เราจะมีสติ รู้เท่าทัน เก็บอารมณ์ไม่ให้ไปยุ่งกับคนที่มาวุ่นวายกับชีวิตยังไงดีคะ?

ตอนนี้ปวดหัว อยากร้องไห้มากๆค่ะ มีความรู้สึกว่าตัวเองน่าสมเพช หมดความภูมิใจในตัวเอง

ในชีวิตเราเคยทำพลาดที่สุดไปเรื่องหนึ่ง แล้วมันก็เป็นอดีตที่ฝังใจเราที่สุด จี้ใจดำที่สุด

คนที่รู้เรื่องของเรา จะชอบเก็บเอาสิ่งเหล่านั้นมากระทบกระเทียบ

ตอนนี้ปวดหัวมากค่ะ ไม่ไหวแล้ว...ไม่อยากจะไปแยกเขี้ยวปะทะคารมกับคนพวกนั้นให้สกปรก

เราพยายามคิดถึงการปล่อยวาง ปล่อยมัน ช่างมัน ไม่คิด ทำตัวสวยแล้วตั้งใจทำงานดีกว่า

แต่.. พอมาเจอคนพวกนี้พูดจาไม่ดี ไม่ให้เกียรติ ไอ้สิ่งที่คิดว่า "วางๆๆ วางได้ๆ" มันช่วยอะไรเราไม่ได้เลย

มันนึกสิ่งดีๆ ไม่ออกเลยค่ะ บางทีจะเจอกรณีเป็นเหมือนสุมหัวนินทา พูดถึงเรา

แล้วเราก็ได้ยิน หรือว่าตั้งใจให้ได้ยินหรือเปล่าไม่ทราบ ทำเอาอารมณ์ไม่ดีไปทั้งวันเลยค่ะ

เพื่อนที่เคยเรียนมาด้วยกันสมัยมหาลัย ก็เหมือนกัน เราไม่รู้เค้าคิดอะไรยังไงกับเรา แต่พูดเรื่องอดีตที่เราไม่อยากจำต่อหน้า

ประมาณว่า "ฉันรู้นะ ว่าเธอผ่านอะไรมา" แล้วก็ตั้งฉายาเราเป็นชื่อคนดังในสังคมที่เคยมีเรื่องราว ความประพฤติ ฯลฯ เหมือนกับเรา

เราอึ้งจนพูดอะไรไม่ถูก วันนั้นขับรถไปร้องไห้ไป ทำไมเค้าถึงได้กล้าพูดกับเราขนาดนั้น

คนทุกคนมีอดีต อดีตที่ไม่ได้เป็นสิ่งที่ดี เป็นอดีตที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์ และย้อนกลับไปได้จะไม่ทำอะไรแบบนั้น

เค้าได้คิดบ้างมั้ยว่าเราเจ็บกับคำพูดของเค้าขนาดไหน?

_________________________________________

เราเสียใจค่ะ เสียใจที่เราก็อยู่ของเราเฉยๆ แต่คนพวกนี้ทำไมถึงกล้าทำแบบนี้กับเรา ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้สร้างความชั่วอะไรให้

ไม่เข้าใจ และนึกคิดซ้ำไปมาว่า ทำไมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ............. เพราะอะไร? เพื่ออะไร? สนุกปากกันมากมั้ย? มีความสุขมากเหรอ?

ที่จริงกะจะไม่ตั้งกระทู้แล้วนะคะ คิดเหมือนกันว่าสิ่งนี้ต้องรับมือกับมันให้ได้ แต่มันอดไม่ได้จริงๆค่ะ

ตอนนี้นั่งให้ตัวเองมีสติ พยายามปล่อย ไม่เก็บมากำ แต่เหมือนไม่ได้ช่วยอะไรเลย เหมือนทำอะไรไม่ได้เลย

ขอบคุณที่เสียสละเวลามาตอบกระทู้นะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ : )