"อะไรหรือที่เธอใฝ่ฝัน อะไรหรือที่ฉันขาดไป บอกได้ไหมทำไมถึงทิ้งไป...ไม่เข้าใจ"
อยู่ๆท่อนเพลงนี้ก็ขึ้นมาในหัวเราค่ะ คือเราก็อายุไม่ได้มากแต่ก็ติดตามวงการเพลงมาตลอดเลยแอบนึกย้อนไปว่า
สมัยยุค 90's ถึงต้นๆ 2000 นี่ ในเมืองไทยเพลงวัยรุ่นป๊อปๆ เพลงเต้น เสียงสังเคราะห์ บูมมาก ศิลปินแนวนี้ดาหน้ามากันให้รึ่ม
อาทิ เจมส์ ลิฟต์ออย ราฟฟี่แนนซี่ มอส ทาทา ยูเอชที ทีสเกิร์ต บาซู แคท ไชน่าดอล ญาญ่าญิ๋ง โดโจซิตี้ เป็นต้น
คือเรียกว่าเป็นตลาดหลักๆของวงการเพลงเลย แต่จะมีแนวเพลงฟัง ป๊อปร๊อคต่างๆแทรกมาบ้างเป็นระยะๆ
จนถึงช่วง 2000 กลางๆนี่แหล่ะ ที่อยู่ดีๆตลาดเพลงป๊อปแดนซ์ในไทยก็ตกฮวบฮาบไปอย่างน่าใจหาย
แล้วกระแสเพลงฟัง เพลงป๊อปร๊อคก็เข้ามาแทนจนกลบไปแทบมิด พอ 2000 ปลายๆถึงปัจจุบันเพลงเต้นที่มาเป็นกระแสในบ้านเรา
กลับไปเป็นทาง อเมริกา กับ เกาหลีแทน ซึ่งเกาหลีเห็นชัดๆอยู่แล้วว่าเป็นแนวไอดอลจ๋าๆ ขายลุคพร้อมแฟชั่น และเพลง
ส่วนฝั่งอเมริกาถึงจะไม่ได้เป็นแนวป๊อปไอด้อลจ๋าเหมือนยุค 90's แต่เพลงมีจังหวะอย่าง อิเลคทรอนิก แดนซ์ ฮิปฮอปก็ยังมีอยู่เรื่อยๆ
มองกลับมาที่ไทย วันนี้มีค่ายเพลงที่ยังทำแนวนี้อยู่น้อยมาก และนานๆทีถึงจะมีเพลงแนวนี้ที่ดังๆระดับแมส
ส่วนใหญ่จะดังกันในแถบวัยประถม มัธยมมากกว่า แมสจริงๆช่วงนี้ไม่เพลงลูกทุ่งปังๆ ก็แนวเพลงฟังคนร้องตามได้ง่ายๆมากกว่า
แต่ถ้าบอกว่าคนไทยไม่ชอบเพลงเร็วๆเต้นๆก็ไม่น่าจะใช่เพราะอย่างล่าสุดปีที่ผ่านมา เพลงที่สร้างกระแสจัดๆก็ยังคงเป็นเพลง
แน่นอก และ ขอใจเธอแลกเบอร์โทร ที่ก็เต้นยับทั้ง 2 เพลง สื่อให้เห็นว่าเมืองไทยยังเป็นเมืองรักสนุกอยู่มาก
แต่ทำไมตลาดเพลงเร็วๆ เต้นๆของไทย กลับไม่บูมเท่าที่ควร ไม่ต้องเทียบกับประเทศอื่น แค่เอาให้เทียบเคียงยุค 90's ยังยาก
พอมาเปรียบเทียบกัน ถึงแม้เวลาจะผ่านไปเป็น 10 ปี แต่เรายังแอบเห็นข้อดีของเพลงเต้นยุค 90's อยู่เยอะมาก
อาทิเช่นเนื้อเพลง เรารู้สึกว่าเพลงเต้นสมัยก่อนนี่อยากเป็นอะไรนางก็เป็นได้หมดนะ อยากเอาคำอะไรมาใช้ก็แบบว่าเปิดกว้าง
เช่น แม่มด แมงมุม เสือ นินจา ผีฟ้า ยูเอฟโอ ก๊อตซิลล่า ข้าวมันไก่ เหมียวๆหง่าว นมพลาสเจอร์ไรซ์ ผ้าเช็ดหน้า เปาบุ้นจิ้น
คือยุคนั้นไม่ได้พูดแค่เรื่องฉันรักเธอ เธอรักฉัน เรารักกัน มาแต่งเพลงอะ เราว่ามันมีความครีเอทที่เหนือกว่านั้น
ผู้ใหญ่อาจจะบอกว่าเพลงพวกนี้แปลก แต่สำหรับวัยรุ่น เราว่ามันก็โอเคนะ ในการครีเอทคำต่างๆมาใช้ในเนื้อเพลง
พอมาทำภาพเอ็มวี คอนเซปต์ต่างๆมันเลยสอดคล้องกันไปหมด พอมาเทียบกับสมัยนี้ ด้วยความที่ตลาดแคบลงหรือเปล่า
