ต่อจากตอนที่แล้ว โดคุโร่กับลูเน่ที่กำลังสู้กันอยู่ภายในเรืออาคาเนะมารุแต่ทั้งสองคนต่างหมดพลังเวทจะใช้กันแล้ว ทางลูเน่จึงเอาไม้ที่หักปลายแหลมมาใช้เป็นอาวุธจะแทงโดคุโร่ แต่โดคุโร่ก็ยั้งมือของลูเน่ไว้ไม่ให้ไม้แทงถึงตัวเธอ แต่จู่ๆลูเน่กลับบอกว่าตัวเองชนะแล้ว บอกพลังเวทของโดคุโร่ยอดเยี่ยมก็จริงอยู่แต่ร่างกายของโดคุโร่ก็เป็นแค่มนุษย์ และถึงตัวเธอจะหมดทั้งพลังเวทและแรงแต่ก็ยังมีไพ่เหนือกว่า
ทันทีนั้นเองลูเน่ก็ดึงใบมีดคัตเตอร์ที่อยู่ในร่างออกมาทั้งหมดราวกับเป็นแส้และบอกคราวนี้เป็นตาของเธอบ้างแล้ว แต่ทางโดคุโร่คิดว่าเธอไม่ได้ตั้งใจจะเอาชนะ ก็แค่ถ่วงเวลาอีกนิดเท่านั้น แล้วตอนนั้นเองลูเน่ก็ใช้ใบมีดคัตเตอร์ให้เคลื่อนไหวราวกับมีชีวิตเข้าไปวนรอบตัวโดคุโร่อย่างรวดเร็วและรัดตัวโดคุโร่ทันที โดคุโร่ถึงกับร้องด้วยความเจ็บปวดเพราะใบมีดที่รัดตัวเธอนั้นก็บาดเข้าเนื้อด้วยเหมือนกัน แม้โดคุโร่จะพยายามกระชากคอเสื้อลูเน่แต่ก็ไร้เรี่ยวแรงจะสู้แล้ว
อีกด้านเคย์มะในอดีต เคย์มะบอกเอลซี่ว่าออกจากเรือกันก่อน พอเอลซี่ถามจะไปไหน เคย์มะบอกไว้ติดต่อกับอนาคตทีหลัง ก่อนหน้านั้นต้องทำเรื่องทุกอย่างที่นี่ซะก่อนหรือก็คือยังไม่เสร็จธุระทั้งหมด แต่ก็ต้องสลับวิญญาณ(เด็ก)กับตัวเองในอนาคตก่อนที่จะไปทัศนศึกษาวันพรุ่งนี้เช้า เท่ากับว่าเหลือเวลาไม่มากแล้ว พูดจบเคย์มะก็บอกให้ไปกันเลย
กลับมาปัจจุบันทางด้านเหล่าสาวๆเทพธิดา ตอนนี้กำลังอยู่ในรถที่วิ่งภายในอุโมงค์ที่บอกว่าตรงไปที่เรือได้เลย โชทาโร่บอกอุโมงค์นี้ออกแบบสร้างไว้เพื่อไปที่ใต้เรืออาคาเนะมารุจากทางใต้ดินได้ และถ้าใช้เส้นทางนี้ก็จะไปถึงที่เรือโดยภายนอกไม่สามารถสังเกตเห็นได้ แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นการเสี่ยงเหมือนกัน เพราะหากศัตรูรู้ถึงเส้นทางนี้ก็เท่ากับไม่มีทางหนีเลยเหมือนกัน แต่ตอนนี้ก็ถูกไล่ล่าอยู่หากช่วยเคย์มะแล้วจะหนียังไงต่อยังไม่รู้ แต่ทางเทนริบอกไม่เป็นไร หลังจากที่เคย์มะกลับมาแล้วไดอาน่าจะเอง
กลับมาทางด้านโดคุโร่ ตอนนี้โดคุโร่กำลังจนมุมเป็นได้แค่ของเล่นของลูเน่ที่ต้องการทรมานโดคุโร่ไปเรื่อยๆ ลูเน่บอกเลยว่ามนุษย์ช่างบอบบาง แค่ใช้แรงนิดหน่อยก็เป็นชิ้นๆได้แล้ว บอบบางราวกับฟองสบู่เลย บอกถึงการมีชีวิตจะดูน่ามหัศจรรย์ แต่ก็แค่ชิ้นเนื้อที่มารวมกันและเลือดแล้วเคลื่อนที่ได้ด้วยตัวเองเท่านั้น และ....
