จากประสบการณ์ตอนที่ปฏิบัติธรรม เดินจงกรม ปิดวาจา ไม่คุยกับใคร รู้สึกตอนนั้นจิตนิ่ง พอสมควร ตอนกลางวัน เลยลองเดินไปตรงพื้นปูน คือแสงแดดร้อน มากระทบหน้า ตอนนั้นรู้ว่า สภาวะนั้นคือความร้อน ที่มากระทบ หรือ อิริยาบท ที่กำลังกระทำคือ ก้าวย่าง เห็นถึงความร้อน ที่มากระทบเรา ทำนองนี้ค่ะ แปลกๆ ที่ว่า รู้ว่ามันร้อน แต่การก้าวเดินมันก็เป็นปกติ ฝ่าเท้าก็ไม่ร้อน แม้แต่แสงที่มาโดน มันไม่มีความรู้สึกเลย
ย้อนกลับมาว่า ถ้าเกิดทำสมาธิได้ขณะหนึ่ง ร่ายกายเราจะสามารถทนต่อความร้อนเวลาเดินเหยียบถนน ได้มากน้อยแค่ไหนคะ หรือ พื้นซีเมนต์ ลาดยาง เวลาตอนกลางวันจะร้อนมาก จนไม่สามารถเดินได้ไกลๆ กันคะ
จิตที่นิ่ง เป็นสมาธิ สามารถทำให้ทนต่อความร้อนบนถนนเวลาเดินได้ไหมคะ
ย้อนกลับมาว่า ถ้าเกิดทำสมาธิได้ขณะหนึ่ง ร่ายกายเราจะสามารถทนต่อความร้อนเวลาเดินเหยียบถนน ได้มากน้อยแค่ไหนคะ หรือ พื้นซีเมนต์ ลาดยาง เวลาตอนกลางวันจะร้อนมาก จนไม่สามารถเดินได้ไกลๆ กันคะ