ยาวหน่อยนะครับที่มาตั้งมู้เพราะเห็นหลายคนที่รักหรือคบคนที่มีแฟนอยู่แล้ว ใจจริงอยากโทรไปคุยกับพี่ออย้พี่ฉอดแต่ก็อาย 55+
เรื่องก็มีอยู่ว่า.... ผมรักคนๆนึงมากครับ เธอเข้าทาคุยกับผม ตอนผมพึ่งโดนคนเก่าทิ้ง เธอดีกับผมมากครับ เคยโอนตังค่าหอมาให้ผมตอนไม่มีด้วย แต่ผมไม่รู้ว่าเธอมีแฟนแล้ว เธอบอกว่าพึ่งเลิกกับแฟนมาเหมือนกันก็คุยกันเข้าขาสิครับ ทีแรกก็คุยกันทางโทรสัพบ่อยๆ จากนั้นเราก็เจอกันโดยบังเอิญแล้วก็เริ่มคบกันสนิทกันขึ้นเรื่อยๆ บ้านผมกับเธออยู่ใกล้กันคับไปไหนด้วยกันบ่อยๆ เราคบกันไปซักพักผมก็ขอเป้นแฟน
เธอก็อ้ำๆอึ้งๆแล้วก็ตอบตกลงครับ จากนั้นก็เริ่มคบกันจริงจัง ระหว่างที่ผมอยู่กับเธอจะมีโทรสัพลึกลับโทรมาอยู่แป๊ปๆคุยแค่2-3ประโยคแล้วก็วาง ผมก็ไม่ได้เอ๊ะใจอะไร เธอบอกเป็นเพื่อนบ้างแฟนเก่าบ้าง มีวันนึงเราได้ไปเที่ยวด้วยกัน วันนั้นเป็นวันเกิดผมพอดีความสัมพันธ์มันก็ลึกซึ้งครับ แต่พอตอนเช้าเธอบอกผมว่า "เค้ามีแฟนอยู่แล้ว" ผมช๊อคไปเลยครับมือไม้เย็นทำไรไม่ถูก นั่งลงร้องไห้อ่ะ จากนั้นเธอเดินมากอดผมแล้วบอกว่าแค่ล้อเล่นอยากลองใจเฉยๆ ผมก็โล่งครับไม่คิดอะไรมาก หลังจากวันที่ไปเที่ยวด้วยกัน เราก็สนิทกันมากขึ้นเธอมาค้างที่หอผม เดือนละ2-3วันตอนนั้นผมก็มีความสุขครับ จนวันนึงเพื่อนมันทักผมมันถามว่า รู้จักแฟนได้ไง ผมก็บอกไป แล้วเพื่อนมันก็ถามต่อว่า "ทำไมเค้าไม่เล่นเฟสว่ะดูดีๆนะเว้ยไม่แน่ เค้าอาจคบอีกคนอยู่ก็ได้"
ผมเลยฉุดคิดขึ้นมาแล้วลองสืบไปเรื่อยๆ สรุปว่าจริงครับผมเห็นรูปถ่ายกับผู้ชายคนนึงซึ่งผมรู้แหละว่าเป็นแฟน แต่ใจ
ก็ยังนึกเข้าข้างตัวเองว่าคงเป็นแฟนเก่าที่เลิกกับเธอไปแล้ว แต่ก็ทำใจไว้ระดับนึงด้วย จนวันนึงเธอมาหาผมที่หอมานอนค้าง ตอนเช้าเธอบอกผมว่า "เค้ามีแฟนอยู่แล้วจริงๆเค้าขอโทษ" "แต่ถ้าผมดีกับเค้าแบบนี้เรื่อยๆไม่แน่เค้าก็อาจจะเลิกกับแฟนมาคบกับผมแทนก็ได้" เธอจึงบอกให้ผมรอเพราะเธอเลิกกับแฟนเธอไม่ได้เหมือนกัน แต่ถ้าอยากจะไปเค้าก็ไม่ห้าม ผมก็เสียใจแต่ไม่มากเพราะเผื่อๆใจไว้แล้ว ผมจึงตัดสินใจรอเะอเรื่อยๆ เธอไม่ให้ผม addเฟส แต่กลับให้รหัสเฟสไว้
