขียนนู้นเขียนนี่ จนแขนและหนังสือผมเต็มไปด้วยสีปากกาไฮทไลท์ ผมก็เลยตั้งชื่อเล่น ให้เค้าว่า คัลเลอร์ คิลเลอร์ (color killer) ละผมก็เรียกเค้าแบบนี้ตลอด
ช่วงนั้นผมก็มีเรื่องให้ช้ำใจ(คนที่ผมแอบชอบมาตั้งนาน เค้ามีแฟนแล้ว) ผมก็แบบรู้สึกแย่มากๆแล้วก็ซึมๆไปซักพักนึง แล้วเค้าก็มาถามผมในเฟสว่าเป็นอะไรหรอ? ทีแรกผมก็ไม่ได้อยากจะเล่าเรื่องแบบนี้ให้ใครฟัง แต่ไม่รู้ทำไม ผมกลับรู้สึกเชื่อใจ เธอคนนี้ ว่าเค้าจะไม่ปล่อยความลับนี้ออกไป หลังจากวันนั้น เวลาผมก็ไม่สบายใจก็จะ ปรึกษาเค้าทุกวัน จนเริ่มรู้สึกว่าเค้าคล้ายๆแม่ผมยังไงไม่รู้ บางทีอยู่ที่โรงเรียน เค้าก็ชอบเอามือตีผม เพราะอะไรก็ไม่รู้ หันไปมองเค้าก็ยิ้มๆ ผมเริ่มเห็นเค้าเป็นเพือนที่สนิทไปแล้ว เวลาเค้าเดือดร้อน ต้องการอะไร ผมก็ช่วยเค้า แล้วเวลาผมลำบาก เค้าก็ช่วยเหมือนกัน
ช่วงนั้น ผมเริ่มคิด ว่า จริงๆแล้วตอนนี้ผมกำลังชอบเค้าอยู่? รึเปล่า? แต่อีกใจก็ยังตัดใจจากคนที่เคยชอบไม่ได้ เพื่อความแน่ใจ เวลาเรียน ผมก็เลยลองหันไปมองหน้าเค้าดู ถ้าใจมันสั่นๆ หรือพอเค้าหันมาละผมหลบ แสดงว่าผมชอบเค้าแล้วแน่ๆ สรุปผมก็หลบๆจริง(555+) แต่ก็พยายามสบตาเค้า
บางทีกูรู้สึกว่าเวลาเรามองเค้า เค้าก็ยิ้มให้เรา(อาจจะคิดไปเองก็ได้) เวลาผ่านมาเลยช่วงปีใหม่มาซักพัก ตอนวันเกิดเค้า ผมลืม ผมนึกว่าอีก2-3วัน
เค้าซื้อผ้าเช็ดหน้าให้ผม ทำไมก็ไม่รู้วันเกิดเค้าแท้ๆ วันเกิดผมอยู่เดือนหน้า เย็นวันนั้น คาบสุดท้าย ครูไม่อยู่เลยว่าง ผมก็เลยไปนั่งคุยกับเค้าทั้งคาบเลย
อยู่ๆผมก็เหมือนอยากรู้เรื่องของเค้าขึ้นมา ถามไปถามมา เค้าบอกว่าตอนนี้มีคนที่แอบชอบอยู่ แต่เค้าชอบคนอื่นอยู่ เลยไม่กล้าบอก รู้ว่าผิดหวังแน่ๆ
ผมก็อยากรู้มากเลย ว่าใครหนอ ใคร ใครกันนะ ถามเค้าหลายคร้ง แต่เค้าก็ไม่ยอมบอก แล้วเค้าก็ถามผม เรื่องคนที่ผมชอบ ผมก็บอกว่าตอนนี้เริ่มรู้สึกสับสนกับใจตัวเอง ว่าใครกันแน่ เค้าก็ถามผมว่า ใครอ่ะ อยากรู้ๆ ผมก็บอกว่า ซักวันจะรู้เองแหละ เค้าก็บอกว่า บอกมานะ!!!! ผมก็บอกว่า ใบ้แค่ว่า คนแถวๆนี้แหละ555+ (จริงๆตอนนั้น แอบตกใจตัวเอง ว่าทำไมพูดแบบนั้น เดี๋ยวเค้าก็รู้หมดสิ) ละเค้าก็ผมว่า คิดว่าเค้าจะมีแฟนตอนไหน ผมก็บอกเค้าว่าไม่เกินปีนี้หรอก อาจจะได้เจอใครซักคนก็ได้
