กว่าที่ผมจะบอกเรื่องราวเหล่านี้กับแม่
ระยะเวลาก็ล่วงเลยมาประมาณ 1 ปี น่าจะได้แล้วครับ
ไม่ใช่ไม่อยากบอกแม่นะครับ
แต่ผมกลัวว่าคุณแม่ผมเค้าจะรับไม่ได้
แต่วันนี้ดีใจมากๆ เลยครับ ตัดสินใจบอกแม่เค้าไปแล้ว > <
ตอนแรกก็อ้ำๆ อึ้งๆ ว่าจะบอกหรือไม่บอกดี สุดท้าย เป็นไงเป็นกัน มาขนาดนี้แล้ว !!!
ผมก็เกริ่นให้แม่ฟังไปประมาณว่า
" ผมจะไม่แต่งงานนะ แม่จะว่าอะไรไหม?"
แม่เค้าก็บอกว่า " แต่งงาน ไม่แต่งงานแม่ไม่ว่าหรอก เป็นเรื่องอนาคตน่ะลูก "
แล้วแม่บอกต่อประมาณว่า ลูกมีแฟนหรือยังล่ะ? แฟนเป็นผู้หญิง น่ารักไหม??
ผมก็ โอ๊ะะะะ เอิ่มมมมมมม(ในใจคิดว่า เอายังไงดี = ='')
ผมก็เงียบไปซักพัก แล้วตัดสินใจพูดประโยคๆ นึงออกไป....
แม่... คือว่า.... ผม.. ผม ผม.... ถ้าผมมีแฟน..... แต่ไม่ใช่ผู้หญิง แม่รับได้ไหม?.....
แม่ผมก็เงียบไปซักพัก ไป 3 วิ.....
แม่ก็ถามต่อว่า... แล้วลูกมีแฟนที่ไม่ใช่ผู้หญิง แล้วแฟนลูกเป็นยังไงล่ะ?....
ผมก็บอกแม่ไปว่า
แฟนผมที่จะมีเป็นผู้ชายครับแม่....
(ผมก็ลองสังเกตแม่นะ ว่าแม่จะว่าอย่างไร เท่าที่ดูแม่เค้าดูไม่ได้ซีเรียสอะไรเลย)
แม่เค้าก็บอกกลับมาว่า
ลูก.... ลูกจะมีแฟนเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายแม่ไม่ว่าหรอกนะ...
(จุดนี้ผมน้ำตาไหลไม่หยุดเลยครับ
ไม่รู้ทำไมเหมือนกันน้ำตามันไหลออกเอง.....
)
แล้วสิ่งที่แม่ฝากไว้
" แม่เค้าบอกว่าเค้ารับได้ แต่ว่าลูกต้องทำใจด้วยนะเรื่องความรักไม่เข้าใครออกใคร
ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย แม่ไม่ว่าหรอกนะลูก เพราะผมเคารพในการตัดสินใจของลูก
แต่หากลูกผิดหวัง ไม่สมหวังในความรัก ลูกอย่าคิดสั้นละ แม่ขอร้องงงง
เพราะกว่าลูกจะโตมาถึงวันนี้ได้ ต้องผ่านอะไรมามากมาย.... "
แล้วบทสนทนานี้จึงจบลงไปก่อนเพราะพี่ชายดันขึ้นมาที่ห้องพอดี
(คือจะเปิดตัวกับทางบ้าน ให้แม่กับปะป๊า รับรู้ก่อน ส่วนพี่ชาย พี่สาว ผมยังไม่บอก แฮ่ะๆ แต่เดาว่าคงรู้บ้างแล้วมั้ง 5555+)
ส่วนตัวลองคุยกับแม่เพิ่มเติมแล้วว่าจะบอกกับปะป๊าดีไหม??
