มีวิธีที่ดีกว่านี้ไหมค่ะ

กระทู้คำถาม
เมื่อสามปีที่แล้ว ได้คบกับผู้ชายคนนึง ตอนนั้นเรียนโทอยู่ค่ะ  ใกล้จะจบแล้ว พี่เค้าอายุ 42  ส่วนเราอายุ 24 อายุค่อนข้างห่างกันนิดนึง เค้าเป็นแฟนคนแรกที่เรารักจริงๆ คือ คิดจะแต่งงานด้วย และปกติเราจะไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัว ไม่ว่าจะโทรศัพท์ กระเป๋าเงิน  โน๊ตบุ๊ค
-    ตอนที่ยังเรียน ความรักก็ดีไปหมด ได้เจอกันเดือนละหลายครั้ง ทั้งที่ต้องขับรถ 2-3 ชั่วโมง ไปเที่ยว กิน มีช่วยเก็บตัวอย่างงานวิจัยด้วย (แอบปลื้ม)
-     พอเรียนจบกลับมาอยู่บ้าน นานๆ เจอกันทีทั้งที่อยู่ใกล้กันมาก ขับรถครึ่งชั่วโมงถึง แต่ก็ถูกอ้างด้วยงานเยอะ  มีปัญหาที่ทำงาน  โทรไปก็ไม่รับสาย นานๆรับที
-    และปัจจุบันก็ยังเป็นแบบนี้เรื่อยมา  และเพิ่งคุยเมื่อไม่นานมานี้ เค้าให้เรารอ ขอเวลาสองปี ค่ะ
สรุปสามปีผ่านมา ส่วนใหญ่จะปิดเครื่องเวลาที่อยู่กับเรา บางครั้งโทรไปก็ปิดเครื่อง ส่วนใหญ่จะปิดเครื่องบ่อย แบ็ตหมดบ้าง โทรศัพท์ไม่ค่อยดีบ้าง เพิ่งมารู้เมื่อคบมาจะสองปีละว่าเค้าใช้โทรศัพท์ยี่ห้ออะไร เพราะแทบไม่เคยเห็นเลยที่แย่ไปกว่านั้นคือ เวลานัดที่จะไปเที่ยวไหน บางครั้งเค้านัดเราด้วยซ้ำ พอใกล้ถึงวันนัดเราจะส่งข้อความไปบอกว่า พรุ่งนี้อย่าลืมนัดนะ พอวันรุ่งขึ้นค่ะ เราก็รอ ไม่มีโทรมา ไม่มีข้อความ ไม่มีอะไรเลย หายไปเลย แย่มาก เป็นแบบนี้หลายครั้งมาก

จากที่บอกมาทั้งหมด ตอนนี้ความรู้สึกทุกอย่างมันแย่มาก ทำไงดีค่ะ  ยังคิดถึงเค้า ยังโทรหาเค้าถึงแม้ว่าเค้าจะไม่รับ แค่ได้โทรก็ยังดี  ตอนนี้อยากออกมาจากตรงนั้นมาก แต่ไม่เข้าใจตัวเอง ทำใจไม่ได้ซักที  ท


ขอคำแนะนำดีๆ ด้วยค่ะ  
เบื้องต้นคือ อ่านหนังสือ ดูหนัง ฟังเพลง เลิกงานไปเดินเล่นห้างกับเพื่อนๆ ที่ทำงาน วันหยุดก็จะกลับบ้าน ไม่อยู่หอ ไม่อยู่คนเดียว แต่พอกลับห้องมาจิตใจก็ห่อเหี่ยว เหมือนเดิม ทำใจที่จะเลิกมาตั้งแต่เรียนจบแล้ว  มันเป็นแบบนี้มาตลอด ตอนนี้รู้สึกแย่มากค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่