อยากจะหย่ากับสามีที่เป็นมุสลิม จะต้องทำอย่างไร จะกลับไปเป็นชาวพุทธได้หรือไม่

เราก็เคยผ่านเหตุการณ์คล้ายคุณค่ะ
ของเรานะแต่งงานได้แค่ 1  เดือนเท่านั้นล่ะ
เค้าก็ด่าว่าแม่เรา  ไม่ให้เงินใช้อีก  เราเห็นว่ามันแปลก ๆ

ลืมบอกไปว่าตอนที่แต่งงานนั้นก็แต่งกันมีผู้ใหญ่ สังคมรับรุ้นะ
แฟนเป็นคนสระแก้ว  เราเป็นคนเหนือ  แต่งได้แค่เดือนเดียว
สิ่งที่เราผิดสังเกตก็คือ  เค้าพยายามพูดในเชิงที่ไม่อยากเอาเงินไปให้แม่  ไม่อยากให้ติดต่อครอบครัว
จะให้เอาเงินที่เราหาได้มาเก็บกับเค้า  โดยที่เค้าไม่ให้เงินเราใช้สักบาท  แต่ยังจะเอาเงินเราไปอีก
(เค้าเปิดร้านของของได้เดือนและหลายหมื่น  แต่เราทำงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเราได้  8,000)
เค้าก็ยังอยากได้ของเราอีก  เราเห็นว่าเค้าคุยแปลก ๆ เริ่มไม่สู้ดีค่ะ  

สุดท้ายมาเราก็หนีเก็บของล่ะ  เค้าโมโหมากเลย  โทรมาด่าแม่เราหยาบคาบที่สุด
เราพยายามจะออกมา  เขาทำร้ายเราค่ะ  จนในที่สุดเราต้องก้มกราบเท้าเค้า  ขอชีวิตไว้

แม่เราทนไม่ไหวรีบเดินทางมารับเราอย่างเร็วที่สุดหลังจากนั้นเลย  
ระหว่างรอแม่  เราก็แกล้งทำเป็นเงียบ ๆ นะ  ทำตัวนิ่ง ๆ ไม่หนี  ไม่เก็บของค่ะ
เพราะเราก็รักชีวิตของเรานะ  รักแม่ด้วย  ถ้าเราเป็นอะไร  เกิดมันฆ่าเราขึ้นมา  แล้วเราแล้วแม่จะอยู่อย่างไร

ไม่นานเกินรอ  12  ชม.  แม่มารับเราพร้อมกับญาติ ๆ เรารีบวิ่งหนีขึ้นรถอย่างไม่เก็บของอะไรทั้งนั้นค่ะ
มีแต่กระเป๋าเงิน  เอกสารสำคัญต่าง ๆ เท่านั้น  เสื้อผ้าอะไรทิ้งหมดเลยล่ะ

เราก็กลับมาอยู่บ้าน  อยู่กับแม่  อยู่บ้านของเรา  ชีวิตของเรา  มีอิสระภาพ  
อยู่ท้องถิ่นทางเหนือ  อากาศบ้านเรา  ทุกอย่างเป็นตัวเรา  เพราะเราเกิดมาจากที่นี้

ครั้งแรกหลังจาก  1  เดือน  ที่เรากลับมาบ้าน  น้ำตาแทบไหล  เราคิดถึงบ้านเรา  คิดถึงครอบครัว
คิดถึงแม่  คิดถึงสิ่งดี ๆ ที่ญาติมีให้เรา แต่เรากลับตาบอดเองที่หนีพวกเค้าไป ๆ อยู่ที่ไกล ๆ มาก ๆ
เรารู้สึกผิดมาก  ทุกคนให้อภัยเราหมดค่ะ  เรากลับมาแล้วก็ดีใจมากเลย  มีความสุขนับแต่วินาทีนั้นค่ะ
สุขใจที่ได้กลับมาอยู่บ้าน  ได้มานั่งสมาธิ  ได้ทำงานอย่างเงียบสงบ

อยากจะบอกว่าวันแรกเลยล่ะที่กลับมา  ก็ไม่เคยคิดถึง  ไม่เคยคิดกลับไปหาเค้าอีกเลยค่ะ
ถึงแม้จะต้องอยู่คนเดียว  แต่สิ่งแวดล้อมทำให้เรามีความสุข  เราไม่เคยคิดรับสาย
ไม่คิดจะติดต่อไป  หรืออะไรทั้งนั้น

ตอนนี้ผ่านมาได้  3  ปีแล้วค่ะ  เราให้เวลากับครอบครัว  พระพุทธศาสนา  สังคมบ้านเรา
ท้องเที่ยงเรื่อย  ทำงานพัฒนางานส่วนตัวเรานะ  จนมีเวลาให้ทุกอย่าง
งานก็พัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ ทุกอย่างสุขใจหมดค่ะ

นี้เรื่องของเรานะ  ผ่านมาแล้ว  เราก็คิดว่าจากวันนั้นมาวันนี้เราคิดถูกมากเลยที่เดินออกมาค่ะ
คนไม่ดีอยู่ไปก้เท่านั้นค่ะ  ดูอรา  1  เดือน  ชาวบ้านจะว่านินทาแล้วแต่ไม่สนใจค่ะ
เราสุขใจที่ได้อยู่กับครอบครัวของเรา  คิดอย่างนี้ดีกว่า  คนมันไม่ดีคิดถึงเรื่องไม่ดีมันค่ะ
เราก็ตัดใจได้เอง  เกิดอยู่ต่อไปเอาโรคมาปล่อยเราจะทำอย่างไรค่ะ

เพราะอนาคตและชีวิตเป็นของเรา  หากทำร้ายร่างกายเรา ๆ จะอยู่ไปเผื่ออะไร
อนาคตเราจะมีใหม่หรือไม่มีก็ไม่สำคัญค่ะ  วันนี้เราได้อยู่ในที่ ๆ เรามีความสุขก็สุขที่สุดแล้วค่ะ
คุณเองก็มีลูกน้อย ๆ ไม่เป็นไรค่ะ  น้องคนเดียว  single mem  มีเยอะแยะไปค่ะ

เป็นกำลังใจนะค่ะ