หลังจากวันนั้น ผมว่าผมมั่นใจ ผมไม่สับสนกับใจตัวเองแล้ว เค้าว่ากันว่า ถ้าเราชอบคนที่1 แล้วเราชอบคนที่2 แสดงว่าเราไม่ได้ชอบคนแรกจริงๆ เพราะถ้าชอบจริงๆ คงไม่ชอบใครอีกง่ายๆ ไม่รู้ว่าจริงไหม แต่ตอนนี้ผมคิดว่า มันจริงแล้วสำหรับผม
เวลาอยู่เค้า ผมรู้สึกว่า สบายใจ ยังไงไม่รู้ ละผมก็เริ่มรู้สึกมีความสุข ที่ได้แกล้ง หยอก เค้า ทั้งๆที่ผมไม่เคย รู้สึกแบบนี้มาก่อน แม้กระทั่งกับคนแรก
ตอนนี้สอบปลายภาคแล้ว วันสอบวันสุดท้าย อาจารย์ที่ปรึกษา จะพาไปเลี้ยงหมูกระทะ
ทีแรกผมก็ว่าจะไม่ไปนะ เธอคนนั้นถาม ผมก็บอกไม่ไป เค้าก็บอกว่า ไปเหอะนะ อยากให้ไปด้วย
ผมก็เลยบอกว่าจะไป
สุดท้ายแล้ว อยากจะขอคำปรึกษาหน่อยครับ ว่าควรจะทำยังไงต่อดี คือผมไม่อยากจะแอบๆ เหมือนคนแรกอีกแล้ว อยากถามว่าควรจะทำยังไงต่อดี
ไม่อยากจะผิดพลาดซ้ำเรื่องเดิมๆอีก ขอคำแนะนำจากผู้มีประสบการณ์หน่อยครับ
ขอบคุณครับ
แอบชอบเพื่อนในห้อง ตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ ควรจะทำยังไงดี
ความรู้สึกนี้ มันเกิดขึ้นมาใกล้จะครบ1ปีแล้ว ปีที่แล้ว ผมขึ้นม.4ครับ ทางโรงเรียนก็ให้สอบคัดห้อง ผมก็ได้อยู่ห้อง2 เพื่อนเก่าผมสมัยม.ต้น ที่มาอยู่ห้องนี้ก็มีอยู่บ้างแต่ก็น้อย สมาชิกส่วนใหญ่เป็นเพื่อนใหม่สำหรับผมทั้งนั้น ผมได้รู้จักกับเพื่อนใหม่คนนึง เธอนั่งอยู่ข้างหลังผมเลย ตอนม.ต้น ผมก็เคยเห็นเธอบ้าง
ดูท่าทางเหมือนน่าจะเป็นพวกเด็กเรียน แรกๆผมก็ไม่ค่อยคุยกับเธอเท่าไร แต่เธอชอบชวนผมคุย เพราะอะไรก็ไม่รู้ อาจเป็นเพราะผมพูดน้อย เค้าเลยอยากจะชวนคุย เวลาผ่านไปประมาณเดือนนึง ผมก็เริ่มปรับตัวกับเพื่อนใหม่ได้ เริ่มคุยกับคนอื่นมากขึ้น แล้ววันนึง เธอก็ถามผมว่า เล่าเรื่องความรักให้ฟังหน่อย
