ราอายุ 22 ปี ส่วนแฟนเรา 25 ค่ะ
เราเป็นคนเงียบ ๆ ขี้อาย คุยไม่เก่ง ตรงกันข้ามกับแฟนเราที่มนุษย์สัมพันธ์เลิศ เพื่อนเยอะ เพื่อนรักใคร่ผูกพันกับเค้าทุกคน
เพื่อนเค้าเรารู้จักหมดค่ะ สังสรรค์กันบ่อย ๆ ขี้เหล้าเมายา เสือสิงห์กันทั้งก๊วน
แต่แฟนจะมีเพื่อนอยู่คนนึงชื่อชอน สนิทกันมากเป็นพิเศษ ถึงขนาดที่ย้ายที่พักตามแฟนเรามาเลยทีเดียว
เรากับแฟนจะได้ค้างด้วยกันตามที่เวลาจะเอื้อ ส่วนเรื่องออกไปข้างนอกกัน 2 ต่อ 2 นี่ไม่มีเลย ยกเว้นวันสำคัญ ซึ่งโอกาสมันน้อยมาก ๆ
แฟนเราติดมือถือ แชทอยู่แต่กับเพื่อนคนนี้ ตั้งแต่ลืมตาตื่น - เข้าห้องน้ำ - กินข้าว จนถึงก่อนตาจะปิด
แต่กับเราเมสเสจไปที กว่าจะตอบต้องรอเป็นชาติ ตอบมั่ง ไม่ตอบมั่ง อ้างว่าไม่ได้รับบ้างอะไรบ้าง
วันเกิดเรา นาน ๆ ทีเราก็อยากอยู่กับแฟนเรา 2 คน เราพาแฟนไปเลี้ยงข้าวโดยที่เค้าก็เรียกชอนมาโดยที่ไม่ได้ถามเราเลย
หลังกินเสร็จ เราอยากไปดินเนอร์กับแฟนต่อ 2 คน ไปนั่งดื่มกินกันที่ร้านแถวบ้าน เราอยากนั่งสบาย ๆ ไม่รีบ
แฟนก็เอาแต่แชทกับเพื่อนคนนี้ ไม่ยอมวางมือถือเลย จนเราต้องเงียบปากไปเอง
แฟนเราดูลุกลี้ลุกลนชอบกล พอถามก็บอกว่าเป็นห่วงชอน มีเรื่องไม่สบายใจ
เราก็ต้องจำใจกลับไปหาชอนพร้อมกับแฟน
วาเลนไทน์ที่ผ่านมา
(เราให้ความสำคัญกับวาเลนไทน์ปีนี้มากที่สุด ปีนี้อาจจะเป็นปีสุดท้ายที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน เพราะต่างคนต้องแยกย้ายไปคนละประเทศ)
คุยกันแล้วว่าดินเนอร์กันนอกบ้านเสร็จจะกลับมาดื่มกันต่อ 2 คนในห้อง
แต่ก็เอาอีก ....โทรมาเรียกแฟนเราไป คืนนั้นชอนทำงานในผับคืนแรก ตื่นเต้น อยากให้แฟนเราไปเชียร์ เราก็ต้องไป
สุดท้าย วาเลนไทน์ที่เราหวังว่าจะได้อยู่โรแมนติกกัน 2 คน ก็ต้องไปดิ้นในผับ ดูโคโยตี้เต้นแทน ปิดท้ายด้วยไปดื่มต่อกับเพื่อน ๆ เค้าที่ตามมาอีกเป็นโขยง
เวลาแฟนซื้อของมาฝากจากต่างประเทศ แฟนจะแบ่งให้เราเท่ากับเพื่อนเค้า หรือ น้อยกว่า ไม่มีมากกว่าหรืออะไรที่พิเศษกว่าเลย
ไปไหนมาไหนกับชอนกันทั้งวันแล้ว เพิ่งกลับมาไม่ทันไร ชอนโทรเรียกไปนั่งคุยเล่นที่ห้องอีกแล้ว
เป็นอยู่แบบนี้ทุกวัน เราทนมาตลอด จนตอนนี้ชักไม่ไหว
เราเคยคุยกับแฟนแล้ว อธิบายดี ๆ แล้ว
แต่ทุกครั้งแฟนจะจบปัญหานี้ด้วยประโยคที่ว่า 'เราก็นอนด้วยกันทุกวันแล้วนี่'
เรากลับมาพิจารณาตัวเองแล้ว ไม่รู้ว่าตัวเองบกพร่องตรงไหนจริง ๆ
เราให้แฟนไปเที่ยวกับก๊วนเพื่อนผู้ชายของเค้าบ่อย ๆ โดยที่ไม่เคยโทร / เมสเสจกวนเค้าเลย เว้นแต่จะมีเหตุฉุกเฉินจริง ๆ เท่านั้น
เราปรับตัวอย่างถึงที่สุดแล้วนะ
กับแฟนคนก่อน ๆ ถ้าเป็นอย่างนี้ มีปัญหากันไปแล้ว
แต่กับแฟนคนนี้เราใจเย็น ปรับเข้าหาเค้าแทบทุกด้านจริง ๆ
เราควรทำไงดีคะ? เราให้อิสระเค้าขนาดนี้ กับสิ่งที่เราขอแลกกันในวันพิเศษนี่เราขอมากไปเหรอค
