ผิดมากเลยใช่มั้ย ที่เราแท้ง

เราแท้งเมื่อวานนี้ น้องหลุดออกมาเป็น ก้อนเท่าตับไก่ หล่นจ่อมลงไปในชักโครก เรารีบเอามือลงไปควานในโถส้วม
ตอนนั้นมือเท้าเย็น ตอนเอาน้องขึ้นมาวางบนมือ ยังงง เพราะก้อนใหญ่เท่านิ้วโป้ง ทั้งนิ้ว น้ำตาค่อย ๆ ไหล คิดในใจ
"หนูคงไม่ไหวแล้วใช่มั้ย"

ตอนเย็นแฟนมารับ รีบบอกเค้า ทันที ว่า "น้องหลุด" อีกแล้ว

เค้าบอกให้ "เดี่ยวค่อยพูด"

เราถามเค้าว่า "เสียใจป่าว" แต่ในใจเรา "โคตรเจ็บปวด เพราะได้เห็นช่วงน้องหลุด แต่ช่วยอะไรไม่ได้เลย ภาพติดตา"

เค้าถามเราว่า "ทำไมแท้งบ่อยจัง" พูดเหมือนความผิดเรา ทำไมไม่ดูแลตัวเองดี ๆ

เค้าไม่พูดกับเรา ...

เมื่อคืน แยกเตียงกันนอน ผ้าห่มคนละผืน

ส่วนเรานอนอยุ่บนเตียง กับภาพติดตา ตอนเอา น้องวางบนมือ ร้องไห้ ไม่รู้จะทำโทษตัวเองยังไงดีเหมือนกัน

เช้ามา เค้าไม่พับผ้าห่มให้เรา เอายาที่เรากินบำรุงลูก ไปวางทิ้งที่อื่น (ทำแบบไม่อยากเห็น)

ตอนขับรถมาส่ง เราต้องหอมกัน แต่มาเช้าวันนี้

ไม่ให้เราหอม...

เราผิดมากเลยใช่มั้ย เธอไม่มีส่วนผิดเลยใช่มั้ย

เราผิดมากเลยใช่มั้ย เธอไม่มีส่วนผิดเลยใช่มั้ย

เราผิดมากเลยใช่มั้ย เธอไม่มีส่วนผิดเลยใช่มั้ย

เราผิดมากเลยใช่มั้ย เธอไม่มีส่วนผิดเลยใช่มั้ย

เราแท้งครั้งที่ 2 ค่ะ ครั้งแรก ฟ่อ ครั้งนี้ดีใจได้ 4 วัน น้องก็มาหลุด ทั้ง ๆ ที่เห็นน้องแล้ว เห็นหัวใจแล้ว

เราก็บอกน้องเค้านะ "ไม่ไหวไม่ต้องฝืนนะ หนูพยายามของหนูแล้วกัน แม่จะพยายามของแม่นะ"

แต่ "น้องคงไม่ไหวจริง ๆ "