.
.
.
ภาพเด็กหญิงน้อยดังกล่าวนี้
มีการแชร์กันมากใน Internet และมักจะระบุว่า
เป็นเด็กหญิงน้อยชาวอิรัค หรือชาวอิหร่าน
ที่กำพร้าแม่เลยใช้ชอร์คเขียนรูปแม่เธอ
แล้วนอนลงภายในรูปแม่ของเธอ
แล้วมักจะบอกเล่าเรื่องราวให้รักแม่มาก
ก่อนจะสูญเสียแม่ไป หรือไม่มีแม่อีกแล้ว
หรือบางรายถึงกับใช้ภาพนี้ลงแล้ว
ขอรับเงินบริจาคเพื่อช่วยเหลือเด็กกำพร้า
.
.
.
แต่จากการสืบค้นเรื่องราวจริง ๆ แล้วพบว่า
เจ้าของภาพถ่ายนี้คือ สตรีอเมริกัน เชื้อสายอิหร่าน
เธอชื่อว่า Bahareh Bisheh
facebook
http://goo.gl/o99y5W
flickr
http://goo.gl/cqe9CC
ใน flickr กับ instagram ใช้คำ Search
ว่า BaharehBisheh
เธอให้สัมภาษณ์กับคนถามเธอถึงเรื่องภาพนี้ว่า
เด็กหญิงน้อยคนนี้เป็นญาติของฉันเอง
บางครั้งเธอจะเล่นบนพื้นลาดยางมะตอย
ข้างนอกบ้านฉัน แล้วล้มตัวลงนอน
เพื่อพักผ่อนแล้วผลอยหลับไป
ภาพนี้ฉันเลยต้องยืนบนเก้าอี้เพื่อยิงภาพนี้
เบื้องหลังภาพนี้
ไม่มีเรื่องเด็กกำพร้า
หรือเรื่องเศร้าใด ๆ ทั้งสิ้นเลย
มันเป็นรูปแบบการถ่ายภาพของฉัน
พวกคุณสามารถติดตามดูภาพของฉัน
ในเว็ปบล็อค Flickr instragram
และโปรดให้เครดิตชื่อฉัน
ในการใช้ภาพเหล่านี้ด้วย
ขอบคุณเพื่อโปรดพิจารณา
ตัวอย่างภาพของเธอที่จับมาจาก flickr.com
ที่นำเสนอภาพของเธอ
ภาพของเธอบน flickr.com อาจเป็นเพราะเธอบรรยายภาพว่า
I have a mother.
ทำให้หลายคนเข้าใจผิด ตีความไปต่าง ๆ นานา
เรียบเรียง/ที่มา
http://goo.gl/wEk0P6
http://goo.gl/CuLYnW
http://goo.gl/cqe9CC
http://goo.gl/o99y5W
http://goo.gl/ObFi2d
http://goo.gl/J20QEc
.
.
เรื่องเล่าไร้สาระ
กำพร้า ภาษาอีสานบ้านเฮาบางถิ่น/ลาว
ที่ไม่เข้าใจภาษาภาคกลางที่บัญญัติไว้
มักเข้าผิดว่าคือ การจับถือมีดพร้า พร้า(ภาษาถิ่นใต้)
สำนวนนวนิยายมักจะมีถ้อยคำ
ถือมีดกำพร้าเข้าต่อสู้กับศัตรู
กอปรกับมีคำพังเพยไทยโบราณว่า
ต่อให้ ม
xง (ขัด) ถือพร้ามาด้ามเดียว
ถ้า ม
xง เป็นคนดีคนขยัน กูก็จะยกลูกสาวให้
นัยว่า ผู้ชายจนมากทั้งเนื้อทั้งตัวมีพร้าเล่มเดียว
มีดพร้าชาวบ้านชาวสวนในอดีต
มักจะพกพาติดตัวเวลาไปไร่ไปเข้าสวน
ใช้สับตัดหญ้ากิ่งไม้ กับเป็นอาวุธป้องกันตัว
หนังไทยเคยไปฉายแถวนั้นตั้งชื่อหนังเรื่องนี้ว่า
ลูกกำพร้า ปรากฏว่าไม่มีคนเข้าดู
เพราะชาวบ้านต่างบอกกันว่า หนังอุบาทว์
หนังอะไรไม่รู้ เรื่องของลูกนักเลง กำมีดกำพร้า
พอมีคนทักเจ้าของโรงหนังที่ฉายหนังเรื่องนี้
ว่าชาวบ้านสวด (รวมหัวกันด่า) หนังนี้
เพราะคำคำนี้ จึงต้องเปลี่ยนชื่อหนังเป็น
ลูกบ่มีพ่อบ่มีแม่
ได้ผลหนังเรื่องนี้ ชาวบ้านเข้าชมกันอย่างมาก
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เรื่องจริงเด็กหญิงน้อยกำพร้านอนบนชอร์คที่เขียนรูปแม่บนพื้นถนน
.