ผมรอเธอมาปีกว่าๆมันเจ็บมันเหนื่อยและท้อครับร้องไห้ทำตัวเหมือนคนบ้า ที่ต้องรู้ต้องเห็นเวลาเค้าอยุ่กับแฟนแต่หลังๆเริ่มปลงและพยายามเข้าใจครับ ผมพยายามดีกับเะอทุกอย่าง อยากได้อะไรผมจะพยายามหามาให้ทั้งทีผมไม่ใช่คนรวยอะไร แต่เวลาเราทะเลาะกันเธอจะชอบบอกเลิกผมไล่ผมไปหาคนใหม่ แต่ไม่นานก็กลับมารักกันเหมือนเดิม เพราะคบกันสนิทกันมากเธอมาบ้านผมทุกอาทิตย์เจอกัน อาทิตย์ละ 5 วันได้ แม่เค้าผมก็เคยเจอ ญาติเค้าผมก็เจอแต่ไม่บ่อย
ปล........ ในความรู้สึกผมๆเชื่อว่าเธอรักผมจริงๆครับ แต่รักน้อยกว่าแฟนเธออยู่แล้ว ผมรักเธอมากและไม่เคยรักใครขนาดนี้ ผมเข้มแข็งพอที่จะทนอยู่แบบนี้ได้แต่ไม่เข้มเเข็งพอที่จะอยู่โดยไม่มีเธอครับ มันไม่มีความสุขหรอกครับกับการรอใครโดยไม่มีจุดหมายแต่ผมรักเธอมากจริงๆ ไม่ว่าจะอยุ่ในฐษนะอะไร ผมแค่อยากดีกับเธอรักเธอให้นานที่สุดครับ
********* สุดท้าย อยากเตือนพี่ๆน้องๆ ที่คิดจะมีกิ๊กคบใครเล่นๆหรือจิงจังด้วยเหตุผลต่างๆนาๆ หรือรักคนที่มีแฟนแล้ว(รู้ตัว) ให้พอและตัดใจเถอะครับ อย่าให้มาถึงขนาดผมเลยมันทุกข์ครับ บางที่ที่ผมทุกข์แบบนี้อาจเป้นเพราะบาปกรรมที่ผมกำลังทำอยู่ก็ได้ เฮ้อออออออออออออ ระหว่างผมนั่งพิม เธอคงจะอยุ่ดีมีความสุขกับแฟนเธอ ผมไม่รู้จะทำยังไงจะหาทางออกทางไหนดีครับ พี่ๆน้องๆ ช่วยแนะนำทีครับ
รักคนที่มีแฟนแล้ว (พึ่งรู้ทีหลัง)
เรื่องก็มีอยู่ว่า.... ผมรักคนๆนึงมากครับ เธอเข้าทาคุยกับผม ตอนผมพึ่งโดนคนเก่าทิ้ง เธอดีกับผมมากครับ เคยโอนตังค่าหอมาให้ผมตอนไม่มีด้วย แต่ผมไม่รู้ว่าเธอมีแฟนแล้ว เธอบอกว่าพึ่งเลิกกับแฟนมาเหมือนกันก็คุยกันเข้าขาสิครับ ทีแรกก็คุยกันทางโทรสัพบ่อยๆ จากนั้นเราก็เจอกันโดยบังเอิญแล้วก็เริ่มคบกันสนิทกันขึ้นเรื่อยๆ บ้านผมกับเธออยู่ใกล้กันคับไปไหนด้วยกันบ่อยๆ เราคบกันไปซักพักผมก็ขอเป้นแฟน
