กำลังนั่งทานข้าวกับครอบครัวที่ cameron highland ประเทศมาเลเซีย โต๊ะของดิฉันนั่งกัน 4 คน คุยกันเป็นภาษาไทย (ก็คนไทยนี่นา) สังเกตเห็นว่าโต๊ะข้าง ๆ มีผู้ชายสองคนนั่งคุยกันเป็นภาษาไทยเช่นกัน ชายคนนึงท่าทางตุ้งติ้งจีบปากจีบคอมาก ๆ แต่งตัวเหมือนเป็นไกด์ เพราะสวมเสื้อบริษัททัวร์ สักพักชายสองคนกินข้าวเสร็จ คนที่หนึ่งลุกไปนอกร้าน คนที่สองที่สวมเสื้อบริษัท เดินยกน้ำจิ้มจากโต๊ะของเขามาวางที่โต๊ะของดิฉันพร้อมพูดว่า "ทานกับน้ำจิ้มแม่ประนอมจะได้รสชาติกว่า"
พวกเราก็นั่งอ้างปากค้าง ไม่ทันได้กล่าวอะไร ชายผู้นั้นก็เดินขึ้นรถตู้ไป
เพื่อนดิฉันเรียกพนักงานชาวมาเลเซียในร้านมาถามว่า ชายคนนั้นเป็นใคร เป็นพนักงานในร้านหรือเปล่า พนักงานบอกเป็นภาษาอังกฤษว่า ไม่รู้จัก
นึกในใจใครจะกินน้ำจิ้มของแกลงนี่
แค่อยากรู้ว่ามันคือน้ำใจที่มีให้โต๊ะข้างเคียง หรือธรรมเนียมอะไรหรือเปล่า งง
เพิ่มเติมกลัวบางคนอ่านแล้วไม่เข้าใจ น้ำจิ้มที่ยกมาเป็นถ้วยน้ำจิ้มที่กินแล้วนะคะ
งง นิดหน่อยนี่เป็นธรรมเนียมหรือเปล่าไม่แน่ใจ
พวกเราก็นั่งอ้างปากค้าง ไม่ทันได้กล่าวอะไร ชายผู้นั้นก็เดินขึ้นรถตู้ไป
เพื่อนดิฉันเรียกพนักงานชาวมาเลเซียในร้านมาถามว่า ชายคนนั้นเป็นใคร เป็นพนักงานในร้านหรือเปล่า พนักงานบอกเป็นภาษาอังกฤษว่า ไม่รู้จัก
นึกในใจใครจะกินน้ำจิ้มของแกลงนี่
แค่อยากรู้ว่ามันคือน้ำใจที่มีให้โต๊ะข้างเคียง หรือธรรมเนียมอะไรหรือเปล่า งง
เพิ่มเติมกลัวบางคนอ่านแล้วไม่เข้าใจ น้ำจิ้มที่ยกมาเป็นถ้วยน้ำจิ้มที่กินแล้วนะคะ