ก่อนอื่นต้องขอบอกว่าเพิ่งสมัครสมาชิก และนี่เป็นกระทู้แรกของเรา  ถ้าผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยด้วยนะคะมาเริ่มเรื่องกันดีกว่า อิๆๆ   
         ย้อนหลังไปประมาณ 3 ปีก่อน  ตอนนั้นเราเพิ่งเรียนจบ และได้ทำงานที่ รพ  แห่งหนึ่ง ในภาคเหนือ  ^^  และเราก็ได้เจอกับเค้า
 เค้าเป็น นศพ ปีสุดท้าย หรือ extern นั่นเอง   เค้าเป็นคนนิสัยดีมาก  คุยเก่ง และเป็นกันเอง 
ตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไร  แต่หลังๆ มาเริ่มชอบ อิๆๆ  แต่เหมือนฟัากลั่นแกล้ง  พอเค้าเรียนจบ  เค้าก็ไปใช้ทุนที่จังหวัดอื่น
เราเลยแอบเศร้า เบา ๆๆ คิดว่าคงไม่ได้เจอกันอีก   --*      
           แต่ หลังจากนั้น ปีกว่า เราก็เห็นเค้า เดินเข้ามาที่ตึกเรา จึงรู้ว่าเค้ามาเรียนต่อแพทย์เฉพาะทางที่นี่  55++
  เรากับเค้าจึงมีโอกาสได้คุยกันบ้าง   จากนั้น เราก็ไปเจอเฟสของเค้า  แต่ก็ทำใจอยู่นานกว่าจะแอดไป แต่แล้วเค้าก็รับค่ะ
  เย้ ๆๆ   เราก็เลยทักเฟสเค้าไป  ไม่กล้าพูดอะไรมาก  ส่งเป็นการ์ตูนยิ้มไป  ตอนนั้นคิดไว้แล้วว่าเค้าคงไม่ตอบแน่ๆๆแล้วเค้าก็ไม่ตอบจริงๆ ค่ะ
 จนเวลาผ่านไป 5 วันเค้าถึงตอบ  แต่เค้าจำเราได้อ่ะ  แอบฟินนนนน ^^    จนที่เค้า 4-5 วันตอบ
  หลังๆๆ เค้าเริ่มคุยมากขึ้น ตอบเร็วขึ้น เราก็ขอไลน์เค้าค่ะ แบบว่า กล้ามากกกกก  55++
  เค้าก็ให้ id line มา  เราก็แอดเค้าไป (อีกแล้ว --*) คุยกับเค้ามาเรื่อยๆๆ เกือบทุกวัน  มีแยบ ๆๆ ถามเรื่องแฟนบ้าง
  เค้าบอกว่าไม่มี อยากอยู่คนเดียว  เพราะเข็ดเรื่องความรักนี่แหละค่ะ  
จนถึงตอนนี้ชอบเค้ามา 3 ปีกว่า  ยังไม่กล้าบอกเลยค่ะเพราะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ 
 ตลอดเวลาที่คุยกันมา  เราเป็นฝ่ายทักเค้าไปก่อนตลอด  เค้าไม่เคยทักก่อนเลย
  มีบางครั้งแอบน้อยใจลองหายไป 3-4 วัน เค้าก็ไม่ทักมา   เลยเริ่มทำใจได้ 
 เค้าคงคิดกะเราแค่คนรู้จักเท่านั้น  ขนาดเราไป follow ig เค้า  เค้ายังไม่ follow  กลับเลย 
ทั้งๆๆ ที่เราเห็นเค้า follow ig เพื่อนเราหลายคน  
           ตอนนี้เราสับสนมาก ไม่รู้จะคุยต่อหรือหยุดแค่นี้ดี  แต่เค้าเรียนอีก 2 ปีก็จะจบแล้ว  คงไม่ได้เจอกันอีก
    หรือเราต้องเก็บความรู้สึกนี้ไว้ตลอดไป																															
						 
												
						
					
แอบชอบเค้า ... เริ่มเอง เจ็บเอง
ย้อนหลังไปประมาณ 3 ปีก่อน ตอนนั้นเราเพิ่งเรียนจบ และได้ทำงานที่ รพ แห่งหนึ่ง ในภาคเหนือ ^^ และเราก็ได้เจอกับเค้า
เค้าเป็น นศพ ปีสุดท้าย หรือ extern นั่นเอง เค้าเป็นคนนิสัยดีมาก คุยเก่ง และเป็นกันเอง
ตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไร แต่หลังๆ มาเริ่มชอบ อิๆๆ แต่เหมือนฟัากลั่นแกล้ง พอเค้าเรียนจบ เค้าก็ไปใช้ทุนที่จังหวัดอื่น
เราเลยแอบเศร้า เบา ๆๆ คิดว่าคงไม่ได้เจอกันอีก --*
แต่ หลังจากนั้น ปีกว่า เราก็เห็นเค้า เดินเข้ามาที่ตึกเรา จึงรู้ว่าเค้ามาเรียนต่อแพทย์เฉพาะทางที่นี่ 55++
เรากับเค้าจึงมีโอกาสได้คุยกันบ้าง จากนั้น เราก็ไปเจอเฟสของเค้า แต่ก็ทำใจอยู่นานกว่าจะแอดไป แต่แล้วเค้าก็รับค่ะ
เย้ ๆๆ เราก็เลยทักเฟสเค้าไป ไม่กล้าพูดอะไรมาก ส่งเป็นการ์ตูนยิ้มไป ตอนนั้นคิดไว้แล้วว่าเค้าคงไม่ตอบแน่ๆๆแล้วเค้าก็ไม่ตอบจริงๆ ค่ะ
จนเวลาผ่านไป 5 วันเค้าถึงตอบ แต่เค้าจำเราได้อ่ะ แอบฟินนนนน ^^ จนที่เค้า 4-5 วันตอบ
หลังๆๆ เค้าเริ่มคุยมากขึ้น ตอบเร็วขึ้น เราก็ขอไลน์เค้าค่ะ แบบว่า กล้ามากกกกก 55++
เค้าก็ให้ id line มา เราก็แอดเค้าไป (อีกแล้ว --*) คุยกับเค้ามาเรื่อยๆๆ เกือบทุกวัน มีแยบ ๆๆ ถามเรื่องแฟนบ้าง
เค้าบอกว่าไม่มี อยากอยู่คนเดียว เพราะเข็ดเรื่องความรักนี่แหละค่ะ
จนถึงตอนนี้ชอบเค้ามา 3 ปีกว่า ยังไม่กล้าบอกเลยค่ะเพราะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้
ตลอดเวลาที่คุยกันมา เราเป็นฝ่ายทักเค้าไปก่อนตลอด เค้าไม่เคยทักก่อนเลย
มีบางครั้งแอบน้อยใจลองหายไป 3-4 วัน เค้าก็ไม่ทักมา เลยเริ่มทำใจได้
เค้าคงคิดกะเราแค่คนรู้จักเท่านั้น ขนาดเราไป follow ig เค้า เค้ายังไม่ follow กลับเลย
ทั้งๆๆ ที่เราเห็นเค้า follow ig เพื่อนเราหลายคน
ตอนนี้เราสับสนมาก ไม่รู้จะคุยต่อหรือหยุดแค่นี้ดี แต่เค้าเรียนอีก 2 ปีก็จะจบแล้ว คงไม่ได้เจอกันอีก
หรือเราต้องเก็บความรู้สึกนี้ไว้ตลอดไป