เธอก็อ้ำๆอึ้งๆแล้วก็ตอบตกลงครับ จากนั้นก็เริ่มคบกันจริงจัง ระหว่างที่ผมอยู่กับเธอจะมีโทรสัพลึกลับโทรมาอยู่แป๊ปๆคุยแค่2-3ประโยคแล้วก็วาง ผมก็ไม่ได้เอ๊ะใจอะไร เธอบอกเป็นเพื่อนบ้างแฟนเก่าบ้าง มีวันนึงเราได้ไปเที่ยวด้วยกัน วันนั้นเป็นวันเกิดผมพอดีความสัมพันธ์มันก็ลึกซึ้งครับ แต่พอตอนเช้าเธอบอกผมว่า "เค้ามีแฟนอยู่แล้ว" ผมช๊อคไปเลยครับมือไม้เย็นทำไรไม่ถูก นั่งลงร้องไห้อ่ะ จากนั้นเธอเดินมากอดผมแล้วบอกว่าแค่ล้อเล่นอยากลองใจเฉยๆ ผมก็โล่งครับไม่คิดอะไรมาก หลังจากวันที่ไปเที่ยวด้วยกัน เราก็สนิทกันมากขึ้นเธอมาค้างที่หอผม เดือนละ2-3วันตอนนั้นผมก็มีความสุขครับ จนวันนึงเพื่อนมันทักผมมันถามว่า รู้จักแฟนได้ไง ผมก็บอกไป แล้วเพื่อนมันก็ถามต่อว่า "ทำไมเค้าไม่เล่นเฟสว่ะดูดีๆนะเว้ยไม่แน่ เค้าอาจคบอีกคนอยู่ก็ได้"
ผมเลยฉุดคิดขึ้นมาแล้วลองสืบไปเรื่อยๆ สรุปว่าจริงครับผมเห็นรูปถ่ายกับผู้ชายคนนึงซึ่งผมรู้แหละว่าเป็นแฟน แต่ใจ
ผมรอเธอมาปีกว่าๆมันเจ็บมันเหนื่อยและท้อครับร้องไห้ทำตัวเหมือนคนบ้า ที่ต้องรู้ต้องเห็นเวลาเค้าอยุ่กับแฟนแต่หลังๆเริ่มปลงและพยายามเข้าใจครับ ผมพยายามดีกับเะอทุกอย่าง อยากได้อะไรผมจะพยายามหามาให้ทั้งทีผมไม่ใช่คนรวยอะไร แต่เวลาเราทะเลาะกันเธอจะชอบบอกเลิกผมไล่ผมไปหาคนใหม่ แต่ไม่นานก็กลับมารักกันเหมือนเดิม เพราะคบกันสนิทกันมากเธอมาบ้านผมทุกอาทิตย์เจอกัน อาทิตย์ละ 5 วันได้ แม่เค้าผมก็เคยเจอ ญาติเค้าผมก็เจอแต่ไม่บ่อย
ปล........ ในความรู้สึกผมๆเชื่อว่าเธอรักผมจริงๆครับ แต่รักน้อยกว่าแฟนเธออยู่แล้ว ผมรักเธอมากและไม่เคยรักใครขนาดนี้ ผมเข้มแข็งพอที่จะทนอยู่แบบนี้ได้แต่ไม่เข้มเเข็งพอที่จะอยู่โดยไม่มีเธอครับ มันไม่มีความสุขหรอกครับกับการรอใครโดยไม่มีจุดหมายแต่ผมรักเธอมากจริงๆ ไม่ว่าจะอยุ่ในฐษนะอะไร ผมแค่อยากดีกับเธอรักเธอให้นานที่สุดครับ
********* สุดท้าย อยากเตือนพี่ๆน้องๆ ที่คิดจะมีกิ๊กคบใครเล่นๆหรือจิงจังด้วยเหตุผลต่างๆนาๆ หรือรักคนที่มีแฟนแล้ว(รู้ตัว) ให้พอและตัดใจเถอะครับ อย่าให้มาถึงขนาดผมเลยมันทุกข์ครับ บางที่ที่ผมทุกข์แบบนี้อาจเป้นเพราะบาปกรรมที่ผมกำลังทำอยู่ก็ได้ เฮ้อออออออออออออ ระหว่างผมนั่งพิม เธอคงจะอยุ่ดีมีความสุขกับแฟนเธอ ผมไม่รู้จะทำยังไงจะหาทางออกทางไหนดีครับ พี่ๆน้องๆ ช่วยแนะนำทีครับ