ผมกำลังจะจีบผู้หญิงคนหนึ่งครับ เธอเป็นเพื่อนที่ทำงานรู้จักกันได้4เดือนกว่า แต่ขอคบกันได้เกือบเดือน และเราก็ได้ออกเดท ลองคบกันดูเกือบเดือน แต่เธอเป็นผู้หญิงนิสัยโอเค จนกระทั่งผมเลยถามเธอหลังจากวันวาเลนไทล์ว่า เราคบกันแบบแฟนได้ไหม จากนั้นรู้สึกงานเข้าเลยครับ จากเดิมที่หล่อนคุยไลน์กับผมเป็นระยะๆ หล่อนบอกครั้งสุดท้ายว่าขอคิดดูก่อน แล้วเงียบบล๊อคไลน์ไม่ตอบผมไปวันนึงเต็มๆ หลังจากนั้นก็เลิกบล็อค
ผมถามเขาว่ามีอะไรไม่สบายใจไหม ผมทำผิดอะไร เขาบอกไม่ผิด ถามคำ ตอบคำ จากนั้น ผมก็บอกว่าจะโทรไปหาคืนนั้น และเล่าว่า เราลองคบๆดูไปก่อนได้ไหมไม่ต้องไปถึงสถานะแฟน แต่แค่เปิดใจเรียนรู้กันก่อน เวลาเดือนเดียวมันเร็วเกินไปที่จะตัดสิน เขาบอกว่าเดือนเดียว จากการนัดเดทกันแค่ครั้งที่ 2 เขาก็รู้สึกแล้วว่ามันเหมือนเป็นเพื่อนมากกว่าแฟนจนลองดูๆไปเกือบเดือนแล้ว จนเขาบอกมันไม่ใช่อะ
อีกอย่างเขาบอกว่า เขายังคุยกับแฟนเก่าอยู่ แต่เขาบอกแฟนเก่าก็ไม่ใช่ว่าดี คบกันมา 2 ปี แต่เหมือนเลิกกันแต่ก็ยังไม่ขาด ผมเลยถามกลับว่า ที่แล้วมาถ้าเป็นแบบนี้ทำกับผมทำไม ทำไมถึงให้ความหวังผม เขาบอกเขาขอโทษ เขาผิด เขาสมควรโดนด่า ผมก็ร้องไห้ฟูมฟาย 5555 พอวันต่อมาดูเราทั้งคู่ นอยกันไป
ทีนี้ผมก้เลยกะว่ายังไม่ลดความพยามจีบต่อ "ตื๊อเธอให้ได้ที่สุด" ทำดีกับเธอ ซื้ออาหารไปฝาก เขียนข้อความติดกระดาษว่าคิดถึงนะ ก่อนนอนถึงเธออ่านไลน์ผมแต่ไม่ตอบ หรือตอบแบบห้วนๆ ก็จะบอกว่าราตรีสวัสดิ์ ยังเป็นห่วงเสมอนะ และยังคงทำดี คอยถามหล่อนเสมอว่ากลับยังไง กินข้าวเที่ยงที่ไหน ไปเรื่อยๆเพื่อแสดงให้เห็นว่าผมยังเป็นห่วง
ปล. "หล่อน อยู่หอคนเดียวครับ" ผมว่าการอยู่คนเดียว ไม่ว่าจะตั้งแต่เด็กๆยังไง ก็เหงาครับ แต่มันเร็วไปที่จะยอมรับให้ผมเข้าห้องในตอนนั้นเพราะเราเพิ่งคบ หล่อนไม่เคยให้ผมแตะเนื้อต้องตัวแต่ไหนแต่ไรเลย
ปล.2 หล่อนเป็นคนที่ถ้าตัดจากใคร จะใจเด็ดครับ (แต่กรณีแฟนคนเก่า หล่อนไม่ใช่คนบอกเลิกเองครับ แต่คนก่อนๆหล่อนบอกเลิกเอง) แต่นี้ยังอยู่ที่ทำงานเดียวกัน เจอๆกัน
