*~♥ เป็นลูกคนที่เท่าไหร่.. นิสัยยังไงกันบ้างคะ ♥~*

ผมลูกคนกลางครับ ห่างกับพี่ชาย 1 ปีครึ่ง
ตอนเด็กๆเวลาโดนพี่รังแก แม่ผมจะบอกว่า "เค้าเป็นพี่เรานะ ยอมเค้าหน่อย"
5 ปีต่อมามีน้องสาวอีกคน
ทุกครั้งที่ผมทะเลาะกับน้องแม่จะพูดว่า "เราเป็นพี่ต้องยอมน้อง"
โตมาในสภาพนั้น ทุกวันนี้ผมมองย้อนกลับไป พบว่า
- ผมไม่ค่อยเรียกร้องอะไร ผมแทบไม่เคยขออะไรพ่อกับแม่เลย
ผม-นาฬิกาซื้อเองถูกๆพอใส่ดูเวลา   พี่-ไนกี้แอร์ปั๊มหมื่นกว่า
ผม-มือถือใช้ของเก่าต่อจากของพี่เวลาพี่ชื้อเครื่องใหม่ พี่-ซื้อใหม่ปีเว้นปี
ผม-คอมพ์ใช้ของเก่าของพี่อีกเช่นกัน พี่-ชื้อคอมพ์เฉลี่ย3-4ปี 1 เครื่อง งบประมาณ3หมื่นต่อครั้ง
ผม-ใช้หนังสือดิกฯมือ2 ที่เจอมาจนเรียนจบ พี่-ใช้ทอร์กกิ้งดิกฯ 2 เครื่อง
ที่ผมไม่ขอนั่นขอนี่เพราะผมคิดเสมอว่า ถ้าวันไหนผมขออะไรขึ้นมา พ่อกับแม่เค้าจะได้ฉุกใจคิดว่า
"ปกติผมแทบไม่ขออะไร เรื่องนี้เอ่ยปากขอขึ้นมาแสดงว่ามันต้องสำคัญกับผมมาก"
ซึ่งเรื่องที่ผมขอแบบจริงจังเรื่องเดียวในชีวิตคือ ผมขอเลือกคณะที่จะเรียนเอง
แต่สุดท้ายก็พ่อแม่ก็ไม่ให้ บังคับผมเรียนคณะที่เค้าอยากให้เรียนอยู่ดี
ส่วนพี่ผมได้เลือกคณะเอง
กลายเป็นว่านิสัยไม่ขอนั่นนี่มาตลอดกลับทำให้พ่อกับแม่ของผม"ชิน"กับการเป็นเด็กสงบปากสงบคำ
และการที่ผมดื้อจะเรียนคณะอื่นกลับจะทำให้เค้าใจสลาย

ปัจจุบันมองตัวเอง
-ฉลาดเกินมีน แต่ไม่มีไหวพริบ เอาตัวรอดไม่เก่ง ตัดสินใจเฉพาะหน้าได้ห่วยมากๆ
-ไม่ชอบผิดใจกับคนอื่น มักจะหาทางไกล่เกลี่ยความรู้สึกแบบที่ผมมักจะมาคิดเสียใจทีหลัง ว่าบางเรื่องก็ไม่น่ายอม
-ถึงจะขี้เกียจ แต่ก็เหนื่อยเป็น หมายถึงรู้ว่าบางสิ่งต้องแลกด้วยการกระทำถึงจะได้มา
-ไม่ชอบเข้าสังคมเท่าไหร่ คือมักจะเสียความรู้สึกบ่อยๆกับการมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น
-คิดว่าตัวเองตลก แต่เป็นตลกที่เกิดจากชีวิตวัยเด็กที่ไม่มีความสุข และการตลกจะทำให้เข้าสังคมได้ง่ายขึ้น

อันนี้แฟนผมเค้ามองว่าผม
-ฉลาด แต่บางเรื่องก็โง๊โง่แบบกระบือเรียกพี่ (ผมไม่ได้คิดว่าผมฉลาดมาก แค่เกินมีน แต่เรื่องโง่นี่ยอมรับ)
-ใจเย็นมาก (อาจเพราะโตมาแบบยอมคนมาตลอด)
-มีทัศนคติในด้านการดูหนังที่ดี
-ขี้เกียจ (อันนี้ตรงกัน)

พิมพ์ไปพิมพ์มาเหมือนระบายอดีตแทน...