นานแล้วนะ ที่ไม่ได้ดูละครแบบนี้......

ละครไทยสมัยนี้น่าเบื่อมากเลย พล็อตเรื่องไม่ได้ต่างจากเมื่อ 10 ปีก่อนเลยค่ะ แค่เปลี่ยนนักแสดงแค่นั้นเองมันก็จะมีอยู่แค่เนี้ย -นางร้ายจะแย่งพระเอกจากนางเอก ไล่ตบตีนางเอกทำเสียงน่ารำคาญ สุดท้ายพระเอกก็ไ

จะขอชื่นชมคนเขียนบทและนิยายที่ทำให้ฝั่งผู้ร้ายดูเป็นคน เพียงแต่เป็นคนที่ใช้ความฉลาด ความสามารถและแรงผลักดันไปในทางที่ผิดที่สังคมเรียกว่าคนเลว และดีใจที่นางร้ายอย่างชมนาดไม่ได้ต้องการแย่งคุณปราณ หรือ ธ

ด้วยความเคารพ กี่เรื่องๆก็พล็อตเดิม ลูกที่พัดพราก, สลับตัว, แย่งสมบัติ, ตัวร้ายเป็นเมียน้อยของพ่อนางเอกหรือพระเอก มันเอียนนะครับ เท่านั้นยังไม่พอ บทที่แสนจะเพลียอีก วันนี้ นั่งดูเล่ห์นางหงส์ รำคาญเสี

จะกรี๊ดก็กรี๊ดได้ไม่สุด ได้แต่แหกปากแว๊ดๆ จะยิ้มก็ยิ้มได้ไม่สุดเพราะตึงโบทอกซ์ อินเนอร์ก็ไม่ผ่าน หน้าปลอมๆดูนางทีไรก็เพลียทุกที

ดูมาจนจะจบ นึกขึ้นได้ละครเรื่องนี้ ไม่มีนางร้ายกรี๊ดๆ ไม่มีตบตีแย่งผู้ชาย อิจฉาริษยา เลยนี่ยา ทั้งเรื่องมีแต่ความดีงาม วันนี้ก็เศร้ามาก ข้าศึกมาประชิดกรุงแล้ว ฮือๆๆ

เพลิงพายุที่อั้มเป็นนางเอกอ่ะค่ะ ละครสนุกนะ เคยดูแต่จำเรื่องราวไม่ค่อยได้ แต่ดูมันสะใจดี ผู้ชมละครไทยหลายๆคนก็คงชอบแนวนี้(เกาะกระแสกระทู้แนะนำค่ะ) ดอกส้มสีทองก็ดูจนจบ เรื่องนี้จำได้เพราะไม่นานมาก ก็แซ

บอกตรงๆ เบื่อละครรักๆ ตบตีแย่งชิงผู้ชายกัน พอเป็นเรื่องผีๆ ก็ไม่พ้นแย่งผู้ชายกัน การที่ละครจะดีไม่จำเป็นต้องมีตัวร้ายมาแย่งพระแย่งนางเสมอไปนะ การที่จะทำให้แฟนละครฟินจิกหมอนกับคู่พระนางก็ทำได้โดยไม่ต้อ