(เนื่องจาก ผมเคยมีประสบการณ์ ชอบเพื่อนห้องเดียวกัน ตั้งแต่ประถม ตั้งแต่ป.4-ม.4 แล้วตอนนั้นยังไม่เลิกชอบ ทั้งเพื่อนทั้งอาจารย์รู้กันหมด) ผมก็บอกกลับไปว่า เรื่องมันยาวมากนะ ถ้าให้เล่าวันเดียวคงเล่าไม่หมด แต่ว่าเราเขียนเป็นเรื่องเหมือนนิยาย ไว้ในไดอารี่ เธอก็ขอยืมผมอ่าน ผมก็ยอมให้อ่านเพราะมันไม่ได้เสียหายอะไร ละเค้าก็อ่านไปยิ้มไป พอเค้าอ่านจบ เค้าก็บอกว่าชอบมากเลยโรแมนติกมาก อยากให้มีใครซักคนที่ดีกับเค้าแบบนี้บ้าง(เนื้อหาส่วนใหญ่เป็น เรื่องแอบรักเค้าข้างเดียว แอบช่วยเค้าอยู่ห่างๆ แต่ไม่กล้าแสดงออก ได้แต่ทำแบบแอบๆ ผมก็ไม่รู้ว่ามันโรแมนติกหรอ?) แต่ผมยังเขียนไม่จบ เค้าก็บอกผมให้เขียนต่อเค้าอยากจะอ่านต่อ
ผมก็เริ่มคิดอะไรขึ้นมาว่า เค้าจะอยากรู้เรื่องนี้ไปทำไม? แต่ผมก็บอกว่าจะเขียนต่อ
เวลาก็ผ่านไป บางทีเค้าก็ชอบแหย่ผมเล่น แบบว่า ชอบเอาปากกาไฮท์ไลท์มาเขียนนู้นเขียนนี่ จนแขนและหนังสือผมเต็มไปด้วยสีปากกาไฮทไลท์ ผมก็เลยตั้งชื่อเล่น ให้เค้าว่า คัลเลอร์ คิลเลอร์ (color killer) ละผมก็เรียกเค้าแบบนี้ตลอด
ช่วงนั้นผมก็มีเรื่องให้ช้ำใจ(คนที่ผมแอบชอบมาตั้งนาน เค้ามีแฟนแล้ว) ผมก็แบบรู้สึกแย่มากๆแล้วก็ซึมๆไปซักพักนึง แล้วเค้าก็มาถามผมในเฟสว่าเป็นอะไรหรอ? ทีแรกผมก็ไม่ได้อยากจะเล่าเรื่องแบบนี้ให้ใครฟัง แต่ไม่รู้ทำไม ผมกลับรู้สึกเชื่อใจ เธอคนนี้ ว่าเค้าจะไม่ปล่อยความลับนี้ออกไป หลังจากวันนั้น เวลาผมก็ไม่สบายใจก็จะ ปรึกษาเค้าทุกวัน จนเริ่มรู้สึกว่าเค้าคล้ายๆแม่ผมยังไงไม่รู้ บางทีอยู่ที่โรงเรียน เค้าก็ชอบเอามือตีผม เพราะอะไรก็ไม่รู้ หันไปมองเค้าก็ยิ้มๆ ผมเริ่มเห็นเค้าเป็นเพือนที่สนิทไปแล้ว เวลาเค้าเดือดร้อน ต้องการอะไร ผมก็ช่วยเค้า แล้วเวลาผมลำบาก เค้าก็ช่วยเหมือนกัน
ช่วงนั้น ผมเริ่มคิด ว่า จริงๆแล้วตอนนี้ผมกำลังชอบเค้าอยู่? รึเปล่า? แต่อีกใจก็ยังตัดใจจากคนที่เคยชอบไม่ได้ เพื่อความแน่ใจ เวลาเรียน ผมก็เลยลองหันไปมองหน้าเค้าดู ถ้าใจมันสั่นๆ หรือพอเค้าหันมาละผมหลบ แสดงว่าผมชอบเค้าแล้วแน่ๆ สรุปผมก็หลบๆจริง(555+) แต่ก็พยายามสบตาเค้า
