คือ เราก็ไม่รุ้จะเริ่มยังไงดี สับสนมาก เราเป็นผู้หญิงนะ เราเคยเป็นแฟนเก็บผู้ชายคนนึง แต่ตอนนี้เราเลิกแล้ว แล้วก็มาคบคนใหม่ ช่วงปลายปีก่อน ก็งงๆนะ เค้าเข้ามาตอนที่เรายังไม่เลิกกันขาดกับแฟนเก่า เขารับรุ้ปัญหา และรับเราได้ทุกอย่าง เราเลยตัดสินใจเลิกเด็ดขาด แล้วเริ่มคุยกับเขา สมมติว่า ชื่อA
A ทำงานเป็นวิศวะ ทำงานในตจว กลับมากทม อาทิตละครั้ง แรกๆไม่มีปัญหา เค้ายังมาหาเราได้ แต่หลังๆด้วยหน้าที่การงาน เวลา ทำให้เราห่างๆกัน แต่ก็ยังคุยกันนะคะ แต่เราไม่ชอบอะไรหลายๆอย่าง เขาชอบบังคับ แล้วก็ไม่ได้เปิดเผยเรา ไม่ต่างจากแฟนเก่า เราเองก็ไม่ได้เปิดเผยเขาเหมือนกัน
เหมือนเราไม่รู้ว่า เรารักไหม หรือเราแค่เหงา
กับผู้ชายอีกคนชื่อB เขาไม่รู้ว่าเรามี A เขาบอกว่าชอบเรามาก เราเหมือนคนที่ใช่ เห็นแล้วต้องคุย ต้องจีบให้ได้ 55 เค้าให้รุ่นพี่ มาขอเบอร์ แต่เราไม่ให้ เราอยากให้เค้ามาขอเอง แล้วสักพักเขาก็มาขอเอง ตอนนั้นเรากินข้าวกับเพื่อนๆอยู่ เพื่อนๆจะสวยกว่าเรานะ เราถือว่าหน้าตาบ้านๆสุดแล้ว เลยงง แต่เค้าก้บอกว่าเราน่ารักดีนะ
พอเริ่มคุย เราเลยรู้ ว่า B ไม่ได้เรียนต่อ บ้านรวย เป็นลูกชายคนเดียวของบ้าน พ่อแม่ตามใจมาก แล้วแต่ลูก อยากเรียนก็เรียน ไม่อยากเรียนก็แล้วแต่ อยากทำธุรกิจก็ได้ แล้วแต่B เราเล่าเรื่องนี้ให้A ฟังนะ A ก็ว่าเรา ทำไม จะฝากชีวิตไว้กับผู้ชายแบบนี้หรอ แล้วแต่ล่ะกัน เรารู้ว่าเค้าโกรธนะ แต่ก็นะ
ตอนนี้สับสนมากๆค่ะ เหมือนเค้าก็แล้วแต่เรา แต่ขอให้บอก เค้าอยากให้เราเจอคนดีๆ
ถ้าคุยกับAต่อ ชีวิตเค้าก็มีแต่งาน ทำงานก็จะทั้งอาทิตย์ จะเอาเวลาที่ไหนมาให้เรา แค่โทรคุยยังไม่มีเวลาเลย ได้แค่ไลน์หานานๆที แต่เรารู้ว่าเค้าไม่มีใคร หรือไม่เลือกใคร แบบเราก็ไม่รุ้
ถ้าคุยกับB ก็เหมือนชีวิตเค้าว่างมาก มีแค่กิน เที่ยว เล่นไปวันๆ เราก็บอกให้เค้าเรียนต่อนะ เค้าก็บอกอยากพักก่อน ก็เข้าใจแหละ ชีวิตที่มีต้นทุน เค้าเลยเฉยๆมั้ง ถึงไม่ทำอะไร ก็มีกินทั้งชาติ เพราะพ่อแม่ หามาให้
เหมือนไม่มีใครดีเลย เราเองก็ไม่ใช่คนที่ดีพร้อม แล้วก็ไม่คิดจะเกาะใคร เหมือนA เค้าอยากสร้างทุกๆอย่างด้วยตัวเค้าเอง แต่เค้าก็หลงลืมคนที่อยู่ข้างๆ หรือเราจะคิดแบบเด็กๆเกินไป ที่เรียกร้อง อยากมีชีวิตแบบคนอื่น กินข้าว ดูหนัง มีเวลาเที่ยว
