ช่วยตอบกันเยอะๆด้วยนะคะ คิดหนักสุดๆ
เราแอบชอบผู้ชายคนนึง ได้3ปีกว่าๆแล้ว (ขอเรียกผู้ชายคนนั้นว่า ธ.) // ย้อนไปตอนอายุ 16 เข้าโรงเรียนใหม่ชั้นม.4
ได้รู้จักเพื่อนผู้ชายคนนึง เขาชอบหยอกชอบกวนเราเป็นแบบนี้มา1ปีเต็มๆ จนมีเพื่อนถามว่าแอบคบกันหรอ
เราก็บอกว่าป่าววววว มันทำให้เราเริ่มรู้สึกหลงเขาเข้าแล้ว ธ.ดีกับเรามากๆ จะขอเรียงเป็นเหตุการที่สำคัญนะคะ
1.ช่วงที่บีบีฮิตประมาณม.5ธ.ก็จะให้พินเรา เราก็ทำเป็นเล่นตัวหันหน้าหนี (แต่ในใจก็อยากได้ใจจะขาด) จนธ.กำลังจะเดินขึ้นชั้นเรียนไป
เราเลยให้เพื่อนเรียกให้ว่าบอกว่าเอาพินให้เราหน่อย เราก็ยืนบีบีให้ธ.ไป เขาก็พิมพินบีบีลงไป แล้วถามว่าเอาMSNมั้ย เราตอบว่าไม่เอา
(เขาสนใจอยากคุยเราป่าวน้า เขิลๆ)
2.หลังจากนั้นธ.ก็รุ้ว่าเราแอบชอบธ.เข้าแล้ว เหมือนเขาจะทำตัวเปลี่ยนไปนิดหน่อย ไม่ค่อยพุดไม่เล่นไม่หยอกกันเหมือนเดิม
แต่ก็พูดด้วยน้อยนะ แต่จะคุยกันในบีบีมากกว่า คุยกันออกแนวหวานๆซะด้วย ธ.ถามเราในบีบีว่ารักธ.มากมั้ย เราก็ได้แต่ตอบว่าไม่รู้เพราะึความอาย><
จนถึงช่วงวันวาเลนไทน์ เราก็ซื้อดอกไม้มาให้เพราะเราบอกในบีบีแล้วว่าจะเอาดอกไม้ให้นะ ตอนที่เราแถวเขาก็ถามเพื่อนเราว่าเราเอาดอกไม้อะไรมาให้
เพื่อนเราก็ชี้ดอกไม้ที่วางอยู่ตรงบันไดเป็นดอกกุหลาบสีแดง10ดอกเป็นช่อๆ
แต่ตอนนั้นเราอยู่แถวหน้าเพื่อนมาเล่นให้ฟังทีหลัง
พอถึงเวลา ประมาณช่วงเช้า อาจาทย์ไม่มาสอนติดธุระอะไรสักอย่าง เราก็จะเอาดอกไม่เข้าไปให้แต่ก็ไม่กล้า เพื่อนบอกว่า 11.11 เวลาดีให้เลย
เราก็รีบวิ่งเข้าไป สะกิดที่แขนธ.กำลังเขียนหนังสืออยู่ แล้ววางดอกไม้แล้วก็วิ่งออกมาจากห้องด้วยความอาย มีเสียงเพื่อนๆร้องวี้ดว้าดเต็มไปหมด
แต่เขาก็นั่งเขียนเฉยๆไม่สนใจอะไร จนเราเข้ามานั่งในห้อง แอบดูเขา สักพักใหญ่เขาถึงเก็บดอกไม้เข้ากระเป๋า ตอนเย็นกลับบ้านเราก็ถามในบีบีว่าดอกไม้ละธ.ตอบว่าอยู่ในตู้เย็น ทำให้ปริ่ม... TT (เราคุยกับเขาทั้งๆที่เขามีแฟนอยู่แล้วตอนนี้
หน้าด้านงัยฮิๆ)
3.หลังจากนั้นก็คุยๆกันไปในคืนวันแห่งความรักนั้นแหละลืมไปละว่าเรื่องอะไร อยู่ธ.ก็พิมมาว่า เราชอบเธอนะ แบบเพื่อน อยู่ในตอนนี้
ทำให้เราช็อคแทบบ้า ก็ตอบว่าไม่เป็นไร พอเช้าวันต่อมาไปเรียนตามปกติ อารมชัววูบลบพินบีบีธ.ออก แล้วเพื่อนเราก็ปากโป้งไปบอกธ.ว่าเราลบพินธ.