บางทีกูรู้สึกว่าเวลาเรามองเค้า เค้าก็ยิ้มให้เรา(อาจจะคิดไปเองก็ได้) เวลาผ่านมาเลยช่วงปีใหม่มาซักพัก ตอนวันเกิดเค้า ผมลืม ผมนึกว่าอีก2-3วัน
เค้าซื้อผ้าเช็ดหน้าให้ผม ทำไมก็ไม่รู้วันเกิดเค้าแท้ๆ วันเกิดผมอยู่เดือนหน้า เย็นวันนั้น คาบสุดท้าย ครูไม่อยู่เลยว่าง ผมก็เลยไปนั่งคุยกับเค้าทั้งคาบเลย
อยู่ๆผมก็เหมือนอยากรู้เรื่องของเค้าขึ้นมา ถามไปถามมา เค้าบอกว่าตอนนี้มีคนที่แอบชอบอยู่ แต่เค้าชอบคนอื่นอยู่ เลยไม่กล้าบอก รู้ว่าผิดหวังแน่ๆ
ผมก็อยากรู้มากเลย ว่าใครหนอ ใคร ใครกันนะ ถามเค้าหลายคร้ง แต่เค้าก็ไม่ยอมบอก แล้วเค้าก็ถามผม เรื่องคนที่ผมชอบ ผมก็บอกว่าตอนนี้เริ่มรู้สึกสับสนกับใจตัวเอง ว่าใครกันแน่ เค้าก็ถามผมว่า ใครอ่ะ อยากรู้ๆ ผมก็บอกว่า ซักวันจะรู้เองแหละ เค้าก็บอกว่า บอกมานะ!!!! ผมก็บอกว่า ใบ้แค่ว่า คนแถวๆนี้แหละ555+ (จริงๆตอนนั้น แอบตกใจตัวเอง ว่าทำไมพูดแบบนั้น เดี๋ยวเค้าก็รู้หมดสิ) ละเค้าก็ผมว่า คิดว่าเค้าจะมีแฟนตอนไหน ผมก็บอกเค้าว่าไม่เกินปีนี้หรอก อาจจะได้เจอใครซักคนก็ได้
หลังจากวันนั้น ผมว่าผมมั่นใจ ผมไม่สับสนกับใจตัวเองแล้ว เค้าว่ากันว่า ถ้าเราชอบคนที่1 แล้วเราชอบคนที่2 แสดงว่าเราไม่ได้ชอบคนแรกจริงๆ เพราะถ้าชอบจริงๆ คงไม่ชอบใครอีกง่ายๆ ไม่รู้ว่าจริงไหม แต่ตอนนี้ผมคิดว่า มันจริงแล้วสำหรับผม
เวลาอยู่เค้า ผมรู้สึกว่า สบายใจ ยังไงไม่รู้ ละผมก็เริ่มรู้สึกมีความสุข ที่ได้แกล้ง หยอก เค้า ทั้งๆที่ผมไม่เคย รู้สึกแบบนี้มาก่อน แม้กระทั่งกับคนแรก
ตอนนี้สอบปลายภาคแล้ว วันสอบวันสุดท้าย อาจารย์ที่ปรึกษา จะพาไปเลี้ยงหมูกระทะ
ทีแรกผมก็ว่าจะไม่ไปนะ เธอคนนั้นถาม ผมก็บอกไม่ไป เค้าก็บอกว่า ไปเหอะนะ อยากให้ไปด้วย
ผมก็เลยบอกว่าจะไป
สุดท้ายแล้ว อยากจะขอคำปรึกษาหน่อยครับ ว่าควรจะทำยังไงต่อดี คือผมไม่อยากจะแอบๆ เหมือนคนแรกอีกแล้ว อยากถามว่าควรจะทำยังไงต่อดี
ไม่อยากจะผิดพลาดซ้ำเรื่องเดิมๆอีก ขอคำแนะนำจากผู้มีประสบการณ์หน่อยครับ
ขอบคุณครับ