แต่ถ้าคบ B ก็พอรู้ ว่าเค้าลูกแหง่ ลูกคุณหนูมากๆ เหมือนจะออกไปไหน ยังต้องขอแม่ บอกแม่ก่อน อย่างว่าแหละลูกคนเดียว เราเองก็คุณหนู ชีวิตออกแนวเฉื่อยๆ จะไปไหนก็ยังขอแม่ กลับบ้านก็ยังนอนกับแม่
ทำไงดีคะ หรือไม่ต้องเลือกใคร เราสับสนมาก คือเราไม่เคยมีช่วงเวลาพักหัวใจ ให้คิด ให้ทบทวนเลย ทุกคนเข้ามา ช่วงที่เรามีปัญหากับแฟนเก่า ถึงแฟนเก่าเค้าจะเป็นคนไม่ดี แต่อย่างน้อยเราก็รักโดยไม่เคยหวังเงินทองจากเค้าเลย เหมือนA อยากให้เราคบ คนที่หน้าที่การงานมั่นคง ดูแลเราได้ แต่เราอ่ะ อยากได้คนที่เค้ารักเราจริง กล้าเปิดเผยเรา ซึ่งB อยากเปิดตัวเรามาก ชวนไปกินข้าว กับเพื่อนๆเค้าบ่อยๆ แต่เราไม่ไป เพราะเขิน แล้วก็รุ้สึกตัวเองไม่ดียังไงไม่รู้
A ทำงานหนัก เงินเดือนเยอะ นิสัยดี คุยกับเราเหมือนเพื่อน บางทีก็เหมือนพี่คอยสอนน้อง แต่เรื่อง...ยังไม่ผ่าน คือก็ไม่ดีอ่ะ ไม่ถึง1นาที เราเลยไม่ให้เค้าทำอะไรอีก นี่อาจจะเป็นส่วนหนึ่งทำให้เค้าบ้างานมากๆ เบื้องหน้าเค้าดูดีมาก หน้าที่การงานดี หน้าตาดี คือดีหมดอ่ะ ติดที่นิสัยบ้างาน
ไม่มีใครรู้เบื้องหลังนี้ เราอาจจะเป็นผู้หญิงที่เลือกเยอะ เราอยากได้คนดีๆ เรื่องนี้ก้ต้องดีด้วย แต่กับB เราไม่อะไรกับเค้านะ แค่คุย แค่เจอกันบ้าง ยังไม่ตกลงคบ
อยากได้แนวคิดผู้ใหญ่หน่อยค่ะ ว่าเราควรเลือกใคร ถ้าเราคุยแบบนี้ไปเรื่อยๆจะบาปไหม สุดท้ายแล้ว เราอาจจะไม่เลือกใคร ทั้งคู่โปรไฟล์ดีนะ หน้าตาดี ตัวสูงทั้งคู่ ถ้าเลือก ชีวิตเราก้คงไม่ลำบาก เราก็คงมีความสุขระดับนึง เพราะเค้าก็ไม่ได้ยากจน จะพาเราลำบากอะไรขนาดนั้น คือมีพร้อม
ถึงไม่เลือก เราก็ไม่ลำบาก บ้านเราก็พอมีตัง ไม่ได้จะอยากได้เงินทองจากผู้ชาย วันนึงถ้าแต่งกันจริง สินสอดเราก็คงไม่เอา แล้วแต่จะให้ แค่จัดงานให้สมเกียรติก็พอ แล้วก็ อยากได้แค่คนที่เค้ารักเราจริง แต่เราไม่รู้ว่าใคร แล้วแบบเรื่อง..เราก็อยากให้มันดี แต่เหมือนเค้าตื่นเต้น มันเลยไม่สำเร็จ ก็เหมือนยังไม่มีไรกัน แค่นัวเนียกันแล้วเค้าก็ T_T กับB เราก็คงไม่ไปปล่อยตัวอะไรแบบนีเแล้ว เราเลยจะตัดสินใจเลือกคุยสักคน ศึกษาดูใจแค่คนเดียว แต่เลือกไม่ถูกเลย เราโตแต่ตัวนะ แต่สมองเราคิดวิเคราะอะไรไม่ได้ ลึกๆเราอยากเลือกB แต่ฟังAพูด เราก็ลังเล
ทำยังไงดีคะ คือเราเล่าให้Aฟังทุกอย่างนะ แต่B เรายังไม่กล้าเล่าไรมาก เหมือนเค้ารู้แค่ เราเป็นเด็กมหาลัย ดูใสๆ แบบเรื่องที่คุยกันไม่ค่อยมีอะไรชุ้สาว เหมือนเป็นห่วง เรียนเป็นไง จะไปไหนต่อ โทปลุก คุยทั้งวัน คือดูไร้สาระ แต่กับA ก็เหมือนไม่ค่อยคุย เพราะเค้าทำงาน เราก็ไม่ค่อยรู้เรื่องงานอะไรของเค้า ได้แค่ถามว่าเหนื่อยไหม
เราไกล้จะเรียนจบแล้ว เลยอยากคบใครสักคนนานๆ ดูบ้าง แต่พอมีโอกาสได้เจอจริงๆ มันก็ไม่ได้ดั่งใจ แต่ชีวิตมันก็ต้องเลือก แต่เราไม่รุ้ว่าถ้าเลือกคุยแค่กับA ชีวิตจะเปนยังไง เวลาแค่วันนึงที่จะอยู่กับเรา เค้าก็ไม่มีให้ เค้ามีแต่อนาคตที่มั่นใจว่ามันมั่นคง แต่เวลามันไม่มีเลย มันก็ไม่ต่างกับที่เราอยู่คนเดียว
แต่ถ้าเลือก B ชีวีตเค้าว่างเกินไป เค้าไม่มีภาระอะไรเลย เราจะมีเวลาไปเที่ยวเล่นกับเค้าหรอ หรืออีกสักหน่อย B คงเรียนต่อ แล้วก็มาทำธุรกิจ เพราะพ่อแม่ มีทุนให้อยู่แล้ว เหมือนเราต้องออกแบบวางแผนให้ แค่จะกินอะไรเป็นมื้อเที่ยง เค้ายังโทรถามเราเลย
แต่กับA เค้าเคยบอกถ้าเรียนจบ ให้เราไปทำงานกับเค้า คือก็เหมือนอยากมีอนาคตร่วมกับเราอยู่นะ แต่เรายังรู้สึกไม่พอ ยังไม่โดนใจเท่าไหร่
กับB ก็ชอบนะ นิสัยดี ดูเด็กๆ ดูหัวอ่อน เหมือนเรา แบบใครบอกไรก็เชื่อ หวั่นไหวง่าย ตัดสินใจไรเองก็ไม่ค่อยได้ เหมือนกัน เพราะโตมาเหมือนกัน ที่มีผู้ใหญ่ตามใจ ชีวิตก็แล้วแต่เรา ไม่มีใครบังคับอะไรเรา ตามใจทุกอย่าง คือคุยกับB ก็เหมือนเข้าใจ เหมือนเราเฉื่อยๆเหมือนกันเลย
ทั้งคู่ เป็นรุ่นพี่ค่ะ ถ้าถามลึกๆในใจ เราเอนไปทางBมากกว่า เหมือนเรายังอยากใช้ชีวิตวัยรุ่น ไม่ได้อยากทำงานทั้งอาทิต พักแค่วันเดียว ไม่ได้อยากได้อยากมีชีวิตแบบA เราว่ามันไม่มีความสุขเลย กับเงินทองที่เค้าหามา เค้าจะเอามาใช้ตอนไหน หรือใช้แค่เวลาพักร้อน แต่ปรึกษากับA แล้วก็เหมือนถ้าเราเลือกB ชีวิตเราต้องแย่แน่ๆ เพราะนิสัยเหมือนกัน มันจริงหรอคะ
สับสนค่ะ ช่วยวิเคราะห์ ให้หน่อยค่ะ ว่าผู้ชายแบบไหน ที่ควรเลือก?
