^
^
ผู้รู้ (น้อย) เขาว่าไว้อย่างนั้น
กระทู้ชวนคุยแต่จะแอบขายของตอนท้ายหน่อยนึงนะ
อารมณ์เดียวกันนี้เคยเกิดขึ้นเมื่อปี 51 ตอนนั้นมะระฯ ไปช่วยออกบูธหาบ้านให้หมาที่งาน Dog Show อิมแพค เมืองทองธานี ขนไปเท่าไร กลับมาเท่านั้น หันไปมองตูบส์ที่นอนสลบระเนระนาดอยู่ในกรงแล้วจิตตก แบบ เฮ้ย ไรเนี่ย ทำไมพวกเอ็งโชคไม่ดีเหมือนหน้าตากันเลยว๊าาา
เก่ากว่านั้นก็ปี 48 ลางานพาหมาโตไปขออาศัยพื้นที่คุณนิดากลุ่ม SOS หาบ้านที่ตลาดนัดวันศุกร์ที่จุฬาฯ ไปด้วยความหวังเต็มที่ว่าหน้าตาดีอย่างแดงน้อยนี่ได้บ้านชัวร์ ปรากฏว่าขับรถกลับบ้านนี่แทบมองไม่เห็นทางเพราะน้ำตากลบ รู้งี้ไม่ไปดีกว่า บั่นทอนจิตใจสุด ๆ เวลาเห็นคนเขาอุ้มอิหมาเด็กดุ๊กดิ๊กของคุณนิดากลับบ้านกันไป อิแดงน้อยยังพอมีบุญอยู่บ้างโดยแม่มันต้องยอมบาปเล็กน้อยแลกกัน มาตั้งกระทู้หาบ้านในพันทิปนี่ละ ปรากฏว่าคุณคนนึงถูกใจเพราะหน้าละม้ายหมาเก่าของเธอที่ตายไป มะระฯ ผู้มีลูกพี่เรือง (ดาวเรือง) เป็น Idol เลยออกไอเดียชวนเธอสร้างบาปหลอกผู้สูงอายุคือคุณแม่ของเธอ ว่าแดงน้อยเป็นหมาที่เธอขับรถชนแล้วพามารักษาที่คลีนิก สมจริงมากเพราะมะระฯ ทำใจไม่ได้ที่จะเอาแดงน้อยกลับไปที่เดิมให้วินปากซอยเตะแทนลูกฟุตบอล เลยพาไปฝากไว้ที่รพส. เพชรเกษม (ตอนนี้ปิดไปแล้ว) หมาได้บ้าน มะระฯ ได้บาป white lie ช่างมัน เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน เดี๋ยวเข้าโครงการผ่อนบุญชำระบาปกับวัดแถวปทุมฯ เอาละกัน
ปีปัจจุบัน 2557 ตั้งกระทู้หาบ้านให้ไอ้เม้งมัน 2 รอบละ ยังไม่ไปไหนเลย
http://pantip.com/topic/31666992
http://pantip.com/topic/31650504
ไอ้เม้งอยู่ร้านหมอแถวพุทธมณฑลสาย 1 มา 2 สัปดาห์กว่าจนเริ่มชินกรงแล้ว วันก่อนค่อย ๆ ย่องไปเยี่ยม เห็นกำลังนอนหนุนอุ้งทรีนน้อย ๆ ของตัวเองหลับปุ๋ย เห็นแบบนั้นแล้วมะระฯ ก็ทั้งดีใจและเศร้าใจไปพร้อม ๆ กัน ดีใจที่เห็นเม้งปรับตัวพอได้แล้วกับการถูกจำกัดอิสรภาพ ในกรณีที่หาบ้านไม่ได้จริง ๆ แล้วจะต้องเอาไปบรรจุอยู่ในกรงตลอดกาล เศร้าใจเพราะไอ้ที่เคยมโนเอาไว้ว่าแมวอ้วน ขี้อ้อนตัวนี้จะมีบ้านอยู่กะเขามั่งอ้ะ มันเป็นได้แค่มโนเท่านั้นจริง ๆ หรือ แมวส้มอโศกก็สุขสบายได้บ้านไปแล้ว (ขอบคุณเพจทูนหัวของบ่าวด้วยนะคะ มะระฯ เอาเม้งไปออกงานหาบ้านที่นั่นด้วยละ) แมวส้มสถานีต่อไป - บางหว้าอย่างไอ้เม้งก็น่าจะโชคดีแบบนั้นบ้างอะนะ