เบื่อ...แฟนติดเพื่อนมากเลยค่ะ
เราเป็นคนเงียบ ๆ ขี้อาย คุยไม่เก่ง ตรงกันข้ามกับแฟนเราที่มนุษย์สัมพันธ์เลิศ เพื่อนเยอะ เพื่อนรักใคร่ผูกพันกับเค้าทุกคน
เพื่อนเค้าเรารู้จักหมดค่ะ สังสรรค์กันบ่อย ๆ ขี้เหล้าเมายา เสือสิงห์กันทั้งก๊วน
แต่แฟนจะมีเพื่อนอยู่คนนึงชื่อชอน สนิทกันมากเป็นพิเศษ ถึงขนาดที่ย้ายที่พักตามแฟนเรามาเลยทีเดียว
เรากับแฟนจะได้ค้างด้วยกันตามที่เวลาจะเอื้อ ส่วนเรื่องออกไปข้างนอกกัน 2 ต่อ 2 นี่ไม่มีเลย ยกเว้นวันสำคัญ ซึ่งโอกาสมันน้อยมาก ๆ
แฟนเราติดมือถือ แชทอยู่แต่กับเพื่อนคนนี้ ตั้งแต่ลืมตาตื่น - เข้าห้องน้ำ - กินข้าว จนถึงก่อนตาจะปิด
แต่กับเราเมสเสจไปที กว่าจะตอบต้องรอเป็นชาติ ตอบมั่ง ไม่ตอบมั่ง อ้างว่าไม่ได้รับบ้างอะไรบ้าง
วันเกิดเรา นาน ๆ ทีเราก็อยากอยู่กับแฟนเรา 2 คน เราพาแฟนไปเลี้ยงข้าวโดยที่เค้าก็เรียกชอนมาโดยที่ไม่ได้ถามเราเลย
หลังกินเสร็จ เราอยากไปดินเนอร์กับแฟนต่อ 2 คน ไปนั่งดื่มกินกันที่ร้านแถวบ้าน เราอยากนั่งสบาย ๆ ไม่รีบ
แฟนก็เอาแต่แชทกับเพื่อนคนนี้ ไม่ยอมวางมือถือเลย จนเราต้องเงียบปากไปเอง
แฟนเราดูลุกลี้ลุกลนชอบกล พอถามก็บอกว่าเป็นห่วงชอน มีเรื่องไม่สบายใจ
เราก็ต้องจำใจกลับไปหาชอนพร้อมกับแฟน
วาเลนไทน์ที่ผ่านมา
(เราให้ความสำคัญกับวาเลนไทน์ปีนี้มากที่สุด ปีนี้อาจจะเป็นปีสุดท้ายที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน เพราะต่างคนต้องแยกย้ายไปคนละประเทศ)
คุยกันแล้วว่าดินเนอร์กันนอกบ้านเสร็จจะกลับมาดื่มกันต่อ 2 คนในห้อง
แต่ก็เอาอีก ....โทรมาเรียกแฟนเราไป คืนนั้นชอนทำงานในผับคืนแรก ตื่นเต้น อยากให้แฟนเราไปเชียร์ เราก็ต้องไป
สุดท้าย วาเลนไทน์ที่เราหวังว่าจะได้อยู่โรแมนติกกัน 2 คน ก็ต้องไปดิ้นในผับ ดูโคโยตี้เต้นแทน ปิดท้ายด้วยไปดื่มต่อกับเพื่อน ๆ เค้าที่ตามมาอีกเป็นโขยง
เวลาแฟนซื้อของมาฝากจากต่างประเทศ แฟนจะแบ่งให้เราเท่ากับเพื่อนเค้า หรือ น้อยกว่า ไม่มีมากกว่าหรืออะไรที่พิเศษกว่าเลย
ไปไหนมาไหนกับชอนกันทั้งวันแล้ว เพิ่งกลับมาไม่ทันไร ชอนโทรเรียกไปนั่งคุยเล่นที่ห้องอีกแล้ว
เป็นอยู่แบบนี้ทุกวัน เราทนมาตลอด จนตอนนี้ชักไม่ไหว
เราเคยคุยกับแฟนแล้ว อธิบายดี ๆ แล้ว
แต่ทุกครั้งแฟนจะจบปัญหานี้ด้วยประโยคที่ว่า 'เราก็นอนด้วยกันทุกวันแล้วนี่'
เรากลับมาพิจารณาตัวเองแล้ว ไม่รู้ว่าตัวเองบกพร่องตรงไหนจริง ๆ
เราให้แฟนไปเที่ยวกับก๊วนเพื่อนผู้ชายของเค้าบ่อย ๆ โดยที่ไม่เคยโทร / เมสเสจกวนเค้าเลย เว้นแต่จะมีเหตุฉุกเฉินจริง ๆ เท่านั้น
เราปรับตัวอย่างถึงที่สุดแล้วนะ
กับแฟนคนก่อน ๆ ถ้าเป็นอย่างนี้ มีปัญหากันไปแล้ว
แต่กับแฟนคนนี้เราใจเย็น ปรับเข้าหาเค้าแทบทุกด้านจริง ๆ
เราควรทำไงดีคะ? เราให้อิสระเค้าขนาดนี้ กับสิ่งที่เราขอแลกกันในวันพิเศษนี่เราขอมากไปเหรอค