A ทำงานเป็นวิศวะ ทำงานในตจว กลับมากทม อาทิตละครั้ง แรกๆไม่มีปัญหา เค้ายังมาหาเราได้ แต่หลังๆด้วยหน้าที่การงาน เวลา ทำให้เราห่างๆกัน แต่ก็ยังคุยกันนะคะ แต่เราไม่ชอบอะไรหลายๆอย่าง เขาชอบบังคับ แล้วก็ไม่ได้เปิดเผยเรา ไม่ต่างจากแฟนเก่า เราเองก็ไม่ได้เปิดเผยเขาเหมือนกัน
เหมือนเราไม่รู้ว่า เรารักไหม หรือเราแค่เหงา
กับผู้ชายอีกคนชื่อB เขาไม่รู้ว่าเรามี A เขาบอกว่าชอบเรามาก เราเหมือนคนที่ใช่ เห็นแล้วต้องคุย ต้องจีบให้ได้ 55 เค้าให้รุ่นพี่ มาขอเบอร์ แต่เราไม่ให้ เราอยากให้เค้ามาขอเอง แล้วสักพักเขาก็มาขอเอง ตอนนั้นเรากินข้าวกับเพื่อนๆอยู่ เพื่อนๆจะสวยกว่าเรานะ เราถือว่าหน้าตาบ้านๆสุดแล้ว เลยงง แต่เค้าก้บอกว่าเราน่ารักดีนะ
พอเริ่มคุย เราเลยรู้ ว่า B ไม่ได้เรียนต่อ บ้านรวย เป็นลูกชายคนเดียวของบ้าน พ่อแม่ตามใจมาก แล้วแต่ลูก อยากเรียนก็เรียน ไม่อยากเรียนก็แล้วแต่ อยากทำธุรกิจก็ได้ แล้วแต่B เราเล่าเรื่องนี้ให้A ฟังนะ A ก็ว่าเรา ทำไม จะฝากชีวิตไว้กับผู้ชายแบบนี้หรอ แล้วแต่ล่ะกัน เรารู้ว่าเค้าโกรธนะ แต่ก็นะ
ตอนนี้สับสนมากๆค่ะ เหมือนเค้าก็แล้วแต่เรา แต่ขอให้บอก เค้าอยากให้เราเจอคนดีๆ
ถ้าคุยกับAต่อ ชีวิตเค้าก็มีแต่งาน ทำงานก็จะทั้งอาทิตย์ จะเอาเวลาที่ไหนมาให้เรา แค่โทรคุยยังไม่มีเวลาเลย ได้แค่ไลน์หานานๆที แต่เรารู้ว่าเค้าไม่มีใคร หรือไม่เลือกใคร แบบเราก็ไม่รุ้
ถ้าคุยกับB ก็เหมือนชีวิตเค้าว่างมาก มีแค่กิน เที่ยว เล่นไปวันๆ เราก็บอกให้เค้าเรียนต่อนะ เค้าก็บอกอยากพักก่อน ก็เข้าใจแหละ ชีวิตที่มีต้นทุน เค้าเลยเฉยๆมั้ง ถึงไม่ทำอะไร ก็มีกินทั้งชาติ เพราะพ่อแม่ หามาให้
เหมือนไม่มีใครดีเลย เราเองก็ไม่ใช่คนที่ดีพร้อม แล้วก็ไม่คิดจะเกาะใคร เหมือนA เค้าอยากสร้างทุกๆอย่างด้วยตัวเค้าเอง แต่เค้าก็หลงลืมคนที่อยู่ข้างๆ หรือเราจะคิดแบบเด็กๆเกินไป ที่เรียกร้อง อยากมีชีวิตแบบคนอื่น กินข้าว ดูหนัง มีเวลาเที่ยว
