ความแตกต่างของเรา ระหว่างนั่งเรียน หน้าห้อง กลางห้อง และหลังห้อง

เดิมทีเราก็ชอบนั่งเรียนหน้าห้อง อยากที่จะรับรู้เรื่องราวใหม่ๆที่ครูสอน และได้ยินเสียงครูชัดที่สุด
แต่เชื่อไหมพอคะเเนนสอบออกมา เราก็มีคะแนนแค่อยู่ในระดับปานกลาง
       ปีต่อมาเราจึงลองปรับตำแหน่งการนั่งเรียนจากหน้าห้องไปอยู่กลางห้องดู ผลปรากฎว่ายิ่งไม่ค่อยจะสนใจเรียนไปใหญ่
เวลาเรียนก็ชอบคุยกับโต๊ะข้างๆ หยิบการบ้านเพื่อนมาลอกได้ง่ายๆ ซ้ายที ขวาที แอบอ่านการ์ตูน แอบกินขนม
อยู่กลางห้องมันช่างมีความสุข ส่วนใหญ่ครูจะให้ความสนใจพวกหน้าห้อง และ จับตามองพวกหลังห้อง
คะแนนสอบออกมาส่วนใหญ่คือไม่ค่อยจะผ่าน แต่พวกที่ผ่านคือพวกนั่งหลังห้อง กับกลุ่มที่นั่งหน้าห้องบางส่วน
ก็เลยรู้สึกสงสัยไอ้พวกหลังห้องมาก มันดูเหมือนไม่ค่อยตั้งใจเรียนแล้วมันสอบผ่านได้ยังไง
แต่เราซินั่งเรียนตั้งใจฟังเกือบตายยังไม่ค่อยเข้าใจเลย แล้วไอ้เด็กหลังห้องบางคนมันไม่ฟังครูด้วยซ้ำ
     เราก็เลยจัดการย้ายโต๊ะไปนั่งอยู่หลังห้องเลย จึงได้มาค้นพบเคล็ดวิชาอันสุดยอดของพวกนั่งหลังห้องแล้วสอบผ่านคือ....
เราจะโดนครูเล็งถามทุกครั้งว่าเราเข้าใจไหม เรื่องนี้มันเป็นมายังไง แล้วก็ได้แต่จะมองตาคนข้างๆปริบๆ พวกหลังห้องเขาจะช่วยกันดีมาก
สามัคคีกัน เรื่องไหนใครไม่รู้ก็จะช่วยๆกัน ผิดกับพวกหน้าห้องที่ส่วนใหญ่มันชอบอมความรู้ไว้คนเดียว
บางทีก็แอบเอาโทรศัพ มานั่งค้นหาคำตอบเวลาทำแบบฝึกหัด
   ซึ้งเราก็ตอบได้ ถ้าเป็นเมื่อก่อนตอนนั่งกลางห้องถ้าไม่เข้าใจเราจะปล่อยให้มันผ่านๆเฉยๆ

เป็นเด็กหลังห้องมันดีจริงๆ ในความรู้สึกของเรา
แล้วเพื่อนๆละชอบนั่งมุมไหนของห้องเรียนกันบ้าง