ตรงเข้าประเด็นเลย
พี่ชายผมเหลืองจัด เกลียดรัฐบาลชุดนี้เข้าไส้ชนิดแช่งให้ตายวันตายคืน
แต่ทั้งบ้าน (พ่อ แม่ และตัวผม) ค่อนไปทางแดง
พี่ชายผมนับถือนายสุเทพยิ่งกว่าพ่อแม่บังเกิดเกล้าอีก
ถึงขนาดมีปากเสียงทะเลาะกับแม่ไปเมื่อเดือนก่อน
ทุกวันนี้แทบไม่ปริปากคุยกันอีกเลย
ผมแอบตามดูเฟสบ็คเค้าอยู่เงียบ ๆ ด่าหยาบคายสารพัด เชิดชูสุเทพราวกับเป็นสมมุติเทพ
แถมยังยกย่องกองกำลังติดอาวุธสงครามฝั่งม็อบว่าเป็นฮีโร่ ผู้กล้าหาญ(จริง ๆ นะ ผมไม่ได้เวอร์เลย)
แต่ผมก็ไม่พยายามเข้าไปยุ่ง เพราะถือว่านั่นเป็นพื้นที่ส่วนตัวให้เขาได้ระบาย ปลดปล่อย ขืนเข้าไปยุ่งจะยิ่งเตลิดจนกู่ไม่กลับ
เพราะผมมั่นใจแล้วว่าพี่ชายอยู่ในขั้น "เกินเยียวยา"
พูดอะไรก็ไม่ฟัง
แต่ที่น่ากลัวที่สุดข้อความล่าสุดที่เค้าโพส
"พรุ่งนี้ผมจะไปร่วมรบ"
ยอมรับตรง ๆ ว่าอดห่วงไม่ได้ ถึงไม่อยากยุ่งก็เหอะ
พี่ชายผมอายุก็ 35 แล้ว ไม่มีงานทำ วัน ๆ เกาะเพื่อนกิน แล้วก็ไปชุมนุม เรียกง่าย ๆ ว่าชีวิตยังไม่มีหลักมีฐานอะไรเลย
ทุกวันนี้ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโทรศัพท์ ค่าเน็ต ผมรับหมด พ่อแม่รับค่าบ้านกับค่ากิน
เกิดเป็นอะไรไปขึ้นมา
คนที่จะเดือดร้อนก็คือ พ่อ กับ แม่
พนันได้ว่าไอ้เทือกมันไม่มาป้อนข้าวป้อนน้ำ หรือออกค่ารักษาพยาบาลให้แน่ ๆ ลงท้ายสุดก็ต้องเดือดร้อนพ่อกับแม่อยู่ดี
ผมอยากจะเตือนเค้าตรง ๆ
แต่ก็กลัวว่าเตือนแล้วจะยิ่งไปกระตุ้นให้เขาไปแล้วที่นี้ไม่กลับมาอีกเลย
เรียนก็ไม่จบ งานก็ไม่ทำ บวชเรียนก็ไม่เอา ไม่มีอะไรสักอย่าง
เกิดมาชาตินี้ไม่แทนคุณพ่อแม่ ไม่เป็นไร ผมลูกคนเล็ก แค่พ่อแม่ ผมดูแลได้
แต่ไม่อยากให้เจ้าพี่ชายหาภาระมาเพิ่มน่ะสิ
ผมควรจะเตือน
หรือปล่อยไปดี
อยากเตือนสติพี่ชาย แต่ก็กลัวจะเตลิดเปิดเปิง ผมควรทำไงดี?
พี่ชายผมเหลืองจัด เกลียดรัฐบาลชุดนี้เข้าไส้ชนิดแช่งให้ตายวันตายคืน
แต่ทั้งบ้าน (พ่อ แม่ และตัวผม) ค่อนไปทางแดง
พี่ชายผมนับถือนายสุเทพยิ่งกว่าพ่อแม่บังเกิดเกล้าอีก
ถึงขนาดมีปากเสียงทะเลาะกับแม่ไปเมื่อเดือนก่อน
ทุกวันนี้แทบไม่ปริปากคุยกันอีกเลย
ผมแอบตามดูเฟสบ็คเค้าอยู่เงียบ ๆ ด่าหยาบคายสารพัด เชิดชูสุเทพราวกับเป็นสมมุติเทพ
แถมยังยกย่องกองกำลังติดอาวุธสงครามฝั่งม็อบว่าเป็นฮีโร่ ผู้กล้าหาญ(จริง ๆ นะ ผมไม่ได้เวอร์เลย)
แต่ผมก็ไม่พยายามเข้าไปยุ่ง เพราะถือว่านั่นเป็นพื้นที่ส่วนตัวให้เขาได้ระบาย ปลดปล่อย ขืนเข้าไปยุ่งจะยิ่งเตลิดจนกู่ไม่กลับ
เพราะผมมั่นใจแล้วว่าพี่ชายอยู่ในขั้น "เกินเยียวยา"
พูดอะไรก็ไม่ฟัง
แต่ที่น่ากลัวที่สุดข้อความล่าสุดที่เค้าโพส
"พรุ่งนี้ผมจะไปร่วมรบ"
ยอมรับตรง ๆ ว่าอดห่วงไม่ได้ ถึงไม่อยากยุ่งก็เหอะ
พี่ชายผมอายุก็ 35 แล้ว ไม่มีงานทำ วัน ๆ เกาะเพื่อนกิน แล้วก็ไปชุมนุม เรียกง่าย ๆ ว่าชีวิตยังไม่มีหลักมีฐานอะไรเลย
ทุกวันนี้ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโทรศัพท์ ค่าเน็ต ผมรับหมด พ่อแม่รับค่าบ้านกับค่ากิน
เกิดเป็นอะไรไปขึ้นมา
คนที่จะเดือดร้อนก็คือ พ่อ กับ แม่
พนันได้ว่าไอ้เทือกมันไม่มาป้อนข้าวป้อนน้ำ หรือออกค่ารักษาพยาบาลให้แน่ ๆ ลงท้ายสุดก็ต้องเดือดร้อนพ่อกับแม่อยู่ดี
ผมอยากจะเตือนเค้าตรง ๆ
แต่ก็กลัวว่าเตือนแล้วจะยิ่งไปกระตุ้นให้เขาไปแล้วที่นี้ไม่กลับมาอีกเลย
เรียนก็ไม่จบ งานก็ไม่ทำ บวชเรียนก็ไม่เอา ไม่มีอะไรสักอย่าง
เกิดมาชาตินี้ไม่แทนคุณพ่อแม่ ไม่เป็นไร ผมลูกคนเล็ก แค่พ่อแม่ ผมดูแลได้
แต่ไม่อยากให้เจ้าพี่ชายหาภาระมาเพิ่มน่ะสิ
ผมควรจะเตือน
หรือปล่อยไปดี