แต่ถ้าคบ B ก็พอรู้ ว่าเค้าลูกแหง่ ลูกคุณหนูมากๆ เหมือนจะออกไปไหน ยังต้องขอแม่ บอกแม่ก่อน อย่างว่าแหละลูกคนเดียว เราเองก็คุณหนู ชีวิตออกแนวเฉื่อยๆ จะไปไหนก็ยังขอแม่ กลับบ้านก็ยังนอนกับแม่
ทำไงดีคะ หรือไม่ต้องเลือกใคร เราสับสนมาก คือเราไม่เคยมีช่วงเวลาพักหัวใจ ให้คิด ให้ทบทวนเลย ทุกคนเข้ามา ช่วงที่เรามีปัญหากับแฟนเก่า ถึงแฟนเก่าเค้าจะเป็นคนไม่ดี แต่อย่างน้อยเราก็รักโดยไม่เคยหวังเงินทองจากเค้าเลย เหมือนA อยากให้เราคบ คนที่หน้าที่การงานมั่นคง ดูแลเราได้ แต่เราอ่ะ อยากได้คนที่เค้ารักเราจริง กล้าเปิดเผยเรา ซึ่งB อยากเปิดตัวเรามาก ชวนไปกินข้าว กับเพื่อนๆเค้าบ่อยๆ แต่เราไม่ไป เพราะเขิน แล้วก็รุ้สึกตัวเองไม่ดียังไงไม่รู้
A ทำงานหนัก เงินเดือนเยอะ นิสัยดี คุยกับเราเหมือนเพื่อน บางทีก็เหมือนพี่คอยสอนน้อง แต่เรื่อง...ยังไม่ผ่าน คือก็ไม่ดีอ่ะ ไม่ถึง1นาที เราเลยไม่ให้เค้าทำอะไรอีก นี่อาจจะเป็นส่วนหนึ่งทำให้เค้าบ้างานมากๆ เบื้องหน้าเค้าดูดีมาก หน้าที่การงานดี หน้าตาดี คือดีหมดอ่ะ ติดที่นิสัยบ้างาน
ไม่มีใครรู้เบื้องหลังนี้ เราอาจจะเป็นผู้หญิงที่เลือกเยอะ เราอยากได้คนดีๆ เรื่องนี้ก้ต้องดีด้วย แต่กับB เราไม่อะไรกับเค้านะ แค่คุย แค่เจอกันบ้าง ยังไม่ตกลงคบ
อยากได้แนวคิดผู้ใหญ่หน่อยค่ะ ว่าเราควรเลือกใคร ถ้าเราคุยแบบนี้ไปเรื่อยๆจะบาปไหม สุดท้ายแล้ว เราอาจจะไม่เลือกใคร ทั้งคู่โปรไฟล์ดีนะ หน้าตาดี ตัวสูงทั้งคู่ ถ้าเลือก ชีวิตเราก้คงไม่ลำบาก เราก็คงมีความสุขระดับนึง เพราะเค้าก็ไม่ได้ยากจน จะพาเราลำบากอะไรขนาดนั้น คือมีพร้อม
ถึงไม่เลือก เราก็ไม่ลำบาก บ้านเราก็พอมีตัง ไม่ได้จะอยากได้เงินทองจากผู้ชาย วันนึงถ้าแต่งกันจริง สินสอดเราก็คงไม่เอา แล้วแต่จะให้ แค่จัดงานให้สมเกียรติก็พอ แล้วก็ อยากได้แค่คนที่เค้ารักเราจริง แต่เราไม่รู้ว่าใคร แล้วแบบเรื่อง..เราก็อยากให้มันดี แต่เหมือนเค้าตื่นเต้น มันเลยไม่สำเร็จ ก็เหมือนยังไม่มีไรกัน แค่นัวเนียกันแล้วเค้าก็ T_T กับB เราก็คงไม่ไปปล่อยตัวอะไรแบบนีเแล้ว เราเลยจะตัดสินใจเลือกคุยสักคน ศึกษาดูใจแค่คนเดียว แต่เลือกไม่ถูกเลย เราโตแต่ตัวนะ แต่สมองเราคิดวิเคราะอะไรไม่ได้ ลึกๆเราอยากเลือกB แต่ฟังAพูด เราก็ลังเล
