ตอนที่ 1
http://pantip.com/topic/31580608
ทิ้งช่วงจากตอนที่แล้วมานานพอควร จนเกือบจะไม่ต่ออีกแล้ว แต่มีเพื่อนๆที่กำลังจะไปเที่ยวส่งข้อความหลังไมค์มาให้เล่าต่อ และคิดได้ว่าข้อมูลบางอย่างอาจเป็นประโยชน์แก่เพื่อนที่ไปเที่ยวภายหลังได้บ้าง
จากจุดหมายแรกคือ เจดีย์ชเวมอดอว์ (Shwemawdaw) หรือพระธาตุมุเตา เราก็ไปต่อที่ พระนอนชเวตาเลียว (Shwethalyung) หรือพระนอนหนุนทรัพย์โดยใช้บัตรผ่านราคา 10 usd.ที่ซื้อครั้งแรกครั้งเดียว บวกค่ากล้องอีก 300 จ๊าด
เด็กสาวขายโปสการ์ดพูดภาษาไทยชัดแจ๋ว ...ราคา 100 บาท
ตามทางเดินก่อนขึ้นไปที่องค์พระ จะมีร้านข้ายของที่ระลึกเรียงรายเต็มสองข้างทาง ที่นี่เองที่เราถูกแอบสับเปลี่ยนสินค้าอย่างไม่คาดคิด
สินค้าดังกล่าวคือไม้กฤษณาแกะสลักเป็นรูปพระพุทธเจ้าปางต่างๆ ซึ่งปกติไม้กฤษณาของแท้ เนื้อไม้จะเป็นสีขาวออกครีมมีกลิ่นหอมเฉพาะตัว ราคาค่อนข้างแพง แต่ถ้าไม่ใช่ไม้กฤษณาเนื้อไม้จะออกสีแดงคล้ายไม้สัก (ชิ้นซ้ายสุดของรูป)ไม่มีกลิ่นหอม และราคาถูกกว่าเท่าตัว
ปกติเราจะไม่นิยมซื้อของให้เป็นภาระน้ำหนัก แต่เนื่องจากเพื่อนรักอยากได้มาก ถึงกับแลกเป็นเงินจ๊าดฝากมาเลย เราก็ไปตระเวนตามหาจนมาพบที่เมืองหงสานี่เอง เมื่อเลือกจนพอใจก็ได้มา 3 ชิ้นในราคา 2,300 บาท คนขายก็นำไปห่อให้อย่างดีซึ่งเราก็ไม่คิดจะตรวจสอบเพราะมีความรู้สึกดีๆต่อผู้คนชาวพม่าเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จนเมื่อกลับมาถึงย่างกุ้งและเตรียมแพ็คของก่อนกลับบ้าน จึงได้รู้ว่าถูกสับเปลี่ยนของชิ้นที่แพงสุดออกไปตอนห่อให้เรานั่นเอง
พอรู้ว่าไม่ได้ของตามที่เพื่อนรักฝากความหวังมา วันรุ่งขึ้นเราต้องไปเดินหาในตลาดสก๊อตอีกครั้งเพื่อให้ได้ไม้กฤษณาของแท้ไปให้เพื่อน ได้มาในราคา 900 บาทแถมเป็นแบบชิ้นเล็กอีกด้วย..งานนี้เข้าเนื้อตัวเองไป 500 บาท...เสียเงินน่ะไม่เป็นไร แต่เสียความรู้สึกกับคนที่ไว้ใจน่ะ..มันเรียกคืนไม่ได้
[CR] พะโค (BAGO) หงสา ตอนที่ 2 : อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน จะจน(กระเป๋า)ตนเอง
http://pantip.com/topic/31580608
ทิ้งช่วงจากตอนที่แล้วมานานพอควร จนเกือบจะไม่ต่ออีกแล้ว แต่มีเพื่อนๆที่กำลังจะไปเที่ยวส่งข้อความหลังไมค์มาให้เล่าต่อ และคิดได้ว่าข้อมูลบางอย่างอาจเป็นประโยชน์แก่เพื่อนที่ไปเที่ยวภายหลังได้บ้าง
จากจุดหมายแรกคือ เจดีย์ชเวมอดอว์ (Shwemawdaw) หรือพระธาตุมุเตา เราก็ไปต่อที่ พระนอนชเวตาเลียว (Shwethalyung) หรือพระนอนหนุนทรัพย์โดยใช้บัตรผ่านราคา 10 usd.ที่ซื้อครั้งแรกครั้งเดียว บวกค่ากล้องอีก 300 จ๊าด
เด็กสาวขายโปสการ์ดพูดภาษาไทยชัดแจ๋ว ...ราคา 100 บาท
ตามทางเดินก่อนขึ้นไปที่องค์พระ จะมีร้านข้ายของที่ระลึกเรียงรายเต็มสองข้างทาง ที่นี่เองที่เราถูกแอบสับเปลี่ยนสินค้าอย่างไม่คาดคิด
สินค้าดังกล่าวคือไม้กฤษณาแกะสลักเป็นรูปพระพุทธเจ้าปางต่างๆ ซึ่งปกติไม้กฤษณาของแท้ เนื้อไม้จะเป็นสีขาวออกครีมมีกลิ่นหอมเฉพาะตัว ราคาค่อนข้างแพง แต่ถ้าไม่ใช่ไม้กฤษณาเนื้อไม้จะออกสีแดงคล้ายไม้สัก (ชิ้นซ้ายสุดของรูป)ไม่มีกลิ่นหอม และราคาถูกกว่าเท่าตัว
ปกติเราจะไม่นิยมซื้อของให้เป็นภาระน้ำหนัก แต่เนื่องจากเพื่อนรักอยากได้มาก ถึงกับแลกเป็นเงินจ๊าดฝากมาเลย เราก็ไปตระเวนตามหาจนมาพบที่เมืองหงสานี่เอง เมื่อเลือกจนพอใจก็ได้มา 3 ชิ้นในราคา 2,300 บาท คนขายก็นำไปห่อให้อย่างดีซึ่งเราก็ไม่คิดจะตรวจสอบเพราะมีความรู้สึกดีๆต่อผู้คนชาวพม่าเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จนเมื่อกลับมาถึงย่างกุ้งและเตรียมแพ็คของก่อนกลับบ้าน จึงได้รู้ว่าถูกสับเปลี่ยนของชิ้นที่แพงสุดออกไปตอนห่อให้เรานั่นเอง
พอรู้ว่าไม่ได้ของตามที่เพื่อนรักฝากความหวังมา วันรุ่งขึ้นเราต้องไปเดินหาในตลาดสก๊อตอีกครั้งเพื่อให้ได้ไม้กฤษณาของแท้ไปให้เพื่อน ได้มาในราคา 900 บาทแถมเป็นแบบชิ้นเล็กอีกด้วย..งานนี้เข้าเนื้อตัวเองไป 500 บาท...เสียเงินน่ะไม่เป็นไร แต่เสียความรู้สึกกับคนที่ไว้ใจน่ะ..มันเรียกคืนไม่ได้