ออกแล้ว ธ.ก็พูดออกมาว่าแล้วแต่ แล้วก็หันหน้าหนี T T ( อีเพื่อนบ้าปากมาก ) หลังจากนั้น ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปอย่างชัดเจน
4.จนถึงม.6 เราอยู่เครือข่ายเดียวกับธ.ได้ไปบ้านธ.ทุเสา-อาทิตย์ เหมือนเขาก็พูดๆกับเรานะแต่เราจะทำเป็นไม่สนใจมากกว่า หันหน้าหนีไรงี้
ม.6เทอมสองก็ไปสอบงานบ้านเขาช่วงก่อนปิดเทอมทุกวัน ไม่ค่อยได้คุยกันเหมือนเดิม (คุยกันน้อยมากๆ) ทำตัวเหมือนคนไม่รุ้จักกัน
แต่บางทีเพื่อนพูดเรื่องตลกของเรา ธ.ก็หัวเราะบ้าง ทำเหมือนสนใจในบางที บางทีกืทำเมินเฉย
5.ช่วงสงกานปิดเทอมม.6ไปแล้ว เราได้ขึ้นกระบะคันเดียวกันธ.พูดกับเรานะว่าไม่ลงไปปะแป้งผู้ชายหรอ เราก็ส่ายๆหัวเพราะไม่กล้าตอบ
ก็ยืนข้างกันไปตลอดทาง แล้วก็สะเด็ดน้ำใส่เราตอนแวะปั้ม น้ำมันเข้าบิ้กอายเรา เราก็ฟอร์มทำเป็นโมโหปาขันใส่เขาแล้วก็เดินไปส่องกระจก
6.หลังจากแยกย้ายกันไปตามมหาลัยแล้ว วันนึงเราก็มีโอกาศได้มาดื่มสังสรรบ้านธ.ด้วยความบังเอิญ มีกันประมาณ 5-6คน
ตอนแรกที่เราเข้ามา ธ.ไม่อยู่ไปซื้อของ เราก็นั่งคุยกันปกติ พอธ.กลับมา เขาก็พุ่งถามที่เรา เอ้า~มาด้วยหรอ เราก็ไม่ตอบหันหน้าหนี ธ.ก็ถามๆ
แล้วก็พูดกับเพื่อนอีกคนว่าดูสิ พูดด้วยก็ไม่พูดด้วย (ไม่คุยกับเขาเพราะความอายหรอกนะและนิสัยที่แก้ไม่หายชอบหนัหน้าหนี)
7.บางทีเวลาเจอกันธ.ก็ทำเป็นไม่สนใจหรือมองไม่เห็น อย่างช่วงปีใหม่ที่ผ่านมาเจอกันที่ร้าน.. เรากำลังเต้นอยู่ ธ.ก็เดินมาข้างหลังคุยกับเพื่อนของธ.
แต่ไม่ทักไม่สนใจอะไรเราเลย
** สรุปมันไม่ค่อยชัดเจน เดียวทำเป็นสนใจ เดียวไม่สนใจ สรุปอะไรกันแน่ **
-เขาคิดอะไรของเขาอยู่
-เราควรเปลี่ยนแปลงนิสัยหันหน้าหนีไม่ชอบตอบของเรายังไงดี
-เราควรวางตัวยังไงเวลาเจอหน้ากัน
-เรามีโอกาศถึงฝันมั้ย ?
