ขอเล่าเรื่องตั้งแต่แรกๆนะคะ วิบัติเพื่อที่คำจะได้ไม่หยาบเกินไป
เรื่องก็มีอยู่ว่า .. เปิดเทอม ม.4 มีเด็กใหม่เกือบครึ่งห้อง มีเพื่อนที่เคยอยู่ห้องเดียวกันตอนม.3เรียกเราว่า"ศรี" ด้วยความที่เราหน้าแก่กว่าวัยเดียวๆกันพวกเด็กใหม่มันก็เรียกตามแถมเติมป้าให้ไปด้วยเราเลยมีฉายาว่า"ป้าศรี" แล้วเพื่อนคนนั้นมันคุยกับเพื่อนแต่เราได้ยินไงมันบอก "ป้าศรีหน้าแมร่งแก่ว่ะ กรูไม่มีวันชอบหรอก" ไม่รู้สึกอะไรนะเพราะรู้ตัวอยู่ 555555555 แต่นานไปมันชอบพูดจาดูถูกเรา เยอะมากจนเกิดมันไปเลย พอมาถึงเทอม2 นิสัยมันที่ชอบดูถูกเรามันก็หายไปเราเลยรู้สึกเฉยๆกับมัน แต่หลังๆมันนิสัยดีมากๆๆ มันชอบมาอยู่ใกล้ๆเรา เวลาหนังสือมันไม่มีมันก็ลากเก้าอี้มาอ่านกับเรา เวลามันมองไม่เห็นกระดานมันก็ลากเก้าอี้มานั่งเขียนกับเรา เวลาจะยืมอะไรก็เรียกแต่เรา คือแบบอะไรๆก็ป้าศรี มันชอบแซะๆแซวๆ แกล้งบ้างไรบ้าง ยิ่งเป็นคนที่หวั่นไหวง่ายอยู่แล้วเจอแบบนี้เลยรู้สึกจะชอบมันเข้าให้แล้วล่ะ แต่ว่าเรายังจำคำที่มันคุยกับเพื่อนมาได้ตลอดอีกอย่างเราเป็นเด็กหน้าห้องแต่ไม่ได้เรียบร้อยอะไรมากทั้งเพื่อนในห้องมันคิดว่าเราติ๋มด้วยแต่เพื่อนที่สนิทกับเรามันจะรู้ดีว่าเราไม่ได้มีนิสัยที่เพื่อนทั้งห้องมองเราหรอกเพราะเรามันบ้ากวนทีนหน้าด้าน อยากจะเปลี่ยนตัวเอง อยากจะลบคำว่าป้าศรีออกไป แต่ตอนนี้ยังไม่พร้อมและคิดไปแล้วมันก็เริ่มท้อขนาดยังไม่ได้เริ่มเลยนะเนี่ย T - T ไม่รู้จะทำไงดีค่ะ หวังว่าเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆที่เข้ามาเสียเวลาอ่านกระทู้เราจะมีคำแนะนำดีๆนะคะ ขอบคุณค่ะ เรื่องมันยังมีอีกเยอะแต่เดี๋ยวมันจะยาวเกินไปข่าาา 555555555555555555
รู้สึกชอบเพื่อนในห้อง แต่เรามันไม่สวย ทำไงดี ..
เรื่องก็มีอยู่ว่า .. เปิดเทอม ม.4 มีเด็กใหม่เกือบครึ่งห้อง มีเพื่อนที่เคยอยู่ห้องเดียวกันตอนม.3เรียกเราว่า"ศรี" ด้วยความที่เราหน้าแก่กว่าวัยเดียวๆกันพวกเด็กใหม่มันก็เรียกตามแถมเติมป้าให้ไปด้วยเราเลยมีฉายาว่า"ป้าศรี" แล้วเพื่อนคนนั้นมันคุยกับเพื่อนแต่เราได้ยินไงมันบอก "ป้าศรีหน้าแมร่งแก่ว่ะ กรูไม่มีวันชอบหรอก" ไม่รู้สึกอะไรนะเพราะรู้ตัวอยู่ 555555555 แต่นานไปมันชอบพูดจาดูถูกเรา เยอะมากจนเกิดมันไปเลย พอมาถึงเทอม2 นิสัยมันที่ชอบดูถูกเรามันก็หายไปเราเลยรู้สึกเฉยๆกับมัน แต่หลังๆมันนิสัยดีมากๆๆ มันชอบมาอยู่ใกล้ๆเรา เวลาหนังสือมันไม่มีมันก็ลากเก้าอี้มาอ่านกับเรา เวลามันมองไม่เห็นกระดานมันก็ลากเก้าอี้มานั่งเขียนกับเรา เวลาจะยืมอะไรก็เรียกแต่เรา คือแบบอะไรๆก็ป้าศรี มันชอบแซะๆแซวๆ แกล้งบ้างไรบ้าง ยิ่งเป็นคนที่หวั่นไหวง่ายอยู่แล้วเจอแบบนี้เลยรู้สึกจะชอบมันเข้าให้แล้วล่ะ แต่ว่าเรายังจำคำที่มันคุยกับเพื่อนมาได้ตลอดอีกอย่างเราเป็นเด็กหน้าห้องแต่ไม่ได้เรียบร้อยอะไรมากทั้งเพื่อนในห้องมันคิดว่าเราติ๋มด้วยแต่เพื่อนที่สนิทกับเรามันจะรู้ดีว่าเราไม่ได้มีนิสัยที่เพื่อนทั้งห้องมองเราหรอกเพราะเรามันบ้ากวนทีนหน้าด้าน อยากจะเปลี่ยนตัวเอง อยากจะลบคำว่าป้าศรีออกไป แต่ตอนนี้ยังไม่พร้อมและคิดไปแล้วมันก็เริ่มท้อขนาดยังไม่ได้เริ่มเลยนะเนี่ย T - T ไม่รู้จะทำไงดีค่ะ หวังว่าเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆที่เข้ามาเสียเวลาอ่านกระทู้เราจะมีคำแนะนำดีๆนะคะ ขอบคุณค่ะ เรื่องมันยังมีอีกเยอะแต่เดี๋ยวมันจะยาวเกินไปข่าาา 555555555555555555