จินตนาการสร้างสุขกว่าสิ่งที่เป็นจริง ผู้รู้ (น้อย คนเดียวกัน) ว่าไว้อย่างนั้น ที่เคยมโนว่า อะนะ เม้งมันจะได้เดินพุงลากพื้นอยู่ในบ้าน มีมุมโปรดประจำตัวซึ่งอาจจะเป็นช่องแช่ผักในตู้เย็น ตะกร้าผ้าเตรียมซักหรือที่นอนยอดนิยม ---> คีย์บอร์ดคอมฯ ตรงไหนก็ได้
ในบ้านที่ไม่ใช่บนหลังคาอย่างที่เคยอยู่มาเป็นปีเพราะไม่มีที่ไป
จริง ๆ แล้วร้านหมอที่เม้งอยู่ในตอนนี้นี่ค่าที่อยู่ (หมอเขาเรียกแบบนั้นอะนะ) ถือว่าถูกแบบเป็นของหายากในปัจจุบันคือ 100 รวมอาหาร แต่เนื่องจากมะระฯ ขอให้หมอจัดเต็มประเคนวัคซีนทุกชนิดที่มีในโลกให้เม้งมัน ค่าฝาก+ค่าตรวจเลือด+test kit+วัคซีนทั้งหลายรวม ๆ แล้วก็ยังเป็นตัวเลขที่มะระฯ ไหวอยู่ ... ถ้าหากว่าจะไม่มีเหตุด่วนเหตุร้ายแทรกเข้ามาด้วยเรื่องนั้น
หมาแก่ของคนในซอยบ้านมะระฯ ถูกหมาของเพื่อนบ้านกัดไส้ทะลัก แต่แรกมะระฯ ก็ว่าจะบอกแบบเดียวกับพี่ริวว่าจะไม่ขอยุ่งกับเรื่องนี้เพราะเป็นหมามีเจ้าของ แต่เมื่อนึกถึงภาพหมาแก่สภาพโทรม ๆ ตัวนี้ที่มะระฯ เคยทำหมันให้เมื่อหลายปีก่อน และรู้มาโดยตลอดว่ามันถูกละเลย เลี้ยงตามมีตามเกิดมาโดยตลอดจากเจ้าของ เลยเป็นที่มาของค่าใช้จ่ายอีกพะเรอที่จะตามมาเพราะอาการบาดเจ็บนั้นสาหัสกว่าที่เห็น หมอต้องผ่าตัดเพื่อตัดต่อลำไส้ที่ฉีกขาด หลังผ่าตัดต้องให้น้ำเกลือ 1 สัปดาห์เพราะต้องงดอาหาร ที่แย่ก็คือแม้จะยื้อชีวิตไว้แล้วด้วยสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ก็ยังไม่พ้นจากความเป็นความตาย 50:50
มะระฯ ถามหมอว่าอะไรแย่กว่ากัน ระหว่างการตายจากไปโดยที่เจ้าของก็ไม่ได้สนใจยินดียินร้ายอะไร (หมายถึงเจ้าตัวนี้) กับการอยู่โดยที่ไม่มีใครต้องการ (หมายถึงแมวอ้วนตัวนั้น) หมอไม่ตอบ เดินหนีไปเลย คงรำคาญ เจ๊นี่ชอบถามเรื่องยาก
มีคนแนะนำว่าให้เอาไปโพสต์ขอความช่วยเหลือใน UniDog (Thailand) แต่ใครที่เคยเข้าไปดูที่เพจนี้ ก็จะเห็นเหมือนที่มะระฯ เห็น ว่าสภาพหมาแมวแต่ละตัวละลานตา น่าสลดใจไปซะทั้งนั้น หลายต่อหลายตัวที่แย่กว่าเคสของเรา มะระฯ จึงคิดว่าคงต้องกัดฟันแบกรับค่าใช้จ่ายของเจ้าตัวนี้ไว้เอง ไม่กล้าไปรบกวนใครในเรื่องนี้ แต่นั่นก็เท่ากับว่าช่วงเวลาที่ไอ้เม้งจะได้นอนเล่นชิลด์ ๆ อยู่ที่ร้านหมอ เพื่อรอว่าประตูบ้านหลังไหนจะเปิดรับก็ต้องหดสั้นลงด้วย
มะระฯ จึงคิดว่าวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้ (2 มี.ค.) ถ้าเม้งยังไม่มีที่ไป ก็คงต้องรับกลับมาบรรจุอยู่ในกรงที่บ้านป้าถึกที่เคยดูแลกันมาหลายปี แต่มันคงดีกว่านี้เยอะเลย ถ้าเม้งจะมีบ้านอยู่
Flyer ข้างบนนั่นมะระฯ ทำไว้กะว่าจะเอาไปขอติดตามร้านหมอ เป็นวิธีโบราณก่อนเทคโนโลยีจะมาถึง แต่ก็ยังเวิร์คอยู่นะเพราะเมื่อเดือนส.ค. ที่ผ่านมามีสาวเกาหลีลูกค้ารพส. ทองหล่อบอกว่าเห็นประกาศหาบ้านให้หมาของมะระฯ เลยสนใจจะขอรับไปเลี้ยง (แต่ "บิวตี้" มีคนรับไปก่อนหน้านั้นแล้ว)
มะระฯ ได้แต่หวัง ... ว่า flyer ที่ทำไว้นั่นจะไม่จำเป็นต้องใช้ และกระทู้นี้จะเป็นกระทู้ปิดโครงการหาบ้านให้แมวอ้วนตัวนี้
มะระฯ เคยบอกไว้ในกระทู้หาบ้านแบบนี้ละ ว่าคุณ ๆ คนไหนที่สะดวกพอที่จะรับเจ้าตัวนั้น ๆ ไปดูแลได้ ก็เท่ากับว่าได้ช่วยไว้ถึง 2 ชีวิตในเวลาเดียวกัน
กระทู้นี้ก็เป็นแบบนั้น ...
การหาบ้านให้แมวไม่ได้ เป็นทุกข์อย่างหนึ่งในโลก (โลกส่วนตัวอะนะ)
^
ผู้รู้ (น้อย) เขาว่าไว้อย่างนั้น
กระทู้ชวนคุยแต่จะแอบขายของตอนท้ายหน่อยนึงนะ
อารมณ์เดียวกันนี้เคยเกิดขึ้นเมื่อปี 51 ตอนนั้นมะระฯ ไปช่วยออกบูธหาบ้านให้หมาที่งาน Dog Show อิมแพค เมืองทองธานี ขนไปเท่าไร กลับมาเท่านั้น หันไปมองตูบส์ที่นอนสลบระเนระนาดอยู่ในกรงแล้วจิตตก แบบ เฮ้ย ไรเนี่ย ทำไมพวกเอ็งโชคไม่ดีเหมือนหน้าตากันเลยว๊าาา
เก่ากว่านั้นก็ปี 48 ลางานพาหมาโตไปขออาศัยพื้นที่คุณนิดากลุ่ม SOS หาบ้านที่ตลาดนัดวันศุกร์ที่จุฬาฯ ไปด้วยความหวังเต็มที่ว่าหน้าตาดีอย่างแดงน้อยนี่ได้บ้านชัวร์ ปรากฏว่าขับรถกลับบ้านนี่แทบมองไม่เห็นทางเพราะน้ำตากลบ รู้งี้ไม่ไปดีกว่า บั่นทอนจิตใจสุด ๆ เวลาเห็นคนเขาอุ้มอิหมาเด็กดุ๊กดิ๊กของคุณนิดากลับบ้านกันไป อิแดงน้อยยังพอมีบุญอยู่บ้างโดยแม่มันต้องยอมบาปเล็กน้อยแลกกัน มาตั้งกระทู้หาบ้านในพันทิปนี่ละ ปรากฏว่าคุณคนนึงถูกใจเพราะหน้าละม้ายหมาเก่าของเธอที่ตายไป มะระฯ ผู้มีลูกพี่เรือง (ดาวเรือง) เป็น Idol เลยออกไอเดียชวนเธอสร้างบาปหลอกผู้สูงอายุคือคุณแม่ของเธอ ว่าแดงน้อยเป็นหมาที่เธอขับรถชนแล้วพามารักษาที่คลีนิก สมจริงมากเพราะมะระฯ ทำใจไม่ได้ที่จะเอาแดงน้อยกลับไปที่เดิมให้วินปากซอยเตะแทนลูกฟุตบอล เลยพาไปฝากไว้ที่รพส. เพชรเกษม (ตอนนี้ปิดไปแล้ว) หมาได้บ้าน มะระฯ ได้บาป white lie ช่างมัน เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน เดี๋ยวเข้าโครงการผ่อนบุญชำระบาปกับวัดแถวปทุมฯ เอาละกัน
ปีปัจจุบัน 2557 ตั้งกระทู้หาบ้านให้ไอ้เม้งมัน 2 รอบละ ยังไม่ไปไหนเลย
http://pantip.com/topic/31666992
http://pantip.com/topic/31650504
ไอ้เม้งอยู่ร้านหมอแถวพุทธมณฑลสาย 1 มา 2 สัปดาห์กว่าจนเริ่มชินกรงแล้ว วันก่อนค่อย ๆ ย่องไปเยี่ยม เห็นกำลังนอนหนุนอุ้งทรีนน้อย ๆ ของตัวเองหลับปุ๋ย เห็นแบบนั้นแล้วมะระฯ ก็ทั้งดีใจและเศร้าใจไปพร้อม ๆ กัน ดีใจที่เห็นเม้งปรับตัวพอได้แล้วกับการถูกจำกัดอิสรภาพ ในกรณีที่หาบ้านไม่ได้จริง ๆ แล้วจะต้องเอาไปบรรจุอยู่ในกรงตลอดกาล เศร้าใจเพราะไอ้ที่เคยมโนเอาไว้ว่าแมวอ้วน ขี้อ้อนตัวนี้จะมีบ้านอยู่กะเขามั่งอ้ะ มันเป็นได้แค่มโนเท่านั้นจริง ๆ หรือ แมวส้มอโศกก็สุขสบายได้บ้านไปแล้ว (ขอบคุณเพจทูนหัวของบ่าวด้วยนะคะ มะระฯ เอาเม้งไปออกงานหาบ้านที่นั่นด้วยละ) แมวส้มสถานีต่อไป - บางหว้าอย่างไอ้เม้งก็น่าจะโชคดีแบบนั้นบ้างอะนะ
จินตนาการสร้างสุขกว่าสิ่งที่เป็นจริง ผู้รู้ (น้อย คนเดียวกัน) ว่าไว้อย่างนั้น ที่เคยมโนว่า อะนะ เม้งมันจะได้เดินพุงลากพื้นอยู่ในบ้าน มีมุมโปรดประจำตัวซึ่งอาจจะเป็นช่องแช่ผักในตู้เย็น ตะกร้าผ้าเตรียมซักหรือที่นอนยอดนิยม ---> คีย์บอร์ดคอมฯ ตรงไหนก็ได้ในบ้านที่ไม่ใช่บนหลังคาอย่างที่เคยอยู่มาเป็นปีเพราะไม่มีที่ไป
จริง ๆ แล้วร้านหมอที่เม้งอยู่ในตอนนี้นี่ค่าที่อยู่ (หมอเขาเรียกแบบนั้นอะนะ) ถือว่าถูกแบบเป็นของหายากในปัจจุบันคือ 100 รวมอาหาร แต่เนื่องจากมะระฯ ขอให้หมอจัดเต็มประเคนวัคซีนทุกชนิดที่มีในโลกให้เม้งมัน ค่าฝาก+ค่าตรวจเลือด+test kit+วัคซีนทั้งหลายรวม ๆ แล้วก็ยังเป็นตัวเลขที่มะระฯ ไหวอยู่ ... ถ้าหากว่าจะไม่มีเหตุด่วนเหตุร้ายแทรกเข้ามาด้วยเรื่องนั้น
