เราอายุ 24 จบป.ตรีมาเกือบสองปี มาเรียนเมกาโดยบังเอิญ
เราไม่รู้ว่ามันเป็นโอกาส หรืออะไร
เพราะเราแทบไม่เคยคิดเลยว่าผู้หญิงธรรมดา ตัวเล็กๆคนหนึ่ง
เกิดในครอบครัวฐานะปานกลาง นิสัยขี้เกียจ เอาแต่ใจ และมีความสับสนในชีวิตสูงมาก...
เราไม่คิดว่าเราจะมาเรียนต่างประเทศ...เราหาตังค์เรียนเอง ทำงานด้วยและเรียนด้วย...
เราคิดว่าเราอยากให้พ่อ กับแม่ภูมิใจ เราเองก็อยากจะเรียนโทให้จบๆ เพราะมันมาไกลเกินจะถอยกลับแล้ว...
แต่เราแทบไม่รู้เลยว่าอนาคตจะทำอะไร
รู้สึกสับสน มาก...มากกกกกกกกกกกกก
ทำไมคนเราถึงไม่ทำอะไรที่อยากทำ?
ทำไมคนเราถึงต้องทำทุกอย่างให้วุ่นวาย?
ทำไมคนเราไม่มีชีวิตสมถะ?
ทำไมคนเราถึงแคร์สังคม?
ทำไมหรอ?
เอาจริงๆทุกคำถามเรารู้คำตอบอยู่แก่ใจ
แต่คิดว่าทำไม...หรอ...งง ไหม
เราสับสน ทุกคนคงสับสน หรืองง ที่เรามาตั้งกระทู้ทำไม
เรา ก็ งง...
คือตอนนี้เราสับสน
อะไรคือเป้าหมายของชีวิต?
เราไม่รู้ว่ามันเป็นโอกาส หรืออะไร
เพราะเราแทบไม่เคยคิดเลยว่าผู้หญิงธรรมดา ตัวเล็กๆคนหนึ่ง
เกิดในครอบครัวฐานะปานกลาง นิสัยขี้เกียจ เอาแต่ใจ และมีความสับสนในชีวิตสูงมาก...
เราไม่คิดว่าเราจะมาเรียนต่างประเทศ...เราหาตังค์เรียนเอง ทำงานด้วยและเรียนด้วย...
เราคิดว่าเราอยากให้พ่อ กับแม่ภูมิใจ เราเองก็อยากจะเรียนโทให้จบๆ เพราะมันมาไกลเกินจะถอยกลับแล้ว...
แต่เราแทบไม่รู้เลยว่าอนาคตจะทำอะไร
รู้สึกสับสน มาก...มากกกกกกกกกกกกก
ทำไมคนเราถึงไม่ทำอะไรที่อยากทำ?
ทำไมคนเราถึงต้องทำทุกอย่างให้วุ่นวาย?
ทำไมคนเราไม่มีชีวิตสมถะ?
ทำไมคนเราถึงแคร์สังคม?
ทำไมหรอ?
เอาจริงๆทุกคำถามเรารู้คำตอบอยู่แก่ใจ
แต่คิดว่าทำไม...หรอ...งง ไหม
เราสับสน ทุกคนคงสับสน หรืองง ที่เรามาตั้งกระทู้ทำไม
เรา ก็ งง...
คือตอนนี้เราสับสน