คือเราเป็นทอมค่ะ หรือเรียกว่าไงดี แต่คือเราชอบผู้หญิง แต่ก็ชอบผู้ชายนะ หมายถึงชอบแต่ไม่ได้คิดจะคบเป็นแฟน เราไม่ชอบใส่เสื้อรัดรูป หรือแต่งตัวสวยงาม แต่เราก็ไม่ได้แต่งตัวเป็นทอมหรือขี้เก๊กนะ คือแต่งตัวธรรมดาๆไม่รู้สิค่ะ
ตอนนี้เรามีแฟน เขาเคยคบกับผู้ชายมาก่อน แล้วก้มาคบกับเรา เรายอมรับว่าผูกพันกันมากๆผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะมากจริงๆ เรารู้สึกว่าเราอยากแต่งงาน มีลูกกับเขา อยากให้เป็นแค่เขาคนเดียว เกลียดตัวเองมากที่เกิดมาเป็นผู้หญิงแบบนี้ บางทีเราอยากให้เขาเป้นผู้ชายก็ได้ ขอแค่เป็นเขา แล้วได้อยู่ด้วยกัน ทำให้เราไม่มีสิทแม้แต่จะคิดจะมอง วาดฝันว่ามีอนาคตด้วยกัน เขาเป็นคนน่ารักมาก นิสัยดี เรียนดี ทำงานดี เขาเคยบอกว่าเรารับเด็กมาเลี้ยงก็ได้ แต่เราหวังอยากให้เขามีครอบครัวที่ดี ที่ปกติด้วยเช่นกัน ไม่ต้องมาจมปรักอยู่กับผู้หญิงด้วยกัน เพราะอนาคตมันไม่แน่นอน บางทีเขาอาจจะได้เจอคนที่ดีๆ เขาบอกเราว่าอย่างเพิ่งไปคิดถึงอนาคตมากได้ไหม? แต่เราก็อดไม่ได้จริงๆเพราะเรารักเขามาก แล้วเราไม่รู้จะคบกับเขาทำไมถ้าสุดท้ายเราก็ต้องเลิกกันเพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้เลย
เรายอมรับว่าเราคิดมาก เรากลัวมาก ถ้าจะคบกันเพื่อรอวันที่เขาต้องจากไป แต่ถ้าเขาไปเจอผู้ชายดีๆ ไปมีครอบครัว เราพูดจริงๆเราจะไม่โกรธเลย และจะเป็นเพื่อนกับเขาได้ แต่ก็คงเสียใจมากๆ น้อยใจตัวเองมากๆ เราไม่รู้ คิดไม่ออกจริงๆวันๆก็คิดแต่เรื่องนี้ เรารู้ว่าเราควรปลงตั้งแต่แรก แต่เราก็ทำไม่ได้เลยจริงๆ
บางทีเราก็อยากเป็นผู้หญิงแบบคนปกติเขา เราอยากเลิกเป็นทอม เพราะถ้าเขามีชีวิตใหม่เราก็คงต้องมีชีวิตใหม่ มีครอบครัวของเราเหมือนกัน แต่เราทำไม่ได้ ไม้รู้ต้องทำไง เราพยามแต่งตัว แต่ก็ยังไม่ใช่ ผู้ชายมาจีบแต่เราก็รู้สึกว่าไม่ใช่ เจอใครๆเราก็ว่ายังไม่ใช่ ใจเรามันอยากให้เป็นเขาไปตลอด
แต่นี้มันก็เป็นความคิดที่ฟุ้งซ่านของเรา เราบ่นกับแฟนเกือบทุกวัน ว่าเราคิดยังไง เราก็กลัวแฟนเบื่อ แต่เราก็คิดหาทางออกไม่ได้จริงๆนอกจากยอมรับความจริง แล้วยอมรับความจริงว่าอีกกี่ปีๆก็ต้อง ในที่สุดจากกันใช่ไหมค่ะ?
ชอบเพศเดียวกัน ทรมานมากๆ
ตอนนี้เรามีแฟน เขาเคยคบกับผู้ชายมาก่อน แล้วก้มาคบกับเรา เรายอมรับว่าผูกพันกันมากๆผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะมากจริงๆ เรารู้สึกว่าเราอยากแต่งงาน มีลูกกับเขา อยากให้เป็นแค่เขาคนเดียว เกลียดตัวเองมากที่เกิดมาเป็นผู้หญิงแบบนี้ บางทีเราอยากให้เขาเป้นผู้ชายก็ได้ ขอแค่เป็นเขา แล้วได้อยู่ด้วยกัน ทำให้เราไม่มีสิทแม้แต่จะคิดจะมอง วาดฝันว่ามีอนาคตด้วยกัน เขาเป็นคนน่ารักมาก นิสัยดี เรียนดี ทำงานดี เขาเคยบอกว่าเรารับเด็กมาเลี้ยงก็ได้ แต่เราหวังอยากให้เขามีครอบครัวที่ดี ที่ปกติด้วยเช่นกัน ไม่ต้องมาจมปรักอยู่กับผู้หญิงด้วยกัน เพราะอนาคตมันไม่แน่นอน บางทีเขาอาจจะได้เจอคนที่ดีๆ เขาบอกเราว่าอย่างเพิ่งไปคิดถึงอนาคตมากได้ไหม? แต่เราก็อดไม่ได้จริงๆเพราะเรารักเขามาก แล้วเราไม่รู้จะคบกับเขาทำไมถ้าสุดท้ายเราก็ต้องเลิกกันเพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้เลย
เรายอมรับว่าเราคิดมาก เรากลัวมาก ถ้าจะคบกันเพื่อรอวันที่เขาต้องจากไป แต่ถ้าเขาไปเจอผู้ชายดีๆ ไปมีครอบครัว เราพูดจริงๆเราจะไม่โกรธเลย และจะเป็นเพื่อนกับเขาได้ แต่ก็คงเสียใจมากๆ น้อยใจตัวเองมากๆ เราไม่รู้ คิดไม่ออกจริงๆวันๆก็คิดแต่เรื่องนี้ เรารู้ว่าเราควรปลงตั้งแต่แรก แต่เราก็ทำไม่ได้เลยจริงๆ
บางทีเราก็อยากเป็นผู้หญิงแบบคนปกติเขา เราอยากเลิกเป็นทอม เพราะถ้าเขามีชีวิตใหม่เราก็คงต้องมีชีวิตใหม่ มีครอบครัวของเราเหมือนกัน แต่เราทำไม่ได้ ไม้รู้ต้องทำไง เราพยามแต่งตัว แต่ก็ยังไม่ใช่ ผู้ชายมาจีบแต่เราก็รู้สึกว่าไม่ใช่ เจอใครๆเราก็ว่ายังไม่ใช่ ใจเรามันอยากให้เป็นเขาไปตลอด
แต่นี้มันก็เป็นความคิดที่ฟุ้งซ่านของเรา เราบ่นกับแฟนเกือบทุกวัน ว่าเราคิดยังไง เราก็กลัวแฟนเบื่อ แต่เราก็คิดหาทางออกไม่ได้จริงๆนอกจากยอมรับความจริง แล้วยอมรับความจริงว่าอีกกี่ปีๆก็ต้อง ในที่สุดจากกันใช่ไหมค่ะ?