แม่เค้าก็บอกว่า เด่วแม่จะคุยกับปะป๊าอีกทีนึงเอง เพราะกลัวเค้าจะรับไม่ได้
ตอนนี้ประสบความสำเร็จในการบอกกับที่บ้านแล้ว 50%
ที่เหลืออีก 50% ผมจะต้องคุยกับปะป๊าให้ได้เลย ยังไงต้องทำให้เค้าเข้าใจให้ได้เลยครับ
พี่ๆ เพื่อนๆ ช่วยเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ
ขอบคุณมากคร้าบบบบบบบบ
เย้ๆๆๆๆๆๆๆ บอกแม่ไปแล้วว่า..... ผมจะมีแฟนเป็นผู้ชาย.... =^o^=
ระยะเวลาก็ล่วงเลยมาประมาณ 1 ปี น่าจะได้แล้วครับ
ไม่ใช่ไม่อยากบอกแม่นะครับ
แต่ผมกลัวว่าคุณแม่ผมเค้าจะรับไม่ได้
แต่วันนี้ดีใจมากๆ เลยครับ ตัดสินใจบอกแม่เค้าไปแล้ว > <
ตอนแรกก็อ้ำๆ อึ้งๆ ว่าจะบอกหรือไม่บอกดี สุดท้าย เป็นไงเป็นกัน มาขนาดนี้แล้ว !!!
ผมก็เกริ่นให้แม่ฟังไปประมาณว่า
" ผมจะไม่แต่งงานนะ แม่จะว่าอะไรไหม?"
แม่เค้าก็บอกว่า " แต่งงาน ไม่แต่งงานแม่ไม่ว่าหรอก เป็นเรื่องอนาคตน่ะลูก "
แล้วแม่บอกต่อประมาณว่า ลูกมีแฟนหรือยังล่ะ? แฟนเป็นผู้หญิง น่ารักไหม??
ผมก็ โอ๊ะะะะ เอิ่มมมมมมม(ในใจคิดว่า เอายังไงดี = ='')
ผมก็เงียบไปซักพัก แล้วตัดสินใจพูดประโยคๆ นึงออกไป....
แม่... คือว่า.... ผม.. ผม ผม.... ถ้าผมมีแฟน..... แต่ไม่ใช่ผู้หญิง แม่รับได้ไหม?.....
แม่ผมก็เงียบไปซักพัก ไป 3 วิ.....
แม่ก็ถามต่อว่า... แล้วลูกมีแฟนที่ไม่ใช่ผู้หญิง แล้วแฟนลูกเป็นยังไงล่ะ?....
ผมก็บอกแม่ไปว่า
แฟนผมที่จะมีเป็นผู้ชายครับแม่....
(ผมก็ลองสังเกตแม่นะ ว่าแม่จะว่าอย่างไร เท่าที่ดูแม่เค้าดูไม่ได้ซีเรียสอะไรเลย)
แม่เค้าก็บอกกลับมาว่า
ลูก.... ลูกจะมีแฟนเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายแม่ไม่ว่าหรอกนะ...
(จุดนี้ผมน้ำตาไหลไม่หยุดเลยครับ
แล้วสิ่งที่แม่ฝากไว้
" แม่เค้าบอกว่าเค้ารับได้ แต่ว่าลูกต้องทำใจด้วยนะเรื่องความรักไม่เข้าใครออกใคร
ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย แม่ไม่ว่าหรอกนะลูก เพราะผมเคารพในการตัดสินใจของลูก
แต่หากลูกผิดหวัง ไม่สมหวังในความรัก ลูกอย่าคิดสั้นละ แม่ขอร้องงงง
เพราะกว่าลูกจะโตมาถึงวันนี้ได้ ต้องผ่านอะไรมามากมาย.... "
แล้วบทสนทนานี้จึงจบลงไปก่อนเพราะพี่ชายดันขึ้นมาที่ห้องพอดี
(คือจะเปิดตัวกับทางบ้าน ให้แม่กับปะป๊า รับรู้ก่อน ส่วนพี่ชาย พี่สาว ผมยังไม่บอก แฮ่ะๆ แต่เดาว่าคงรู้บ้างแล้วมั้ง 5555+)
ส่วนตัวลองคุยกับแม่เพิ่มเติมแล้วว่าจะบอกกับปะป๊าดีไหม??
แม่เค้าก็บอกว่า เด่วแม่จะคุยกับปะป๊าอีกทีนึงเอง เพราะกลัวเค้าจะรับไม่ได้
ตอนนี้ประสบความสำเร็จในการบอกกับที่บ้านแล้ว 50%
ที่เหลืออีก 50% ผมจะต้องคุยกับปะป๊าให้ได้เลย ยังไงต้องทำให้เค้าเข้าใจให้ได้เลยครับ
พี่ๆ เพื่อนๆ ช่วยเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ
ขอบคุณมากคร้าบบบบบบบบ