ทำยังไงดีคะ คือเราเล่าให้Aฟังทุกอย่างนะ แต่B เรายังไม่กล้าเล่าไรมาก เหมือนเค้ารู้แค่ เราเป็นเด็กมหาลัย ดูใสๆ แบบเรื่องที่คุยกันไม่ค่อยมีอะไรชุ้สาว เหมือนเป็นห่วง เรียนเป็นไง จะไปไหนต่อ โทปลุก คุยทั้งวัน คือดูไร้สาระ แต่กับA ก็เหมือนไม่ค่อยคุย เพราะเค้าทำงาน เราก็ไม่ค่อยรู้เรื่องงานอะไรของเค้า ได้แค่ถามว่าเหนื่อยไหม
เราไกล้จะเรียนจบแล้ว เลยอยากคบใครสักคนนานๆ ดูบ้าง แต่พอมีโอกาสได้เจอจริงๆ มันก็ไม่ได้ดั่งใจ แต่ชีวิตมันก็ต้องเลือก แต่เราไม่รุ้ว่าถ้าเลือกคุยแค่กับA ชีวิตจะเปนยังไง เวลาแค่วันนึงที่จะอยู่กับเรา เค้าก็ไม่มีให้ เค้ามีแต่อนาคตที่มั่นใจว่ามันมั่นคง แต่เวลามันไม่มีเลย มันก็ไม่ต่างกับที่เราอยู่คนเดียว
แต่ถ้าเลือก B ชีวีตเค้าว่างเกินไป เค้าไม่มีภาระอะไรเลย เราจะมีเวลาไปเที่ยวเล่นกับเค้าหรอ หรืออีกสักหน่อย B คงเรียนต่อ แล้วก็มาทำธุรกิจ เพราะพ่อแม่ มีทุนให้อยู่แล้ว เหมือนเราต้องออกแบบวางแผนให้ แค่จะกินอะไรเป็นมื้อเที่ยง เค้ายังโทรถามเราเลย
แต่กับA เค้าเคยบอกถ้าเรียนจบ ให้เราไปทำงานกับเค้า คือก็เหมือนอยากมีอนาคตร่วมกับเราอยู่นะ แต่เรายังรู้สึกไม่พอ ยังไม่โดนใจเท่าไหร่
กับB ก็ชอบนะ นิสัยดี ดูเด็กๆ ดูหัวอ่อน เหมือนเรา แบบใครบอกไรก็เชื่อ หวั่นไหวง่าย ตัดสินใจไรเองก็ไม่ค่อยได้ เหมือนกัน เพราะโตมาเหมือนกัน ที่มีผู้ใหญ่ตามใจ ชีวิตก็แล้วแต่เรา ไม่มีใครบังคับอะไรเรา ตามใจทุกอย่าง คือคุยกับB ก็เหมือนเข้าใจ เหมือนเราเฉื่อยๆเหมือนกันเลย
ทั้งคู่ เป็นรุ่นพี่ค่ะ ถ้าถามลึกๆในใจ เราเอนไปทางBมากกว่า เหมือนเรายังอยากใช้ชีวิตวัยรุ่น ไม่ได้อยากทำงานทั้งอาทิต พักแค่วันเดียว ไม่ได้อยากได้อยากมีชีวิตแบบA เราว่ามันไม่มีความสุขเลย กับเงินทองที่เค้าหามา เค้าจะเอามาใช้ตอนไหน หรือใช้แค่เวลาพักร้อน แต่ปรึกษากับA แล้วก็เหมือนถ้าเราเลือกB ชีวิตเราต้องแย่แน่ๆ เพราะนิสัยเหมือนกัน มันจริงหรอคะ