จากเรื่องแรก ได้ยินเสียง คนนับเลข
http://pantip.com/topic/31642755
ตอนนั้นชั้นประถม พอโตขึ้นมาเสียงคนนับเลข ที่สุดแสนจะทรมานบวกกับการที่ผมเจอสิ่งแปลกๆที่หลายๆคนเรียกว่าวิญญาน วันนึงผมทนไม่ไหว ผมได้ขอให้แม่ผมพาไปหาจิตแพทย์ ผมมั่นใจว่าผมบ้า หรือเป็นโรคประสาทอะไรสักอย่าง แต่แม่ผมไม่ยอมพาไปบอกแค่ว่าผมคิดไปเองไม่มีอะไรเลิกดูการ์ตูนเดียวก็หายแต่มันไม่หายแต่มันเปลี่ยน เปลี่ยนจากได้ยินคนนับเลขเป็น เวลาที่ผมนอนหลับ (หลับไปแล้วนะ) ผมจะเจอปลุกให้ตื่นตอนตี2-ตี3ทุกวัน แรกๆผมจะรู้สึกว่ามีแมงมุมมาเดินไต่ที่ใบหน้าของผม พอผมรู้สึกว่ามีแมงมุมมาเดินบนหน้าผมผมก็รีบเอามือปัดทันทีพร้อมกับเด่งขึ้นมานั่งและมองหาไอแมงมุมเวรที่มาปลุกผมตื่นแต่ผมก็หาไม่เจอ เป็นแบบนี้ทุกคืนบางคืนมาตัวใหญ่ บางคืนมาเป็นฝูง10-20ตัว (คนหลับอยู่เวลามีคนมาปลุกจะไม่ตื่นทันทีตื่นก็จริงแต่ตายังปิดอยู่ช่วงที่ตายังปิดอยู่แต่รู้ตัวเนียแหละ มานจะมาเดินไต่หน้าผมและผมก็จะสะดุงขึ้นมาปัดหน้าตลอด) น้องชายผมที่นอนข้างๆก็พลอยตื่นไปด้วยและก็ช่วยกันหาแมงมุมแต่หาไม่เคยเจอจนเลิกหา หลังๆหนักเข้ามาไต่หน้าสะดุงตื่นแล้วเอามือปัดหันมามองที่หมอนเห็นแมงมุมตัวเล็กๆสีดำอยู่เป็นฝูงเลยวิ่งกันให้เต็มหมอนร้องรั่นเลยโยนหมอนทิ้งเปิดไฟแล้วลองไปดูที่หมอนไม่มีสักตัวรอบๆพื้นก็ไม่มีซึ้งมันเป็นไปไม่ได้เพราะเหตุการต่อเนื่องกันเลยมานต้องเหลือให้ผมเห็นสักตัวแหละ
ผมต้องนอนไม่เต็มอิ่ม อยู่อีกหลายปี แต่มันก็ยังดีกว่าไอตัวที่มานับเลขให้ผมฟังเยอะ แต่เหมือนนี้มันแค่แกล้งสนุกๆของจริงที่มันแกล้งผมต่อจากแมงมุมนั้นหนักกว่าแมงมุมเยอะและเป็นเหตุที่ทำให้ผมรู้ว่าผมไม่ได้บ้าแต่มีบางสิ่งบงการสิ่งๆนั้นอยู่ วันหลังจะมาเล่าใหม่
ปล.เรื่องที่ผมเล่าเป็นเรื่องจริงล้วนๆ ที่เล่านี้เป็นแค่เรื่องหลอนๆตอนผมเป็นเด็ก ไม่รวมผีที่ผมต้องเจอะเจอตลอดเรื่องผีที่เจอมานก็เหมือนกับพวกที่เห็นที่เล่าๆกันมาผมเลยไม่ขอเล่านะครับ
เล่าประสบการณ์หลอนตอนเด็ก เรื่อง 2
http://pantip.com/topic/31642755
ตอนนั้นชั้นประถม พอโตขึ้นมาเสียงคนนับเลข ที่สุดแสนจะทรมานบวกกับการที่ผมเจอสิ่งแปลกๆที่หลายๆคนเรียกว่าวิญญาน วันนึงผมทนไม่ไหว ผมได้ขอให้แม่ผมพาไปหาจิตแพทย์ ผมมั่นใจว่าผมบ้า หรือเป็นโรคประสาทอะไรสักอย่าง แต่แม่ผมไม่ยอมพาไปบอกแค่ว่าผมคิดไปเองไม่มีอะไรเลิกดูการ์ตูนเดียวก็หายแต่มันไม่หายแต่มันเปลี่ยน เปลี่ยนจากได้ยินคนนับเลขเป็น เวลาที่ผมนอนหลับ (หลับไปแล้วนะ) ผมจะเจอปลุกให้ตื่นตอนตี2-ตี3ทุกวัน แรกๆผมจะรู้สึกว่ามีแมงมุมมาเดินไต่ที่ใบหน้าของผม พอผมรู้สึกว่ามีแมงมุมมาเดินบนหน้าผมผมก็รีบเอามือปัดทันทีพร้อมกับเด่งขึ้นมานั่งและมองหาไอแมงมุมเวรที่มาปลุกผมตื่นแต่ผมก็หาไม่เจอ เป็นแบบนี้ทุกคืนบางคืนมาตัวใหญ่ บางคืนมาเป็นฝูง10-20ตัว (คนหลับอยู่เวลามีคนมาปลุกจะไม่ตื่นทันทีตื่นก็จริงแต่ตายังปิดอยู่ช่วงที่ตายังปิดอยู่แต่รู้ตัวเนียแหละ มานจะมาเดินไต่หน้าผมและผมก็จะสะดุงขึ้นมาปัดหน้าตลอด) น้องชายผมที่นอนข้างๆก็พลอยตื่นไปด้วยและก็ช่วยกันหาแมงมุมแต่หาไม่เคยเจอจนเลิกหา หลังๆหนักเข้ามาไต่หน้าสะดุงตื่นแล้วเอามือปัดหันมามองที่หมอนเห็นแมงมุมตัวเล็กๆสีดำอยู่เป็นฝูงเลยวิ่งกันให้เต็มหมอนร้องรั่นเลยโยนหมอนทิ้งเปิดไฟแล้วลองไปดูที่หมอนไม่มีสักตัวรอบๆพื้นก็ไม่มีซึ้งมันเป็นไปไม่ได้เพราะเหตุการต่อเนื่องกันเลยมานต้องเหลือให้ผมเห็นสักตัวแหละ
ผมต้องนอนไม่เต็มอิ่ม อยู่อีกหลายปี แต่มันก็ยังดีกว่าไอตัวที่มานับเลขให้ผมฟังเยอะ แต่เหมือนนี้มันแค่แกล้งสนุกๆของจริงที่มันแกล้งผมต่อจากแมงมุมนั้นหนักกว่าแมงมุมเยอะและเป็นเหตุที่ทำให้ผมรู้ว่าผมไม่ได้บ้าแต่มีบางสิ่งบงการสิ่งๆนั้นอยู่ วันหลังจะมาเล่าใหม่
ปล.เรื่องที่ผมเล่าเป็นเรื่องจริงล้วนๆ ที่เล่านี้เป็นแค่เรื่องหลอนๆตอนผมเป็นเด็ก ไม่รวมผีที่ผมต้องเจอะเจอตลอดเรื่องผีที่เจอมานก็เหมือนกับพวกที่เห็นที่เล่าๆกันมาผมเลยไม่ขอเล่านะครับ