ขายขายข้าว (ระบายข้าว) ของรัฐบาล

ตกเป็นประเด็นใหญ่ที่ถกเถียงกันมายาวนานว่าทำไมชาวนายังไม่ได้รับเงินชะที ซึ่งพวกยุแยงนี่แหละตัวดีที่ชอบยั่วให้คนรู้น้อยพลอยคล้อยตามไปด้วยจนกลายเป็นประเด็นน้ำผึ้งหยดเดียว

คำถามมีอยู่ว่า
"เมื่อชาวนาจำนำข้าวไปแล้วทำไมถึงยังไม่ได้เงิน"

คำตอบ
ในขณะที่รัฐรับจำนำแล้วเขายังต้องรอโอกาสในการระบายข้าวอยู่ และไม่ใช่ไทยประเทศเดียวที่ส่งออกข้าว เราต้องเผชิญกับคู่แข่งอย่าง เวียดนาม ลาว พม่า อินโด หรือแม้กระทั่งจีน

คนรู้น้อยมักจะไม่รู้เรื่องอุปสงค์กับอุปทาน ไม่รู้จักกลไกตลาดถึงได้เสียรู้เขาง่ายๆ ซึ่งตรงนี้รัฐบาลน่าจะออกมาให้ความรู้ให้กับคนพวกนี้ดีกว่าอยู่เฉยๆ
น่าจะให้ความรู้ตั้งแต่เขากู้เงินมาทำนาเสียด้วยซ้ำ

รัฐบาลมีความผิดตรงที่ไม่สามารถจัดระบบการทำงานที่ดี ซึ่งถ้าชาวนาไม่กู้เงินนอกระบบมาใช้ในการทำนาเหตุการณ์คงไม่บานปลายได้ถึงขนาดนี้
รัฐบาลมีความผิดตรงที่ไม่ได้บอกจำนวนที่รับจำนำ/ครอบครัว

รัฐบาลมีความผิดที่ปล่อยให้มีการกระทำผิดของผู้คอยโกยผลประโยชน์ในการออกนโยบายการรับจำนำ ทำให้มีการสวมสิทธิ์และรวมรอยโกงชาติ และการนำเข้าข้าวจากประเทศเพื่อนบ้านมาแข่งกับชาวนาไทย

รัฐบาลไม่ได้ให้ข่าวสารใดๆ กับชาวนาไทยว่าในขณะนี้สถานะการณ์นอกประเทศก็ป่วนไม่แพ้กัน จึงไม่สามารถระบายหรือส่งออกข้าวได้ ซึ่งผู้ที่ไม่ได้ติดตามข่าวสารบ้านเมืองหูหนวกตาบอด และตั้งความหวังในราคาข้าวที่รัฐตั้งไว้สูงลิ่ว เมื่อไม่เป็นไปตามคาดจึงเกิดเหตุกาีรณ์แบบนี้ขึ้น