มาเวิ่นเว้อกันค่ะ EP 170

เพิ่งเรียนภาษาเสร็จ ตอนนี้อยู่คอนโด

วุ่นวายกับคน ก็ไม่รู้สินะ เราเป็นคนคิดเยอะด้วยมั้ง รู้สึกเบื่อหน่าย เป็นภูมิแพ้มนุษย์รอบข้าง

นึกถึงช่วงสมัยเด็ก ช่วงเวลาที่เราเคยต้องการเพื่อน ต้องการมิตรภาพที่ดี สักครั้งหนึ่งก็ยังดี

แต่โตมา เริ่มเมินเฉยขึ้นทุกวัน

พอใจแต่จะคบกับเพื่อนที่สนิทกันอยู่แล้ว ไม่ค่อยเปิดใจกับคนแปลกหน้า และอื่นๆ คาดหวังน้อยลง และก็ทำให้คนอื่นน้อยลงด้วย

เฉื่อย ระอาเอือมไปหมด

แบบนี้เขาเรียกอะไร แปลกแยก โลกส่วนตัวสูง เก็บตัว หรือบ้าไปแล้ว

เบื่อไปหมด รู้สึกว่ารอบข้างช่างวุ่นวาย คอยคิดแต่จะให้เราทำตามที่ต้องการ ไม่เคยถามสักคำเลย ร้อยคนล้านอย่าง ตลกเหอะ

ได้แต่บ่น แต่ต้องอดทน เก็บเงิน ต้องรวยให้ได้ ถ้ารวยเมื่อไรนะ จะทำแต่งานที่ตัวเองชอบ จะอยู่คนเดียวแบบชิลๆ เลย

เบื่อ เกลียดการต้องมานั่งปรับตัวกับคนอื่นจุงเบย  อย่ามามาม่าใส่นะ คิดแบบนี้จริงๆ

สิ่งที่เหนื่อยที่สุด คือการต้องเข้าสังคมหมู่มาก ที่มีแต่คนแปลกหน้านี่ละ

อยู่ใน mode บ้า




บางคนมองว่าเราหยิ่ง เลือกคบคน ช่างดิ ใครสนกัน


อยากไปพักไกลๆ จังเลยยยยยย  


เฮ้อออ