ภาพเด็กหญิงน้อยดังกล่าวนี้
มีการแชร์กันมากใน Internet และมักจะระบุว่า
เป็นเด็กหญิงน้อยชาวอิรัค หรือชาวอิหร่าน
ที่กำพร้าแม่เลยใช้ชอร์คเขียนรูปแม่เธอ
แล้วนอนลงภายในรูปแม่ของเธอ
แล้วมักจะบอกเล่าเรื่องราวให้รักแม่มาก
ก่อนจะสูญเสียแม่ไป หรือไม่มีแม่อีกแล้ว
หรือบางรายถึงกับใช้ภาพนี้ลงแล้ว
ขอรับเงินบริจาคเพื่อช่วยเหลือเด็กกำพร้า
.
แต่จากการสืบค้นเรื่องราวจริง ๆ แล้วพบว่า
เจ้าของภาพถ่ายนี้คือ สตรีอเมริกัน เชื้อสายอิหร่าน
เธอชื่อว่า Bahareh Bisheh
facebook http://goo.gl/o99y5W
flickr http://goo.gl/cqe9CC
ใน flickr กับ instagram ใช้คำ Search
ว่า BaharehBisheh
เธอให้สัมภาษณ์กับคนถามเธอถึงเรื่องภาพนี้ว่า
เด็กหญิงน้อยคนนี้เป็นญาติของฉันเอง
บางครั้งเธอจะเล่นบนพื้นลาดยางมะตอย
ข้างนอกบ้านฉัน แล้วล้มตัวลงนอน
เพื่อพักผ่อนแล้วผลอยหลับไป
ภาพนี้ฉันเลยต้องยืนบนเก้าอี้เพื่อยิงภาพนี้
เบื้องหลังภาพนี้ ไม่มีเรื่องเด็กกำพร้า
หรือเรื่องเศร้าใด ๆ ทั้งสิ้นเลย
มันเป็นรูปแบบการถ่ายภาพของฉัน
พวกคุณสามารถติดตามดูภาพของฉัน
ในเว็ปบล็อค Flickr instragram
และโปรดให้เครดิตชื่อฉัน
ในการใช้ภาพเหล่านี้ด้วย
ขอบคุณเพื่อโปรดพิจารณา
ตัวอย่างภาพของเธอที่จับมาจาก flickr.com
ที่นำเสนอภาพของเธอ
ภาพของเธอบน flickr.com อาจเป็นเพราะเธอบรรยายภาพว่า I have a mother.
ทำให้หลายคนเข้าใจผิด ตีความไปต่าง ๆ นานา
เรียบเรียง/ที่มา
http://goo.gl/wEk0P6
http://goo.gl/CuLYnW
http://goo.gl/cqe9CC
http://goo.gl/o99y5W
http://goo.gl/ObFi2d
http://goo.gl/J20QEc
.
เรื่องเล่าไร้สาระ
กำพร้า ภาษาอีสานบ้านเฮาบางถิ่น/ลาว
ที่ไม่เข้าใจภาษาภาคกลางที่บัญญัติไว้
มักเข้าผิดว่าคือ การจับถือมีดพร้า พร้า(ภาษาถิ่นใต้)
สำนวนนวนิยายมักจะมีถ้อยคำ
ถือมีดกำพร้าเข้าต่อสู้กับศัตรู
กอปรกับมีคำพังเพยไทยโบราณว่า
ต่อให้ มxง (ขัด) ถือพร้ามาด้ามเดียว
ถ้า มxง เป็นคนดีคนขยัน กูก็จะยกลูกสาวให้
นัยว่า ผู้ชายจนมากทั้งเนื้อทั้งตัวมีพร้าเล่มเดียว
มีดพร้าชาวบ้านชาวสวนในอดีต
มักจะพกพาติดตัวเวลาไปไร่ไปเข้าสวน
ใช้สับตัดหญ้ากิ่งไม้ กับเป็นอาวุธป้องกันตัว
หนังไทยเคยไปฉายแถวนั้นตั้งชื่อหนังเรื่องนี้ว่า ลูกกำพร้า ปรากฏว่าไม่มีคนเข้าดู
เพราะชาวบ้านต่างบอกกันว่า หนังอุบาทว์
หนังอะไรไม่รู้ เรื่องของลูกนักเลง กำมีดกำพร้า
พอมีคนทักเจ้าของโรงหนังที่ฉายหนังเรื่องนี้
ว่าชาวบ้านสวด (รวมหัวกันด่า) หนังนี้
เพราะคำคำนี้ จึงต้องเปลี่ยนชื่อหนังเป็น
ลูกบ่มีพ่อบ่มีแม่
ได้ผลหนังเรื่องนี้ ชาวบ้านเข้าชมกันอย่างมาก
.
.
.
.