ลูเน่: แล้วตัวแก...เป็นเนื้อแบบไหนกันนะ
ลูเน่: ขอดูหน่อยสิ!!
ลูเน่คิดจะเผด็จศึกฉีกโดคุโร่เป็นชิ้นๆ แต่ก่อนจะได้ทำเช่นนั้นจู่ๆพื้นห้องก็แตกและทะลุลงไปยังชั้นล่าง และใต้ลูเน่และโดคุโร่นั้นเองก็คือเครื่องแท่นวางลูกแก้วพอดี โดคุโร่บีบคอผลักลูเน่ให้ลงไปตรงแท่นข้างล่างพอดีพร้อมกับบอกเลยว่า...
โดคุโร่: อยากได้ชีวิตของฉันก็จะยกให้ก็ได้
โดคุโร่: แต่หลังจากที่ฉันเสร็จธุระแล้วล่ะน่ะ
ทันทีนั้นลูเน่ก็ตกลงมาตรงปลายแหลมส่วนวงแหวนที่ประดับแท่น ปลายแหลมหนึ่งของแท่นที่ชี้ขึ้นด้านบนพอดีก็แทงทะลุตัวลูเน่จนทะลุ แท่นวางลูกแก้วถึงกับอาบไปด้วยเลือดของลูเน่เต็มไปหมด ส่วนโดคุโร่ที่ถึงพลิกสถานการณ์ได้แต่ก็หมดแรงโดยสิ้นเชิงจึงร่วงลงจากแท่นลงมานอนที่พื้นหน้าแท่น
ลูเน่โดนเข้าขนาดนี้แต่ก็ยังไม่ตายและชมโดคุโร่ว่าไม่เลวเลย เธอคิดไม่ถึงเลยว่าจะผ่านบาเรียห้องนี้ได้ โดคุโร่ที่ใกล้จะหมดสติเพราะเลือดอาบไปทั้งตัวเหมือนกันตอบลูเน่ว่าเพราะเธอเป็นคนสร้างห้องนี้ขึ้นมาเอง แค่ปลดออกย่อมทำได้ แล้วลูเน่ก็พยายามจะลองขยับตัวแต่ก็สาหัสเกินกว่าจะขยับตัวได้ ทางโดคุโร่เองก็ขยับตัวไม่ไหวเหมือนกันกลายเป็นหยุดนิ่งไปทั้งคู่
แต่กระนั้นลูเน่ก็ยังยิ้มได้อยู่ ทันทีนั้นเองโดคุโร่ก็รับรู้ได้ถึงแรงสั่นและเริ่มรู้แล้วว่าแรงสั่นนี่มาจากอะไร เช่นเดียวกับเหล่าสาวๆที่อยู่ในอุโมงค์ใต้ดินเองก็รับรู้ถึงแรงสั่นเช่นกัน ลูเน่บอกโดคุโร่ว่าโดคุโร่ทุ่มหมดทุกอย่างแล้วก็จริง แต่ก็ทุ่มมากเกินไป ตอนนี้บาเรียที่โดคุโร่กางเอาไว้ปกป้องห้องนี้และเพื่อไม่ให้ใครสังเกตได้นั้น...หายไปแล้ว
ความหมายของลูเน่นั้นก็คือตอนนี้ตุ๊กตายักษ์ทั้งหมดรอบๆรับรู้ถึงห้องๆนี้แล้วจึงมาล้อมกันรอบเรือหลายตัว โดคุโร่ที่รู้ตัวแต่ก็ช้าไปแล้ว ลูเน่สั่งให้พวกตุ๊กตายักษ์ทำลายเรือนี้ให้สิ้นซากไปเลย วินาทีนั้นตุ๊กตายักษ์ก็เริ่มทำลายเรืออาคาเนะมารุทันที
จบตอน
[Spoil] The World God Only Knows - 259
ทันทีนั้นเองลูเน่ก็ดึงใบมีดคัตเตอร์ที่อยู่ในร่างออกมาทั้งหมดราวกับเป็นแส้และบอกคราวนี้เป็นตาของเธอบ้างแล้ว แต่ทางโดคุโร่คิดว่าเธอไม่ได้ตั้งใจจะเอาชนะ ก็แค่ถ่วงเวลาอีกนิดเท่านั้น แล้วตอนนั้นเองลูเน่ก็ใช้ใบมีดคัตเตอร์ให้เคลื่อนไหวราวกับมีชีวิตเข้าไปวนรอบตัวโดคุโร่อย่างรวดเร็วและรัดตัวโดคุโร่ทันที โดคุโร่ถึงกับร้องด้วยความเจ็บปวดเพราะใบมีดที่รัดตัวเธอนั้นก็บาดเข้าเนื้อด้วยเหมือนกัน แม้โดคุโร่จะพยายามกระชากคอเสื้อลูเน่แต่ก็ไร้เรี่ยวแรงจะสู้แล้ว
อีกด้านเคย์มะในอดีต เคย์มะบอกเอลซี่ว่าออกจากเรือกันก่อน พอเอลซี่ถามจะไปไหน เคย์มะบอกไว้ติดต่อกับอนาคตทีหลัง ก่อนหน้านั้นต้องทำเรื่องทุกอย่างที่นี่ซะก่อนหรือก็คือยังไม่เสร็จธุระทั้งหมด แต่ก็ต้องสลับวิญญาณ(เด็ก)กับตัวเองในอนาคตก่อนที่จะไปทัศนศึกษาวันพรุ่งนี้เช้า เท่ากับว่าเหลือเวลาไม่มากแล้ว พูดจบเคย์มะก็บอกให้ไปกันเลย
กลับมาปัจจุบันทางด้านเหล่าสาวๆเทพธิดา ตอนนี้กำลังอยู่ในรถที่วิ่งภายในอุโมงค์ที่บอกว่าตรงไปที่เรือได้เลย โชทาโร่บอกอุโมงค์นี้ออกแบบสร้างไว้เพื่อไปที่ใต้เรืออาคาเนะมารุจากทางใต้ดินได้ และถ้าใช้เส้นทางนี้ก็จะไปถึงที่เรือโดยภายนอกไม่สามารถสังเกตเห็นได้ แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นการเสี่ยงเหมือนกัน เพราะหากศัตรูรู้ถึงเส้นทางนี้ก็เท่ากับไม่มีทางหนีเลยเหมือนกัน แต่ตอนนี้ก็ถูกไล่ล่าอยู่หากช่วยเคย์มะแล้วจะหนียังไงต่อยังไม่รู้ แต่ทางเทนริบอกไม่เป็นไร หลังจากที่เคย์มะกลับมาแล้วไดอาน่าจะเอง
กลับมาทางด้านโดคุโร่ ตอนนี้โดคุโร่กำลังจนมุมเป็นได้แค่ของเล่นของลูเน่ที่ต้องการทรมานโดคุโร่ไปเรื่อยๆ ลูเน่บอกเลยว่ามนุษย์ช่างบอบบาง แค่ใช้แรงนิดหน่อยก็เป็นชิ้นๆได้แล้ว บอบบางราวกับฟองสบู่เลย บอกถึงการมีชีวิตจะดูน่ามหัศจรรย์ แต่ก็แค่ชิ้นเนื้อที่มารวมกันและเลือดแล้วเคลื่อนที่ได้ด้วยตัวเองเท่านั้น และ....
