วันนี้ไปทำบุญแบบไม่ได้ตั้งใจไป

เช้าวันนี้ตื่นมาจิตใจเลื่อนลอย ไม่ได้ไปทำงาน เศร้าใจเรื่องการบ้านการเมือง กลัวคนจะตายกันมาก ถ้ายังไม่พูดกันดีๆ ก็เลยคว้าไอแพดมาเล่นเกมออนไลน์แก้เครียด  เล่นก็เบื่อก็เลยเปิดยูทูป ฟังพอจ. ปราโมทย์เทศน์ ก็ได้นั่งสมาธิแป๊ปนึง นึกได้ว่าไม่มีอะไรกิน ไข่หมด ก็เลยจะไปซุปเปอร์มาร์เก็ต ขับรถด้วยใจเลื่อยลอย จะไปซื้อของไหงเลี้ยวคนละทาง รู้ตัวอีกทีก็มาอยู่หน้าวัด อ้าว งง ล่ะตู  จะไปซื้อของกินดันมาอยู่หน้าวัดได้ไง  ใจลอยขนาดนี้เชียว  ไม่เป็นไร ไหนๆก็มาแล้ว ทำสังฆทานซะหน่อย เข้าไปในวัดก็เลยซื้อกระป๋องสังฆทาน เอาเงินใส่ซอง ถวายพระ  ปกติไม่เคยคุยกับพระนะ ทำบุญเสร็จก็กลับหรือไปจุดอื่นเผื่อมีอะไรที่น่าสนใจ  แต่วันนี้พระท่านคุยก่อน เราก็เลยคุยกับท่าน ก็เล่าให้ท่านฟังว่าความจริงไม่ได้ตั้งใจมาวัดเลยเจ้าค่ะ ไม่รู้ใจลอยขับรถผิดมาได้ไง ท่านขำแล้วก็รดน้ำมนต์ให้ บอกว่ายังโชคดีที่ไม่ไปใจลอยแล้วไปที่อื่นอันตรายมาก   คุยกับท่านเสร็จก็เดินไปไว้พระสีวลีด้านนอกกุฏิ  พระฝรั่งรูปหนึ่งเดินมาก็มาทักเราแล้วคุยด้วย พระบอกว่าท่านบวชที่วัดนี้แหละแต่ไปสอนกรรมฐานที่ญี่ปุ่น 11 ปี และตอนนี้อยู่ที่ศรีลังกา 4 ปี แล้ว  ท่านคุยอะไรเยอะเลย  เป็นครั้งแรกจริงๆที่ได้คุยกับพระแบบนี้ คือส่วนใหญ่เราจะหลบพระ จะชอบแอบอยู่กับกลุ่มคนแล้วก็ให้คนอื่นถาม เราจะเป็นคนฟังเฉยๆ   ตอนท่านจบการสนทนาท่านพูดคำว่า “อนิจจัง”  ดิฉันคาดว่าท่านคงอยากจะพูดคำอื่นมั๊ง แต่ภาษาไทยท่านอาจไม่แข็งแรง อิอิ
เอาเป็นว่าวันนี้ดิฉันไปวัดโดยไม่ได้ตั้งใจ และได้สนทนากับพระถึงสองรูป แบบ ที่ไม่เคยมาก่อน ดีจัง