เวลาผู้หญิงเจอผู้ชายถูกใจ อยากให้เขาเข้ามาทำความรู้จักไหมครับ ถ้าอยากแสดงออกกันยังไงครับ

ขอถามคุณผู้หญิงทั้งหลายครับ เวลาไปเดินเล่นหรือทานข้าว (ไม่นับเที่ยวกลางคืนนะครับ) แล้วเจอคนที่คุณผู้หญิงคิดว่าดูดี ถูกใจ คุณผู้หญิงอยากให้เขาเดินมาทำความรู้จัก มาขอเบอร์ ขอ Line ไหมครับ ถ้าคุณผู้หญิงสนใจ อยากให้เขาเข้ามา แสดงออกกันยังไงบ้าง แล้วแสดงออกแค่ไหนถึงจะสื่อให้รู้ว่า "เข้ามาคุยกับฉันเถอะ"
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 23
เป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างหยิ่งประมาณนึงค่ะ
ต่อให้ถูกใจแค่ไหน ก็ได้แต่มอง  มองเฉย ๆ  ไม่ยิ้ม ไม่ส่งสายตา  มองเหมือนมองผ่าน ๆ  แต่จะแอบมองบ่อย ๆ  โดยมากก็มักแป้วค่ะ  

แต่ไม่แคร์  ถือว่าเป็นอาหารตาเฉย ๆ  

คือเราไม่ค่อยเชื่อเรื่องรักแรกพบ  เจอกันแล้วปิ๊ง  เราเชื่อว่า ถ้าคนจะได้คู่กัน เดี๋ยวมันต้องมีความสัมพันธ์ประหลาด ๆ ต่อมาเอง  เช่น เป็นเพื่อนของเพื่อน  เป็นลูกคนรู้จักของแม่  เคยเรียนที่เดียวกัน อะไรแบบเนี้ย ที่มันจะคอนเน็คถึงกันได้
ความคิดเห็นที่ 11
ไม่เข้าหาค่ะ ถึงแม้จะถูกใจแค่ไหนก็ตาม
เราเป็นคนที่จะไม่เข้าหาคนที่ชอบ ยิ่งชอบยิ่งไม่กล้าคุยไม่กล้ามองหน้า
บางทีทำเป็นมองไม่เห็นด้วยแต่พอเค้าเผลอก็แอบมองตลอด 55+
ความคิดเห็นที่ 7
ความคิดเห็นที่ 15
ตรงเข้าไปแล้วทักว่า
หวัดดี อนันดา จำเราได้มั้ย
ไม่ได้อ่ะครับ ผมไม่ได้ชื่ออนันดา
อ้าว ขอโทษค่ะ แล้วคุณชื่ออะไรคะ
ผมชื่อเจสันครับ
เราชื่อปอยนะ เธอหน้าเหมือนเพื่อนเราเลย
เพื่อนสมัยไหนครับ
สมัยมัธยมค่ะ เราเรียนหอวัง เธอเรียนที่ไหน
ผมเรียนบดินทรครับ...
ความคิดเห็นที่ 71
ผมเป็นคนนึงที่ถ้าชอบใคร จะไม่กล้าแสดงออก
วันนึงถามเพื่อน (เพลย์บอยนิดๆ)
เรา - เฮ้ย...ถามจริงๆ จะเข้าหาผู้หญิงเนี่ย จะรู้ได้ไงว่าใครเล่นด้วย ไม่เล่นด้วย?
มัน - สมมุติมรืงอยู่ในผับ มรืงก็จิบเหล้าไป มองนั่นมองนี่ไป ถ้ามรืงเจอคนที่โดน มรืงก็มองเค้าบ่อยหน่อย
       ถ้าเค้าบังเอิญสบตามรืง ครั้งแรกให้มรืงรีบหลบตา แกล้งมองไปทางอื่น เหมือนมรืงไม่ได้ตั้งใจมองเค้า
       แล้วซักพัก มรืงก็มองไปทางเค้าอีก ถ้าเค้าสบตามรืงอีก มรืงก็ทำเหมือนเดิม เหมือนไม่ได้ตั้งใจมอง
เรา - แล้ว?
มัน - มรืงทำอีกซัก 2-3 ครั้งจนมรืงรู้สึกได้ว่า เค้าเริ่มมองมรืงถี่ขึ้น
เรา - ถ้าไม่รู้สึกล่ะวะ?
มัน - มรืงก็เปลี่ยนคน
เรา - แล้วถ้าเค้ามองเราแต่เราคิดว่าเค้าไม่ได้มองอ่ะ?
มัน - ถ้างั้น ยังไงมรืงก็ต้องรู้ มรืงจะรู้สึกได้เลยว่าเค้าจะสบตามรืงถี่ขึ้นจริงๆ
เรา - แค่นี้ก็รู้เลยว่าเล่นด้วยได้?
มัน - ยังๆ ถึงเค้าจะมองมรืงจริงๆ เค้าก็อาจจะมองแบบแค่สงสัยว่าเรามองทำไมก็ได้
เรา - งั้น?
มัน - พอมรืงสบตา-หลบตา-สบตา-หลบตา จนมรืงแน่ใจ ทีนี้มรืงรวบรวมความกล้า
       แล้วมรืงจ้องตาเค้าไปเลย รอเค้าสบตาเรา รอไปเรื่อยๆ พอเค้าหันมาสบปุ๊บ
       มรืงห้ามหลบตาเด็ดขาด จ้องไปก่อน ฝ่ายเค้าจะหันไปมองนั่นมองนี่ของเค้าเหมือนตอนแรก
       แต่หางตาเค้าจะเห็นว่างวดนี้มรืงไม่ได้หลบตาแล้ว เค้าจะหันมามองมรืงอีกรอบ
       มรืงอย่าหลบตา รอบนี้ ถ้าเค้าหันมามองมรืงแล้วหลบตาไปอีก มรืงแห้วล่ะ
       แต่ถ้าเค้าไม่หลบตา จ้องกันอยู่ซักแป๊บก็ยังไม่หลบ ทีนี้มรืงยิ้มเลย ถ้าเค้ายิ้มตอบมรืงค่อยเข้าไปคุย
       แค่นี้...จบ