ลูเน่: แล้วตัวแก...เป็นเนื้อแบบไหนกันนะ
ลูเน่: ขอดูหน่อยสิ!!
ลูเน่คิดจะเผด็จศึกฉีกโดคุโร่เป็นชิ้นๆ แต่ก่อนจะได้ทำเช่นนั้นจู่ๆพื้นห้องก็แตกและทะลุลงไปยังชั้นล่าง และใต้ลูเน่และโดคุโร่นั้นเองก็คือเครื่องแท่นวางลูกแก้วพอดี โดคุโร่บีบคอผลักลูเน่ให้ลงไปตรงแท่นข้างล่างพอดีพร้อมกับบอกเลยว่า...
โดคุโร่: อยากได้ชีวิตของฉันก็จะยกให้ก็ได้
โดคุโร่: แต่หลังจากที่ฉันเสร็จธุระแล้วล่ะน่ะ
ทันทีนั้นลูเน่ก็ตกลงมาตรงปลายแหลมส่วนวงแหวนที่ประดับแท่น ปลายแหลมหนึ่งของแท่นที่ชี้ขึ้นด้านบนพอดีก็แทงทะลุตัวลูเน่จนทะลุ แท่นวางลูกแก้วถึงกับอาบไปด้วยเลือดของลูเน่เต็มไปหมด ส่วนโดคุโร่ที่ถึงพลิกสถานการณ์ได้แต่ก็หมดแรงโดยสิ้นเชิงจึงร่วงลงจากแท่นลงมานอนที่พื้นหน้าแท่น
ลูเน่โดนเข้าขนาดนี้แต่ก็ยังไม่ตายและชมโดคุโร่ว่าไม่เลวเลย เธอคิดไม่ถึงเลยว่าจะผ่านบาเรียห้องนี้ได้ โดคุโร่ที่ใกล้จะหมดสติเพราะเลือดอาบไปทั้งตัวเหมือนกันตอบลูเน่ว่าเพราะเธอเป็นคนสร้างห้องนี้ขึ้นมาเอง แค่ปลดออกย่อมทำได้ แล้วลูเน่ก็พยายามจะลองขยับตัวแต่ก็สาหัสเกินกว่าจะขยับตัวได้ ทางโดคุโร่เองก็ขยับตัวไม่ไหวเหมือนกันกลายเป็นหยุดนิ่งไปทั้งคู่
แต่กระนั้นลูเน่ก็ยังยิ้มได้อยู่ ทันทีนั้นเองโดคุโร่ก็รับรู้ได้ถึงแรงสั่นและเริ่มรู้แล้วว่าแรงสั่นนี่มาจากอะไร เช่นเดียวกับเหล่าสาวๆที่อยู่ในอุโมงค์ใต้ดินเองก็รับรู้ถึงแรงสั่นเช่นกัน ลูเน่บอกโดคุโร่ว่าโดคุโร่ทุ่มหมดทุกอย่างแล้วก็จริง แต่ก็ทุ่มมากเกินไป ตอนนี้บาเรียที่โดคุโร่กางเอาไว้ปกป้องห้องนี้และเพื่อไม่ให้ใครสังเกตได้นั้น...หายไปแล้ว
ความหมายของลูเน่นั้นก็คือตอนนี้ตุ๊กตายักษ์ทั้งหมดรอบๆรับรู้ถึงห้องๆนี้แล้วจึงมาล้อมกันรอบเรือหลายตัว โดคุโร่ที่รู้ตัวแต่ก็ช้าไปแล้ว ลูเน่สั่งให้พวกตุ๊กตายักษ์ทำลายเรือนี้ให้สิ้นซากไปเลย วินาทีนั้นตุ๊กตายักษ์ก็เริ่มทำลายเรืออาคาเนะมารุทันที
จบตอน