๑๑๑ อุกกาอุกกฤษฏ์กร้าว ๑๑๑

กระทู้สนทนา


                           ไหมเมฆเฉกสายถนิมสร้อย
                         แพรลอยพลอยขาวราวมณีศิลป์
                          ท้องฟ้าดูเฉื่อยชาเหมือนชาชิน
                            ทวิชชาถวิลถิ่นบินรุดเร้า

                            ฟ้าเฟื่องเหลืองรุกอุกกาสี
                          สิ้นสำเนียงเสียงวลีสงัดเหงา
                           สรรพสิ่งนิ่งงันมีเพียงเงา
                     ตระมื่นเทาเหล่าแมกไม้ยังเฉยเมย

                            อึดอัดอัดอั้นบรรยากาศ
                          มาลุตลืมละวาดระบัดเผย
                           ติณชาติคู่ดินดั่งเช่นเคย
                      เจ้ายืนหยัดเหมือนเยาะเย้ยใยไพ

                          ผ่านวันพลันมหันตพายุโยก
                          ลมฝนสิกรรโชกกระชากไหว
                           ฉุดดินฉุดฟ้าทลวงทะลาย
                           ไม้ใหญ่ไถลถลนฝนคนอง

                         กลุ่มเกลียงกลิ่นติณอยู่สู้ไม่ถอย
                         ค้อมตัวคอยคมพายุเสนอสนอง
                          ทุกสิ่งสิ้นภิณพ่ายปราชัยครอง
                     เหลือบเหลียวมองหมู่หญ้ายังเขียวขจี.

                            """"""""""""""""



                      ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่