ฟังเหมือนง่าย แต่ยากมากตอนรวบรวมความกล้าที่จะไม่หลบตานั่นล่ะ
หลังจากนั้น ตอนผมอายุ 22 ไปงานหนังสือที่ศูนย์สิริกิติ์ ระหว่างเดินซุ้มนายอินทร์ ดูนั่นดูนี่ คนเยอะมาก
ผมก็บังเอิญไปเห็นผู้หญิงคนนึง น่าจะรุ่นเดียวกัน ไม่ได้สวยมาก กลางๆ แต่รู้สึกว่าเค้าน่ารัก ขาว ผมสั้น
รู้สึกผูกพัน ประมาณว่าถูกโฉลก
รู้สึกว่าไม่อยากให้การเดินสวนกันที่นี่เป็นครั้งที่เราจะรู้สึกเสียใจที่ปล่อยให้เค้าผ่านไปเฉยๆโดยที่ไม่ได้รู้จักกันเพิ่มเติม
เจอกันที่นี่ อย่างน้อยก็ต้องรักการอ่านเหมือนกัน มีเรื่องให้คุยกันแน่ๆล่ะถ้าบังเอิญได้คุยกัน
ผมอยู่ทางด้านนึงของซุ้มสี่เหลี่ยมเตี้ยๆ เค้าอยู่อีกด้าน
ผมก็เลือกหนังสือของผมไป เค้าก็เลือกของเค้าไป
ผมก็เหลือบไปทางเค้าบ่อยหน่อย เพราะรู้สึกดี
มองไปซัก 3-4 ครั้ง ครั้งถัดไปบังเอิญสบตากัน ด้วยนิสัยเดิมของเรา เราก็รีบหลบตามองไปทางอื่น
ใจเต้นนิดๆ เค้าจะเห็นมั๊ยนะที่เรามองเค้า ไม่กล้าหันกลับไปดู กลัวสบตาอีก
ซักพักผ่านไป คิดว่า เค้าจะยังอยู่มั๊ยน้า ตาก็มองไปทางนั้นเอง
พอว่าเค้าก็ยังอยู่ ที่สำคัญ สบตากันอีกแล้ว ไอ้เราก็หลบอีก ใจเต้นตุบๆๆ
ไอ้คำสอนของเพื่อนลอยมาตอนนั้น "มรืงอย่าหลบตาๆๆๆ......." สะท้อนอยู่ในหัว
เอาวะ รวบรวมความกล้า คิดว่ารอบนี้จะไม่หลบตา สู้ๆ หันกลับไปอีกที
เค้ามองผมก่อนอยู่แล้ว พอผมเงยไปก็สบตากัน ผมตัวแข็ง ช็อคนิดๆ ใจเต้นกว่าเดิมอีก คิดว่าผมคงหน้าแดงด้วยล่ะตอนนั้น
ผมไม่ยอมหลบตา เค้าก็ไม่หลบเหมือนกัน
อาจจะผ่านไป 10 วิ หรือผ่านไปแค่ 2 วิก็ไม่รู้
คำเพื่อนลอยมาอีกล่ะ "มรืงยิ้มเลยๆๆๆๆ......มรืงยิ้มเลย!!!"
เอาวะ เหลือแค่ยิ้ม ยิ้มสิ ปาก...ยิ้มซะทีสิ
คิดในใจ บอกตัวเอง ถ้ามรืงไม่ยิ้ม เค้าอาจจะหายไปจากชีวิตมรืงตลอดกาลเลยนะ นี่อาจจะเป็นการบรรจบกันครั้งเดียวระหว่างเค้ากับมรืงนะโว้ย...
ยิ้มสิโว้ย....










สรุป ผมไม่กล้า ผมหลบตาอีกรอบนึง
ร้องไห้ในใจ อายก็อาย ความกล้าหมดแล้ว ขอดมาหมดตัวแล้วก็ยังไม่กล้าพอจะยิ้มให้เค้า
ทำใจว่า ไอ้คนอย่างเราคงใจป๊อดอย่างงี๊ไปตลอดแล้วล่ะ

ปล1. หวังว่าเรื่องนี้คงตอบอะไรบางอย่างให้กับ จขกท ได้นะครับ
ปล2. อย่างน้อยผมก็เคยผ่านประสบการณ์นั้น ได้รู้ว่ามีคนที่สนใจเราแค่เพียงสบตา
        ทุกวันนี้ยังคิดอยู่ว่า ถ้าวันนั้นเรากล้ายิ้ม ทุกวันนี้ชีวิตเราอาจจะถูกเติมเต็มในอีกทางก็ได้
ปล3. วันนั้นผมไปกับแฟนด้วย...

แก้ไข มอ-รอ-อึ-งอ เป็น มอ-รอ-อือ-งอ นะครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่