เรารักษาศีล 8 เป็นประจำทุกวัน แรก ๆ ไม่ได้สมาทานศีล ด้วยซ้ำค่ะ
แค่ตั้งจิตอธิฐานว่าต่อไปนี้จะรักษาศีล 8 ตลอดชีวิต แล้วก็ลงมือปฏิบิติเลย

เมื่อตั้งใจจะรักษาแล้ว ก็ควรรักษาให้ตลอดรอดฝั่ง (ถึงแม้จะเฉพาะวันพระ)
ฝึกให้มีสติอยู่เสมอ จะทำให้เราไม่ลูบคลำศีล ถ้ารักษาศีลอยู่ที่บ้าน
ไม่จำเป็นต้องนุ่งขาวห่มขาว ของเราจะใส่ชุดขาวเฉพาะเวลานั่งสวดมนต์ ภาวนา
เวลาจะออกไปทำธุระซื้อของข้างนอก ก็เปลี่ยนใส่ชุดธรรมดาค่ะ

ส่วนเสื้อสายเดี่ยว กางเกงขาสั้นเสมอหู ทิ้งไปหมดแล้ว ทิ้งขยะแบบไม่ใยดีเลย
เพราะจะไม่ใส่อะไรแบบนั้นอีกแล้ว ทุกวันนี้ใส่กางเกงขายาว ถ้าเสื้อแขนกุดก็จะหาเสื้อแขนยาวทับ
เครื่องประดับ เครื่องสำอาง ก็ไม่ต้องใช้ เพราะอยู่ในกฎข้อบังคับของศีล 8 เวลานอนก็นอนพื้น
ไม่นอนฟูกหนา ๆ เอาผ้าห่มมาปูซ้อนกันก็นอนได้แล้ว

ศีล 8 มีไว้สำหรับคนที่ต้องการตัดกิเลส ตัดตัณหา ตัดอุปาทาน เพราะในบางข้อจะมีตัวควบคุมกาม
ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับกำลังใจผู้ปฏิบัติด้วย ถ้าเป็นฆราวาสอยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยกิเลส มันก็ทำให้อยู่ยาก
เหมือนคนแปลกแยก คนอื่นมองเป็นแกะดำ แรก ๆเราก็อึดอัดอยู่ แต่พอฝึกจิตไปสักพัก เราก็สบายๆแล้ว
เพราะคนอื่นเขาจะมองเรายังไงก็ช่าง แต่เราปฏิบัติแบบนี้แ้ล้วใจสงบ เราพอใจแล้ว