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาตอบนี้เป็นกระทู้แรกที่เขียนยาวขนาดนี้ เขียนไม่ค่อยเป็นพยายามดิ้นเขียนๆเอา
คำพูดผิดลาพดยังไงขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
แอบชอบผู้ชายคนนึงได้ 3ปีกว่าๆแล้ว ผู้ชายตอบได้ - ผู้หญิงตอบดี
เราแอบชอบผู้ชายคนนึง ได้3ปีกว่าๆแล้ว (ขอเรียกผู้ชายคนนั้นว่า ธ.) // ย้อนไปตอนอายุ 16 เข้าโรงเรียนใหม่ชั้นม.4
ได้รู้จักเพื่อนผู้ชายคนนึง เขาชอบหยอกชอบกวนเราเป็นแบบนี้มา1ปีเต็มๆ จนมีเพื่อนถามว่าแอบคบกันหรอ
เราก็บอกว่าป่าววววว มันทำให้เราเริ่มรู้สึกหลงเขาเข้าแล้ว ธ.ดีกับเรามากๆ จะขอเรียงเป็นเหตุการที่สำคัญนะคะ
1.ช่วงที่บีบีฮิตประมาณม.5ธ.ก็จะให้พินเรา เราก็ทำเป็นเล่นตัวหันหน้าหนี (แต่ในใจก็อยากได้ใจจะขาด) จนธ.กำลังจะเดินขึ้นชั้นเรียนไป
เราเลยให้เพื่อนเรียกให้ว่าบอกว่าเอาพินให้เราหน่อย เราก็ยืนบีบีให้ธ.ไป เขาก็พิมพินบีบีลงไป แล้วถามว่าเอาMSNมั้ย เราตอบว่าไม่เอา
(เขาสนใจอยากคุยเราป่าวน้า เขิลๆ)
2.หลังจากนั้นธ.ก็รุ้ว่าเราแอบชอบธ.เข้าแล้ว เหมือนเขาจะทำตัวเปลี่ยนไปนิดหน่อย ไม่ค่อยพุดไม่เล่นไม่หยอกกันเหมือนเดิม
แต่ก็พูดด้วยน้อยนะ แต่จะคุยกันในบีบีมากกว่า คุยกันออกแนวหวานๆซะด้วย ธ.ถามเราในบีบีว่ารักธ.มากมั้ย เราก็ได้แต่ตอบว่าไม่รู้เพราะึความอาย><
จนถึงช่วงวันวาเลนไทน์ เราก็ซื้อดอกไม้มาให้เพราะเราบอกในบีบีแล้วว่าจะเอาดอกไม้ให้นะ ตอนที่เราแถวเขาก็ถามเพื่อนเราว่าเราเอาดอกไม้อะไรมาให้
เพื่อนเราก็ชี้ดอกไม้ที่วางอยู่ตรงบันไดเป็นดอกกุหลาบสีแดง10ดอกเป็นช่อๆ
พอถึงเวลา ประมาณช่วงเช้า อาจาทย์ไม่มาสอนติดธุระอะไรสักอย่าง เราก็จะเอาดอกไม่เข้าไปให้แต่ก็ไม่กล้า เพื่อนบอกว่า 11.11 เวลาดีให้เลย
เราก็รีบวิ่งเข้าไป สะกิดที่แขนธ.กำลังเขียนหนังสืออยู่ แล้ววางดอกไม้แล้วก็วิ่งออกมาจากห้องด้วยความอาย มีเสียงเพื่อนๆร้องวี้ดว้าดเต็มไปหมด
แต่เขาก็นั่งเขียนเฉยๆไม่สนใจอะไร จนเราเข้ามานั่งในห้อง แอบดูเขา สักพักใหญ่เขาถึงเก็บดอกไม้เข้ากระเป๋า ตอนเย็นกลับบ้านเราก็ถามในบีบีว่าดอกไม้ละธ.ตอบว่าอยู่ในตู้เย็น ทำให้ปริ่ม... TT (เราคุยกับเขาทั้งๆที่เขามีแฟนอยู่แล้วตอนนี้
3.หลังจากนั้นก็คุยๆกันไปในคืนวันแห่งความรักนั้นแหละลืมไปละว่าเรื่องอะไร อยู่ธ.ก็พิมมาว่า เราชอบเธอนะ แบบเพื่อน อยู่ในตอนนี้
ทำให้เราช็อคแทบบ้า ก็ตอบว่าไม่เป็นไร พอเช้าวันต่อมาไปเรียนตามปกติ อารมชัววูบลบพินบีบีธ.ออก แล้วเพื่อนเราก็ปากโป้งไปบอกธ.ว่าเราลบพินธ.
