นานแล้วนะ ที่ไม่ได้ดูละครแบบนี้......

ละครไทยสมัยนี้น่าเบื่อมากเลย พล็อตเรื่องไม่ได้ต่างจากเมื่อ 10 ปีก่อนเลยค่ะ แค่เปลี่ยนนักแสดงแค่นั้นเองมันก็จะมีอยู่แค่เนี้ย -นางร้ายจะแย่งพระเอกจากนางเอก ไล่ตบตีนางเอกทำเสียงน่ารำคาญ สุดท้ายพระเอกก็ไ

จะขอชื่นชมคนเขียนบทและนิยายที่ทำให้ฝั่งผู้ร้ายดูเป็นคน เพียงแต่เป็นคนที่ใช้ความฉลาด ความสามารถและแรงผลักดันไปในทางที่ผิดที่สังคมเรียกว่าคนเลว และดีใจที่นางร้ายอย่างชมนาดไม่ได้ต้องการแย่งคุณปราณ หรือ ธ

ด้วยความเคารพ กี่เรื่องๆก็พล็อตเดิม ลูกที่พัดพราก, สลับตัว, แย่งสมบัติ, ตัวร้ายเป็นเมียน้อยของพ่อนางเอกหรือพระเอก มันเอียนนะครับ เท่านั้นยังไม่พอ บทที่แสนจะเพลียอีก วันนี้ นั่งดูเล่ห์นางหงส์ รำคาญเสี

จะกรี๊ดก็กรี๊ดได้ไม่สุด ได้แต่แหกปากแว๊ดๆ จะยิ้มก็ยิ้มได้ไม่สุดเพราะตึงโบทอกซ์ อินเนอร์ก็ไม่ผ่าน หน้าปลอมๆดูนางทีไรก็เพลียทุกที

เพลิงพายุที่อั้มเป็นนางเอกอ่ะค่ะ ละครสนุกนะ เคยดูแต่จำเรื่องราวไม่ค่อยได้ แต่ดูมันสะใจดี ผู้ชมละครไทยหลายๆคนก็คงชอบแนวนี้(เกาะกระแสกระทู้แนะนำค่ะ) ดอกส้มสีทองก็ดูจนจบ เรื่องนี้จำได้เพราะไม่นานมาก ก็แซ

ในละครที่ย้อนยุคที่ผ่านมา จะเห็นว่ามีฉากที่บ่าวแม้จะกลัวนายมาก แต่ก็มักตีเสมอเจ้านาย เถียง ยอกย้อน สาระแน เกือบทั้งเรื่อง ยิ่งที่เป็นฝั่งร้ายนี่ไม่ต้องพูดถึง กรี้ดกร๊าด ตบตี แย่งชิง กันสนั่นจอทั้งเจ้า

การคืนจอของเชอรี่ในรอบแปดปี  น่าจะดูยิ่งใหญ่กว่านี้นะคะ   แต่หลังจากที่ออนแอร์ไปบางตอน  ก็รู้สึกเหมือนเป็นละครแย่งผู้ชายทั่วไปค่ะ  นางร้ายขาดมิติในความเป็นมนุษย์มาก  ดูเห

อย่างอังกฤษ อเมริกา อียู ญี่ปุ่น ออสเตรเลีย เกาหลีใต้ สิงคโปร์ ฮ่องกงฯลฯ เขามีละครน้ำเน่าแบบไทยไหมครับ แบบพล็อตเรื่องตบตีแย่งผัวแย่งเมีย นางเอกน่าสงสารไม่ตอบโต้ นางร้ายบ้านรวยชอบกรี๊ดเหมือนโดนของ พระเ