The Wolf of Wall Street..
มหากาพย์ช่วงสั้นของชีวิตจริง ของนักค้าหุ้นขันเทพ
ที่ฉายภาพความรุ่งโรจน์และวายป่วง
ให้เราได้เห็นกันจะๆ แบบ Uncen

หนังมาแนว แบบค่อยๆ เพาะบ่มความ
ของตัวละครตัวนึง จนทะลักจุดซวยในที่สุด
ตามสไตล์ของสกอร์เซซี่

หลายคนคาดหวังฉากหักเหลี่ยมเฉือนคม
ที่ให้อารมณ์หล่อๆ แบบ wall street
ปรากฏที่ได้พบ กลับเป็นความเละเทะ
แนว Sex, Drug, Sex, Drug
และก็ Sex, Drug ><
ซึ่งบ่งบอกได้โหดร้ายระดับนึงว่า
ชีวิตคนเรา หากเงินไหลมาเป็นน้ำ
เงินเยอะแยะนับไม่ทัน จะเอาไปทำอะไร
นอกจากสนองตัณหา ที่หาไม่ได้
สมัยที่ยังอ่อนด้อย ไม่มีเงิน มีทอง

เทียบเคียง กับ Good Fellas และ Casino
ที่ข้าพเจ้าชื่นชอบมากๆ จนยกให้เป็นงานขึ้นหิ้ง
ของสกอร์เซซี่ จุดต่างที่สำคัญคือ
ตัวละครจอร์แดน เบลฟอร์ท
ไม่มี "อำนาจ และ บารมี" เหมือนประดา
ตัวละครมาเฟียโหดๆ ทั้งหลายในสองเรื่องก่อนหน้า

แต่ความโดดเด่นประการสำคัญ
ของตัวแสดงใน The wolf
คือความบ้าระห่ำ แบบไม่มีขีดจำกัด
ของดิคาปริโอ ที่ชาตินี้ ไม่รู้ว่า จะมีโอกาสเจอหนัง
ที่มีที่ทาง ให้รับบทคนสติแตก
ได้มากขนาดเรื่องนี้อีกไหม

หากคาดหวังความเท่ห์ เรื่องนี้ไม่มี
แต่ถ้าจะดูฉากป่น และฉากปี้ เรื่องนี้มีตลอด 3 ชม.ครับ ><