มีหลวงพี่ท่านจะเดินจาริก

ตามหัวข้อครับ
มีหลวงพี่ท่านหนึ่งบอกจะเดินทางไกล
ผมถามท่านว่าจะไปถึงไหน ท่าว่าจะไปเชียงใหม่
ผมถึงกับงง
ท่านเป็นพระใหม่อยู่เลยครับ บวชได้พรรษาเดียว
จะออกเดินทางไกลขนาดนี้คนเดียว
ผมลองคำนวนเส้นทาง ประมาณ800 กมพอดี บวกลบนิดหน่อย และท่านตั้งใจจะเดินไปโดยไม่ยอมขึ้นรถใครทั้งสิ้น
ผมถามท่านว่าทำเพื่ออะไร ทำไมต้องขนาดนั้น
ท่านบอกว่าท่านเป็นคนขี้เกียจ ต้องหาอะไรมาช่วย
ท่านใช้คำว่า ทำความเพียร เมื่อเดินไปแล้วจะไม่สามารถกลับหลังอีก ตัดสินใจไปแล้วต้องให้ถึงที่สุด หากทำสิ่งที่คิดว่ายากได้ สิ่ง ที่รองลงมามันก็ต้องทำได้ จะได้ไม่มีข้ออ้างให้ตัวเองขี้เกียจ
ท่านบอกนี่ไม่ใช่การธุดงค์เพราะว่าจะเดินไปตามถนนเส้นหลัก (คาดว่ากลัวหลง) ไม่ได้ลัดป่าอะไรเลย
ไปอยู่ตัวคนเดียว จะได้สงบจิตใจ เห็นว่าท่านจะนอนวัดระหว่างทาง ไปเรื่อยๆ

ประเด็นคือมีความเป็นห่วงท่านจังครับ จะห้ามปรามดีไหม พรรษาก็ยังน้อย อายุน่าจะ ประมาณ 25 เอง ไม่รู้ว่าท่านจะเป็นอะไรกลางทางไหม โยมพ่อโยมแม่ ก็ไม่บอกด้วย ผมควรแนะนำอะไรท่านดี
ถ้าไปถึงโดยสวัสดิภาพ ก็อนุโมทนาบุญ แต่เป็นไรกลางทางนี้ สงสารทางบ้านท่านเลย....