ทำไมเขาคิชกุฏจันทบุรีขึ้นได้แค่สองเดือนคะ >_<

เคยไปครั้งแรกเมื่อปีที่แล้ว พวกมากลากไป ทำตามทุกอย่างที่เค้าๆว่ากัน หยอดเหรียญ โปรยดอกไม้ บูชาของขลัง   แต่ก้อเลือกนะ

บางซุ้ม บางที่ก้อดูเชิญชวนแบบน่าเกลียด เช่นทำบุญเยอะ ถูกหวย 3 ตัว ทำน้อยถูก 2 ตัว อะไรแบบนี้เราก้อไม่ทำ แถมแอบรังเกียจ เพราะคนที่เชิญชวนออกไมค์เสียงดังก้อคือพระ

มุ่งมั่นจะฝ่าฟันไปถึงผ้าแดงแบบไม่ลืมหูลืมตา แบบไม่ได้แวะไหว้หรือสักการะพระหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดๆ  คิดแค่ว่าถ้ากูไปถึง คงเจ๋งมากอ่ะ ไปอวดใครๆได้ check in ซักหน่อย เพื่อนคงlike กันมากมาย

และแล้วก้อไปถึง...ซื้อผ้าแดง 1ผืน เขียนคำอธิฐาน ร่ายยาว ...บลา บลา บลา

แต่เพิ่งจะตาสว่าง เข้าใจแก่นจริงๆ ของการมา ก้อเมื่อตอนลงมาที่ลานพระพุทธบาทอีกครั้ง แล้วได้ยินเสียงพระรูปหนึ่งกำลังเทศน์

ว่าอย่าไปยึดติดกับการไปถึงผ้าแดง ไม่ได้เป็นการบอกว่าจะได้บุญเยอะ ไปเขียนอะไรกันมากมาย เป็นกลยุทธ์ของแม่ค้า จะหลอกขายผ้าแดง มันเป็นแค่ที่แสดงเขต ว่าสุดทางแล้ว ไม่ควรไปต่ออันตราย

การมีศรัทธา การมีความมุ่งมั่นจะมาสักการะ ทำจิตใจให้สงบ สำคัญที่สุด

ปีนี้ตั้งใจจะไปอีกครั้ง แบบเรียบง่าย ค่อยๆเดินผ่านซุ้มต่างๆที่มาออกร้านเชิญแขก แบบผ่านเลยไป งดโปรยเหรียญ โปรยดอกได้ ของขลังคงไม่ได้กินตังค์ชั้นหรอกคราวนี้มาแบบมีสติ555  

ถึงสิ่งรอบข้างจะเป็นพุทธพาณิชย์ยังไง แต่เราเลือกเองได้ค่ะ (แต่บางอย่างที่อำนวยให้เราเดินทางง่ายขึ้น เช่นรถที่พาเราไป ก้อคงยังต้องพึ่งพา ถึงจะเรื่มคิดได้ แต่เราคงยังไม่ถึงขั้นบรรลุ555 ) ได้มีโอกาสไปสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ปีละครั้ง แถมได้ออกกำลังกาย ก้อถือว่าโอเคนะคะ