ออกแล้ว ธ.ก็พูดออกมาว่าแล้วแต่ แล้วก็หันหน้าหนี T T ( อีเพื่อนบ้าปากมาก ) หลังจากนั้น ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปอย่างชัดเจน
4.จนถึงม.6 เราอยู่เครือข่ายเดียวกับธ.ได้ไปบ้านธ.ทุเสา-อาทิตย์ เหมือนเขาก็พูดๆกับเรานะแต่เราจะทำเป็นไม่สนใจมากกว่า หันหน้าหนีไรงี้
ม.6เทอมสองก็ไปสอบงานบ้านเขาช่วงก่อนปิดเทอมทุกวัน ไม่ค่อยได้คุยกันเหมือนเดิม (คุยกันน้อยมากๆ) ทำตัวเหมือนคนไม่รุ้จักกัน
แต่บางทีเพื่อนพูดเรื่องตลกของเรา ธ.ก็หัวเราะบ้าง ทำเหมือนสนใจในบางที บางทีกืทำเมินเฉย
5.ช่วงสงกานปิดเทอมม.6ไปแล้ว เราได้ขึ้นกระบะคันเดียวกันธ.พูดกับเรานะว่าไม่ลงไปปะแป้งผู้ชายหรอ เราก็ส่ายๆหัวเพราะไม่กล้าตอบ
ก็ยืนข้างกันไปตลอดทาง แล้วก็สะเด็ดน้ำใส่เราตอนแวะปั้ม น้ำมันเข้าบิ้กอายเรา เราก็ฟอร์มทำเป็นโมโหปาขันใส่เขาแล้วก็เดินไปส่องกระจก
6.หลังจากแยกย้ายกันไปตามมหาลัยแล้ว วันนึงเราก็มีโอกาศได้มาดื่มสังสรรบ้านธ.ด้วยความบังเอิญ มีกันประมาณ 5-6คน
ตอนแรกที่เราเข้ามา ธ.ไม่อยู่ไปซื้อของ เราก็นั่งคุยกันปกติ พอธ.กลับมา เขาก็พุ่งถามที่เรา เอ้า~มาด้วยหรอ เราก็ไม่ตอบหันหน้าหนี ธ.ก็ถามๆ
แล้วก็พูดกับเพื่อนอีกคนว่าดูสิ พูดด้วยก็ไม่พูดด้วย (ไม่คุยกับเขาเพราะความอายหรอกนะและนิสัยที่แก้ไม่หายชอบหนัหน้าหนี)
7.บางทีเวลาเจอกันธ.ก็ทำเป็นไม่สนใจหรือมองไม่เห็น อย่างช่วงปีใหม่ที่ผ่านมาเจอกันที่ร้าน.. เรากำลังเต้นอยู่ ธ.ก็เดินมาข้างหลังคุยกับเพื่อนของธ.
แต่ไม่ทักไม่สนใจอะไรเราเลย
** สรุปมันไม่ค่อยชัดเจน เดียวทำเป็นสนใจ เดียวไม่สนใจ สรุปอะไรกันแน่ **
-เขาคิดอะไรของเขาอยู่
-เราควรเปลี่ยนแปลงนิสัยหันหน้าหนีไม่ชอบตอบของเรายังไงดี
-เราควรวางตัวยังไงเวลาเจอหน้ากัน
-เรามีโอกาศถึงฝันมั้ย ?
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาตอบนี้เป็นกระทู้แรกที่เขียนยาวขนาดนี้ เขียนไม่ค่อยเป็นพยายามดิ้นเขียนๆเอา
คำพูดผิดลาพดยังไงขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