หมาแก่ของคนในซอยบ้านมะระฯ ถูกหมาของเพื่อนบ้านกัดไส้ทะลัก แต่แรกมะระฯ ก็ว่าจะบอกแบบเดียวกับพี่ริวว่าจะไม่ขอยุ่งกับเรื่องนี้เพราะเป็นหมามีเจ้าของ แต่เมื่อนึกถึงภาพหมาแก่สภาพโทรม ๆ ตัวนี้ที่มะระฯ เคยทำหมันให้เมื่อหลายปีก่อน และรู้มาโดยตลอดว่ามันถูกละเลย เลี้ยงตามมีตามเกิดมาโดยตลอดจากเจ้าของ เลยเป็นที่มาของค่าใช้จ่ายอีกพะเรอที่จะตามมาเพราะอาการบาดเจ็บนั้นสาหัสกว่าที่เห็น หมอต้องผ่าตัดเพื่อตัดต่อลำไส้ที่ฉีกขาด หลังผ่าตัดต้องให้น้ำเกลือ 1 สัปดาห์เพราะต้องงดอาหาร ที่แย่ก็คือแม้จะยื้อชีวิตไว้แล้วด้วยสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ก็ยังไม่พ้นจากความเป็นความตาย 50:50
มะระฯ ถามหมอว่าอะไรแย่กว่ากัน ระหว่างการตายจากไปโดยที่เจ้าของก็ไม่ได้สนใจยินดียินร้ายอะไร (หมายถึงเจ้าตัวนี้) กับการอยู่โดยที่ไม่มีใครต้องการ (หมายถึงแมวอ้วนตัวนั้น) หมอไม่ตอบ เดินหนีไปเลย คงรำคาญ เจ๊นี่ชอบถามเรื่องยาก
มีคนแนะนำว่าให้เอาไปโพสต์ขอความช่วยเหลือใน UniDog (Thailand) แต่ใครที่เคยเข้าไปดูที่เพจนี้ ก็จะเห็นเหมือนที่มะระฯ เห็น ว่าสภาพหมาแมวแต่ละตัวละลานตา น่าสลดใจไปซะทั้งนั้น หลายต่อหลายตัวที่แย่กว่าเคสของเรา มะระฯ จึงคิดว่าคงต้องกัดฟันแบกรับค่าใช้จ่ายของเจ้าตัวนี้ไว้เอง ไม่กล้าไปรบกวนใครในเรื่องนี้ แต่นั่นก็เท่ากับว่าช่วงเวลาที่ไอ้เม้งจะได้นอนเล่นชิลด์ ๆ อยู่ที่ร้านหมอ เพื่อรอว่าประตูบ้านหลังไหนจะเปิดรับก็ต้องหดสั้นลงด้วย
มะระฯ จึงคิดว่าวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้ (2 มี.ค.) ถ้าเม้งยังไม่มีที่ไป ก็คงต้องรับกลับมาบรรจุอยู่ในกรงที่บ้านป้าถึกที่เคยดูแลกันมาหลายปี แต่มันคงดีกว่านี้เยอะเลย ถ้าเม้งจะมีบ้านอยู่
Flyer ข้างบนนั่นมะระฯ ทำไว้กะว่าจะเอาไปขอติดตามร้านหมอ เป็นวิธีโบราณก่อนเทคโนโลยีจะมาถึง แต่ก็ยังเวิร์คอยู่นะเพราะเมื่อเดือนส.ค. ที่ผ่านมามีสาวเกาหลีลูกค้ารพส. ทองหล่อบอกว่าเห็นประกาศหาบ้านให้หมาของมะระฯ เลยสนใจจะขอรับไปเลี้ยง (แต่ "บิวตี้" มีคนรับไปก่อนหน้านั้นแล้ว)
มะระฯ ได้แต่หวัง ... ว่า flyer ที่ทำไว้นั่นจะไม่จำเป็นต้องใช้ และกระทู้นี้จะเป็นกระทู้ปิดโครงการหาบ้านให้แมวอ้วนตัวนี้
มะระฯ เคยบอกไว้ในกระทู้หาบ้านแบบนี้ละ ว่าคุณ ๆ คนไหนที่สะดวกพอที่จะรับเจ้าตัวนั้น ๆ ไปดูแลได้ ก็เท่ากับว่าได้ช่วยไว้ถึง 2 ชีวิตในเวลาเดียวกัน
กระทู้นี้ก็เป็นแบบนั้น ...