เมื่อห้าสิบปีก่อน

ประเทศเกาหลีแบ่งออกเป็นสองฝั่งคือ เกาหลีเหนือ ปกครองโดยเป็นรัฐเผด็จการ ที่เรียกตนเองว่า สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเกาหลี หรือ ที่ชาวโลกเขาเรียกกันสั้น ๆ ว่า "เกาหลีเหนือ" ใช้ระบบเศรษฐกิจแบบคอมมิวนิสต์ ภายใต้การนำของ คิม อิล ซุง ในขณะนั้น ที่ถือปรัชญาคอมมิวนิสต์ ดำเนินการ ปฎิรูปประเทศโดยมี ปัญญาชนนำกรรมกรร่วมและมีทหารค้ำจุนอำนาจ และส่งให้ คิม จอง อิล ได้ดำรงตำแหน่งเป็นประธานาธิบดีมาตลอดชีวิต และสืบสาน ปณิธานต่อต้านจักรวรรดิทุนนิยมมากว่าสามชั่วรุ่น จนมาถึงรุ่นหลานคือ คิม จอง อึน ณ ปัจจุบัน

ทุกวันนี้ เกาหลีเหนือยังคงปกครองและมีสภาพเศรษฐกิจสังคมแบบยุค 1950 มาตลอด หกสิบปีที่ได้ครองอำนาจจากการต้านคนโกงของ ตระกูลคิม

และทุกห้าปีจะจัดให้มีการเลือกตั้งใหญ่ภายในประเทศขึ้น แต่มีรัฐบาลให้เลือกได้เพียงพรรคเดียวเท่านั้น คือ พรรคแรงงานเกาหลี ซึ่งเมื่อหลังสงครามเกาหลี พรรคแรงงานเกาหลีและ คิม อิล ซุง ได้ทำการปฏิรูประบบการเมืองในประเทศก่อนการเลือกตั้ง จนกระทั่งได้ พรรคแรงงานเกาหลีเข้ามาบริหาร และ มีนาย คิม อิล ซุง ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดี

ซึ่งได้ปกครองประเทศด้วยความผาสุขและเจริญรุ่งเรืองตามระบอบประชาธิปไตยแบบเกาหลีเหนือ เรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน

"ซึ่งแตกต่างจาก เกาหลีใต้ รัฐที่อยู่ภายใต้จักรวรรดิทุนนิยมชั่วร้าย สนับสนุนทุนนิยมอย่างเต็มรูปแบบ ไร้ซึ่งอารยธรรมอันงดงาม และ ระบบเศรษฐกิจทุนนิยมที่อันตรายชั่วร้าย ไม่มีแนวนโยบายสุดล้ำเลิศแบบ นโยบายจูเชของเกาหลีเหนือ ที่เน้นการแบ่งปันของทรัพยากรในชาติ น่าสงสาร คน เกาหลีใต้ ที่ต้องกลายเป็นทาสทุนนิยมของ อเมริกาและพวก" คิมจองอึน ไม่ได้กล่าวไว้

ดูประเทศเกาหลีนะครับ

ผลของการนำความแตกแยกทางการเมืองมาแบ่งแยกดินแดน เพียงแค่ วาทะกรรมสวย ๆ ก็หลอกคนได้

เอาง่าย ๆ

ปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง เราอาจจะได้รัฐแบบ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเกาหลี

แต่ถ้า

เรารักษาการเลือกตั้งเอาไว้ได้

เราก็จะยังคงเป็น ราชอาณาจักรไทย อยู่เช่นที่เป็นอยู่ครับ

มีปัญหาอะไรก็ค่อยว่ากัน ค่อยแก้ไขกันไป มันจะดีขึ้นได้เมื่อเราสามารถแก้ไขด้วย ระบบการเมืองแบบเสรี

ไม่เชื่อก็ดู เกาหลีเหนือกับเกาหลีใต้สิครับ ตัวอย่างที่ชัดเจนที่สุดของการแบ่งประเทศปกครองแบบต่างระบบกัน