เพลงแนวแดนซ์ต่างๆเลยลดความวาไรตี้ของเนื้อเพลงลง เล่นอะไรที่มันเพลย์เซฟ มันเลยดูไม่ตู้มต้ามน่าติดตามเหมือนเคย
การเต้นก็เหมือนกัน คือเกาหลีเขาเป๊ะปังกะละมังแตกก็จริง แต่ด้วยวัฒนธรรมของค่ายเพลงแต่ละชาติก็ไม่เหมือนกัน
ศิลปินไทยยังต้องไปเรียนหนังสือ เอาเวลาว่างหลังเลิกเรียนมาซ้อม ไม่ได้ทุ่มเทกินนอนกับค่ายแบบเกาหลี
แล้วจะให้เราไปเป๊ะปังแบบเขาคงยากที่จะทำได้ มองกลับกันในยุค 90's ศิลปินเต้นๆของไทยจะมากับท่าเต้นชัดๆ จำง่าย
อย่างเพลง แน่นอก กับ ขอใจเธอแลกเบอร์โทร ก็ยังเป็นแนวนี้อยู่ ไม่ได้มหัศจรรย์แต่มีท่าจำ ซึ่งก็มักจะใช้ได้ผลมาตลอด
ตรงนี้หรือเปล่าเพลงเพลงป๊อปเต้นแบบไทยๆควรยึดไว้
เราก็ไม่ได้เป็นนักวิเคราะห์อะไร แค่พูดตามที่คิดเอาเอง เพียงแค่อยากเห็นตลาดเพลงเต้นๆของไทยกลับมาลืมตาอ้าปากได้อีก
เพราะปกติเราก็ฟังแต่เพลงแนวนี้ แต่ตอนนี้มีตัวเลือกไม่ฟังไม่ค่อยมากแล้ว หลักๆก็ กามิกาเซ่ โมโน แก๊งเต้นของ เดอะสตาร์
นอกนั้นก็เรื่อยๆมาเรียงๆ นานๆทีค่ายเล็ก ค่ายใหญ่ถึงจะปั้นลงสนามกันมาบ้าง ใครอ่านที่เราเขียนแล้วเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยก็ว่ากันได้นะ
เผื่อจะเจอแง่มุมอะไรใหม่ๆ เป็นประโยชน์ให้วงการเพลงไทยบ้างค่ะ
ปล. ขอโทษนะคะ เขียนยาวเชียว แหะๆ
ทำไมบ้านเราไม่นิยมเพลงเต้นเหมือนยุค 90's แล้ว ในขณะที่ อเมริกา เกาหลี เพลงเต้นยังอยู่ได้
อยู่ๆท่อนเพลงนี้ก็ขึ้นมาในหัวเราค่ะ คือเราก็อายุไม่ได้มากแต่ก็ติดตามวงการเพลงมาตลอดเลยแอบนึกย้อนไปว่า
สมัยยุค 90's ถึงต้นๆ 2000 นี่ ในเมืองไทยเพลงวัยรุ่นป๊อปๆ เพลงเต้น เสียงสังเคราะห์ บูมมาก ศิลปินแนวนี้ดาหน้ามากันให้รึ่ม
อาทิ เจมส์ ลิฟต์ออย ราฟฟี่แนนซี่ มอส ทาทา ยูเอชที ทีสเกิร์ต บาซู แคท ไชน่าดอล ญาญ่าญิ๋ง โดโจซิตี้ เป็นต้น
คือเรียกว่าเป็นตลาดหลักๆของวงการเพลงเลย แต่จะมีแนวเพลงฟัง ป๊อปร๊อคต่างๆแทรกมาบ้างเป็นระยะๆ
จนถึงช่วง 2000 กลางๆนี่แหล่ะ ที่อยู่ดีๆตลาดเพลงป๊อปแดนซ์ในไทยก็ตกฮวบฮาบไปอย่างน่าใจหาย
แล้วกระแสเพลงฟัง เพลงป๊อปร๊อคก็เข้ามาแทนจนกลบไปแทบมิด พอ 2000 ปลายๆถึงปัจจุบันเพลงเต้นที่มาเป็นกระแสในบ้านเรา
กลับไปเป็นทาง อเมริกา กับ เกาหลีแทน ซึ่งเกาหลีเห็นชัดๆอยู่แล้วว่าเป็นแนวไอดอลจ๋าๆ ขายลุคพร้อมแฟชั่น และเพลง
ส่วนฝั่งอเมริกาถึงจะไม่ได้เป็นแนวป๊อปไอด้อลจ๋าเหมือนยุค 90's แต่เพลงมีจังหวะอย่าง อิเลคทรอนิก แดนซ์ ฮิปฮอปก็ยังมีอยู่เรื่อยๆ
มองกลับมาที่ไทย วันนี้มีค่ายเพลงที่ยังทำแนวนี้อยู่น้อยมาก และนานๆทีถึงจะมีเพลงแนวนี้ที่ดังๆระดับแมส
ส่วนใหญ่จะดังกันในแถบวัยประถม มัธยมมากกว่า แมสจริงๆช่วงนี้ไม่เพลงลูกทุ่งปังๆ ก็แนวเพลงฟังคนร้องตามได้ง่ายๆมากกว่า
แต่ถ้าบอกว่าคนไทยไม่ชอบเพลงเร็วๆเต้นๆก็ไม่น่าจะใช่เพราะอย่างล่าสุดปีที่ผ่านมา เพลงที่สร้างกระแสจัดๆก็ยังคงเป็นเพลง
แน่นอก และ ขอใจเธอแลกเบอร์โทร ที่ก็เต้นยับทั้ง 2 เพลง สื่อให้เห็นว่าเมืองไทยยังเป็นเมืองรักสนุกอยู่มาก
แต่ทำไมตลาดเพลงเร็วๆ เต้นๆของไทย กลับไม่บูมเท่าที่ควร ไม่ต้องเทียบกับประเทศอื่น แค่เอาให้เทียบเคียงยุค 90's ยังยาก
พอมาเปรียบเทียบกัน ถึงแม้เวลาจะผ่านไปเป็น 10 ปี แต่เรายังแอบเห็นข้อดีของเพลงเต้นยุค 90's อยู่เยอะมาก
อาทิเช่นเนื้อเพลง เรารู้สึกว่าเพลงเต้นสมัยก่อนนี่อยากเป็นอะไรนางก็เป็นได้หมดนะ อยากเอาคำอะไรมาใช้ก็แบบว่าเปิดกว้าง
เช่น แม่มด แมงมุม เสือ นินจา ผีฟ้า ยูเอฟโอ ก๊อตซิลล่า ข้าวมันไก่ เหมียวๆหง่าว นมพลาสเจอร์ไรซ์ ผ้าเช็ดหน้า เปาบุ้นจิ้น
คือยุคนั้นไม่ได้พูดแค่เรื่องฉันรักเธอ เธอรักฉัน เรารักกัน มาแต่งเพลงอะ เราว่ามันมีความครีเอทที่เหนือกว่านั้น
ผู้ใหญ่อาจจะบอกว่าเพลงพวกนี้แปลก แต่สำหรับวัยรุ่น เราว่ามันก็โอเคนะ ในการครีเอทคำต่างๆมาใช้ในเนื้อเพลง
พอมาทำภาพเอ็มวี คอนเซปต์ต่างๆมันเลยสอดคล้องกันไปหมด พอมาเทียบกับสมัยนี้ ด้วยความที่ตลาดแคบลงหรือเปล่า
เพลงแนวแดนซ์ต่างๆเลยลดความวาไรตี้ของเนื้อเพลงลง เล่นอะไรที่มันเพลย์เซฟ มันเลยดูไม่ตู้มต้ามน่าติดตามเหมือนเคย
การเต้นก็เหมือนกัน คือเกาหลีเขาเป๊ะปังกะละมังแตกก็จริง แต่ด้วยวัฒนธรรมของค่ายเพลงแต่ละชาติก็ไม่เหมือนกัน
ศิลปินไทยยังต้องไปเรียนหนังสือ เอาเวลาว่างหลังเลิกเรียนมาซ้อม ไม่ได้ทุ่มเทกินนอนกับค่ายแบบเกาหลี
แล้วจะให้เราไปเป๊ะปังแบบเขาคงยากที่จะทำได้ มองกลับกันในยุค 90's ศิลปินเต้นๆของไทยจะมากับท่าเต้นชัดๆ จำง่าย
อย่างเพลง แน่นอก กับ ขอใจเธอแลกเบอร์โทร ก็ยังเป็นแนวนี้อยู่ ไม่ได้มหัศจรรย์แต่มีท่าจำ ซึ่งก็มักจะใช้ได้ผลมาตลอด
ตรงนี้หรือเปล่าเพลงเพลงป๊อปเต้นแบบไทยๆควรยึดไว้
เราก็ไม่ได้เป็นนักวิเคราะห์อะไร แค่พูดตามที่คิดเอาเอง เพียงแค่อยากเห็นตลาดเพลงเต้นๆของไทยกลับมาลืมตาอ้าปากได้อีก
เพราะปกติเราก็ฟังแต่เพลงแนวนี้ แต่ตอนนี้มีตัวเลือกไม่ฟังไม่ค่อยมากแล้ว หลักๆก็ กามิกาเซ่ โมโน แก๊งเต้นของ เดอะสตาร์
นอกนั้นก็เรื่อยๆมาเรียงๆ นานๆทีค่ายเล็ก ค่ายใหญ่ถึงจะปั้นลงสนามกันมาบ้าง ใครอ่านที่เราเขียนแล้วเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยก็ว่ากันได้นะ
เผื่อจะเจอแง่มุมอะไรใหม่ๆ เป็นประโยชน์ให้วงการเพลงไทยบ้างค่ะ
ปล. ขอโทษนะคะ เขียนยาวเชียว แหะๆ