ผมถามว่าถ้าผมจะซื้อใจหล่อน โดยการทำดีกับเธอไปเรื่อยๆ และถามเธอเป็นระยะ บอกคิดถึง บอกความเป็นห่วงทางข้อความ เธอจะมีใจบ้างไหม หรือว่ารำคาญผม เพราะผู้หญิงปากกับใจไม่ตรงกันเท่าที่รู้ "ใช่คือไม่ ไม่คือใช่"
ขอบคุณครับที่แชร์ความเห็นครับ
เปลี่ยนควาามรู้สึกจากเพื่อน กลายเป็นแฟนยังไงครับ
ผมถามเขาว่ามีอะไรไม่สบายใจไหม ผมทำผิดอะไร เขาบอกไม่ผิด ถามคำ ตอบคำ จากนั้น ผมก็บอกว่าจะโทรไปหาคืนนั้น และเล่าว่า เราลองคบๆดูไปก่อนได้ไหมไม่ต้องไปถึงสถานะแฟน แต่แค่เปิดใจเรียนรู้กันก่อน เวลาเดือนเดียวมันเร็วเกินไปที่จะตัดสิน เขาบอกว่าเดือนเดียว จากการนัดเดทกันแค่ครั้งที่ 2 เขาก็รู้สึกแล้วว่ามันเหมือนเป็นเพื่อนมากกว่าแฟนจนลองดูๆไปเกือบเดือนแล้ว จนเขาบอกมันไม่ใช่อะ
อีกอย่างเขาบอกว่า เขายังคุยกับแฟนเก่าอยู่ แต่เขาบอกแฟนเก่าก็ไม่ใช่ว่าดี คบกันมา 2 ปี แต่เหมือนเลิกกันแต่ก็ยังไม่ขาด ผมเลยถามกลับว่า ที่แล้วมาถ้าเป็นแบบนี้ทำกับผมทำไม ทำไมถึงให้ความหวังผม เขาบอกเขาขอโทษ เขาผิด เขาสมควรโดนด่า ผมก็ร้องไห้ฟูมฟาย 5555 พอวันต่อมาดูเราทั้งคู่ นอยกันไป
ทีนี้ผมก้เลยกะว่ายังไม่ลดความพยามจีบต่อ "ตื๊อเธอให้ได้ที่สุด" ทำดีกับเธอ ซื้ออาหารไปฝาก เขียนข้อความติดกระดาษว่าคิดถึงนะ ก่อนนอนถึงเธออ่านไลน์ผมแต่ไม่ตอบ หรือตอบแบบห้วนๆ ก็จะบอกว่าราตรีสวัสดิ์ ยังเป็นห่วงเสมอนะ และยังคงทำดี คอยถามหล่อนเสมอว่ากลับยังไง กินข้าวเที่ยงที่ไหน ไปเรื่อยๆเพื่อแสดงให้เห็นว่าผมยังเป็นห่วง
ปล. "หล่อน อยู่หอคนเดียวครับ" ผมว่าการอยู่คนเดียว ไม่ว่าจะตั้งแต่เด็กๆยังไง ก็เหงาครับ แต่มันเร็วไปที่จะยอมรับให้ผมเข้าห้องในตอนนั้นเพราะเราเพิ่งคบ หล่อนไม่เคยให้ผมแตะเนื้อต้องตัวแต่ไหนแต่ไรเลย
ปล.2 หล่อนเป็นคนที่ถ้าตัดจากใคร จะใจเด็ดครับ (แต่กรณีแฟนคนเก่า หล่อนไม่ใช่คนบอกเลิกเองครับ แต่คนก่อนๆหล่อนบอกเลิกเอง) แต่นี้ยังอยู่ที่ทำงานเดียวกัน เจอๆกัน
ผมถามว่าถ้าผมจะซื้อใจหล่อน โดยการทำดีกับเธอไปเรื่อยๆ และถามเธอเป็นระยะ บอกคิดถึง บอกความเป็นห่วงทางข้อความ เธอจะมีใจบ้างไหม หรือว่ารำคาญผม เพราะผู้หญิงปากกับใจไม่ตรงกันเท่าที่รู้ "ใช่คือไม่ ไม่คือใช่"
ขอบคุณครับที่แชร์ความเห็นครับ