มีใครเคยอ่อนภาษาอังกฤษมากๆบ้างไหมคะ ช่วยแนะนำหน่อยค่ะ ตอนนี้ท้อใจมาก :(

เราเป็นคนที่อ่อนภาษาอังกฤษมาก  ทิ้งมาตั้งแต่มัธยม  แต่พอเข้ามหาวิทยาลัยขยันขึ้น  พยายามทุ่มเทกับมัน...เเต่ผลที่ได้กลับบั่นทอนจิตใจมากๆ  ทั้งๆที่พยายามมากกว่าวิชาอื่นๆ  และเป็นแบบนี้ทุกเทอมเลยค่ะ

แล้วเทอมนี้สอบวัดระดับได้มาเรียนกับเด็กเก่งอ่ะค่ะ  รู้สึกด้อยมากเลย  เพื่อนที่เรียนด้วยกันมีแต่คนทักษะสูง  เราพยายามเข้าหาเพื่อน  ให้เขาอธิบายส่วนที่ไม่เข้าใจ  แต่เขาอธิบายแบบคนรู้  ใช้เซนส์บ้างอะไรบ้าง  ไม่ได้ตำหนิเพื่อนนะคะ  วิชาอื่นเราก็เป็นแบบนั้น...แต่ตอนนี้เรารู้สึกแย่กับตัวเองมากๆเลยที่เรียนมาขนาดนี้แล้วยังมีทักษะทางภาษาไม่เอาไหน

อึดอัดใจมากเลยค่ะ  ไม่ค่อยอยากเข้าเรียนเพราะเวลาอ.กระตุ้นให้มีส่วนร่วมในชั้น...เราก็พยายามคิดและตอบ  แต่ก็ผิดตลอดเลย   มีความรู้รอบตัวน้อยมาก  แต่ทุกวันนี้ยังบังคับตัวเองให้เข้า  เพราะถือว่าเสียค่าเทอมแล้วต้องใช้ชั่วโมงให้คุ้ม  และทุกคาบก็จะจบลงด้วยอารมณ์ที่หม่นหมอง

มีใครเคยผ่านจุดนี้บ้างไหมค่ะ  แบบโง่ภาษาอังกฤษมากๆแล้วพัฒนาตัวเองให้ไม่มีปัญหาเวลาทำงานหรือเรียนต่อ  ช่วยแนะนำได้ไหมคะว่าควรจะเริ่มจากจุดไหน  เราพยายามท่องศัพท์มาอย่างต่อเนื่อง  แต่พอไม่ได้ใช้มันก็ลืม ออกเสียงผิดๆถูกๆ สะกดมั่วๆ ไวยกรณ์ยิ่งหนักเลย

เพื่อนที่เรียนด้วยกันเคยบอกให้เราลองหาคอร์สเรียนเสริมดูเพราะเขาเรียนมาเยอะมาก  แต่ค่าใช้จ่ายมันค่อนข้างสูงสำหรับเราค่ะ  ช่วยแนะนำทีนะคะ