เหตุการ์ณมันก็เกิดขึ้นกับผมด้วย ผมลงเวรไปเลือกตั้งครั้งที่ 2 ในชีวิต ตั้งแต่เช้าด้วยความง่วง ผสมความกลัว ไปถึงหน่วยเลือกตั้งประมาณ 8.45 น เงียบเหงาเพราะคนยังน้อย ผมเช็ดรายชื่อตามลำดับ ซึ่งด้วยโดยทั่วไปเรามักเข้าใจกันว่าลำดับมักจะอยู่แถวหน้าสุด ด้วยความไม่รอบคอบ ไม่อ่านให้ละเอียด แถวหน้าสุดนั้นเป็นเลขที่บ้าน ผมเลยหาไม่เจอ จนท.ก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ ผมยอมรับว่าผมไม่เฉลียว ไม่อ่านให้รอบคอบ จนท.ก็ไม่พยายามชี้แจง จนผมเริ่มแสดงอาการไม่พอใจว่าทำไมรายชื่อผมตกหล่น ผมจึงไล่ดูใหม่จึงถึงบางอ้อ ว่าเลขที่เรียงลำดับแถวแรกนั้นคือบ้านเลขที่ ผมจึงหาเจอ แล้วผมเดินเข้าไปในคูหา รับบัตรมา 2 ใบ กาเสร็จก็จะเดินไปหย่อนบัตรลงในกล่อง ถ้ามองจากทิศทางที่เดินมา จะเห็นแค่ด้านหลังกล่อง ซึ่งมันเหมือนกัน ไม่มีจุดสังเกตุ ผมชะงักเล็กน้อย จะเดินไปดูข้างหน้า แต่จนท.บอกว่าให้หย่อนกล่องไหน ด้วยความเชื่อใจ และคิดน้อย ความเงียบ ความกลัวนิดๆ ผมเลยหย่อนตามคำบอกของจนท. มาถึงบ้าน ความไม่ไว้ใจเริ่มมา เริ่มสงสัยว่าตัวเองหย่อนผิดกล่องรึเปล่า จะเป็นบัตรเสียไหม แต่ไม่กล้าย้อนกลับไปสังเกตุการณ์อีก พอเห็นข่าวนายก เลยเข้าใจเลยว่าเป็นเพราะอะไร เหตุการ์ณนี้ไม่ได้ตัดสินว่านายกโง่ หรือคนหย่อนผิดนั้นโง่ แต่เป็นการแสดงให้เห็นว่านายกเป็นคนดี เพราะไม่คิดระแวง ไว้วางใจผู้เห็นต่าง ที่มีกลอุบายเพื่อดิสเครดิต หรือทำทุกทางที่จะขัดขวางการเลือกตั้ง ถือเป็นบทเรียน ซึ่งต่อไปจะต้องมีการป้องกันไม่ให้เกิดเหตุการ์ณที่จะเกิดผลเสียกับการเลือกตั้งอีกในอนาคต
ผมกล้ายืนยันเลยว่า สาเหตุที่นายกหย่อนบัตรผิดเพราะโดนจนท.ที่ไม่เป็นกลางวางยา