คือ ผมมาพักกับเพื่อน ประมาณว่าขอแชร์ค่าห้องนะครับ มีธุระอยู่ประมาณหนึ่งถึงสองเดือน ไม่อยากไปเช่าห้องใหม่เลยมาขอแชร์กับเพื่อน
แต่เพื่อนผมซิครับ เสื้อผ้ามันก็มีนะ แต่มันชอบเอาเสื้อผ้าของผมไปใส่ ตอนแรกๆมันก็ขอยืมพวกเสื้อเชิ้ต กางเกงสแล็ค ผมก็ไม่คิดไรให้ยืม ไม่คิดอะไรมาก เพราะคิดว่าแค่ใส่ไม่ได้เสียหายอะไร เรามาขอแชร์ห้องเพื่อนๆยังช่วยเลย
พอสักพักผมสังเกตุว่า กกน ผมหายไปใหน ทำไมเวลาจะใส่หาไม่เจอ ไม่คิดเลยว่าเพื่อนจะเอาแม้กระทั่ง กกน ของเราไปใส่ ที่รู้เพราะพอดีไปเจอในตะกล้าผ้ามัน จึงทักไป
"เฮ้ย กกน ของกรู กรูจำได้ "
มันก็บอกว่า "อ้าว เหรอ ก็ไม่รู้ จำไม่ได้"ครั้งนี้ผมก็ผ่านไปคิดว่ามันคงจำไม่ได้จริงๆ
อีกหลายวันต่อมา ก็เอาอีกละ เอา กกน ผมไปใส่อีก ผมก็เลยถามมันตรงๆว่า
"นี่

รู้ใช่ไหมว่า กกน ของกรู แต่ก็เอาไปใส่" มันก็เงียบ
แสดงว่ามันตั้งใจเอาไปใส่ ผมก็ไม่รู้จะทำไงเลยยกให้มันไป มันยังกล้าเอาไปใช้ต่ออีกน่ะ
เฮ้อ มาวันนี้เห็น กกน ของผมอีกตัวถูกถอดทิ้งใว้ในราวผ้าในห้องน้ำ พร้อมกับกางเกงของเพื่อนผม นี่แหละเป็นสาเหตุที่ผมต้องมาเขียนระบายในนี้ ผมไม่รู้จะพูดยังไง ความรู้สึกคือ

ไม่รังเกียงกรูแม้แต่น้อยเลยเหรอ เฮ้อออ
คิดยังไง ถ้าเพื่อนชอบเอาเสื้อผ้ารวมถึง กกน ไปใส่
แต่เพื่อนผมซิครับ เสื้อผ้ามันก็มีนะ แต่มันชอบเอาเสื้อผ้าของผมไปใส่ ตอนแรกๆมันก็ขอยืมพวกเสื้อเชิ้ต กางเกงสแล็ค ผมก็ไม่คิดไรให้ยืม ไม่คิดอะไรมาก เพราะคิดว่าแค่ใส่ไม่ได้เสียหายอะไร เรามาขอแชร์ห้องเพื่อนๆยังช่วยเลย
พอสักพักผมสังเกตุว่า กกน ผมหายไปใหน ทำไมเวลาจะใส่หาไม่เจอ ไม่คิดเลยว่าเพื่อนจะเอาแม้กระทั่ง กกน ของเราไปใส่ ที่รู้เพราะพอดีไปเจอในตะกล้าผ้ามัน จึงทักไป
"เฮ้ย กกน ของกรู กรูจำได้ "
มันก็บอกว่า "อ้าว เหรอ ก็ไม่รู้ จำไม่ได้"ครั้งนี้ผมก็ผ่านไปคิดว่ามันคงจำไม่ได้จริงๆ
อีกหลายวันต่อมา ก็เอาอีกละ เอา กกน ผมไปใส่อีก ผมก็เลยถามมันตรงๆว่า
"นี่
แสดงว่ามันตั้งใจเอาไปใส่ ผมก็ไม่รู้จะทำไงเลยยกให้มันไป มันยังกล้าเอาไปใช้ต่ออีกน่ะ
เฮ้อ มาวันนี้เห็น กกน ของผมอีกตัวถูกถอดทิ้งใว้ในราวผ้าในห้องน้ำ พร้อมกับกางเกงของเพื่อนผม นี่แหละเป็นสาเหตุที่ผมต้องมาเขียนระบายในนี้ ผมไม่รู้จะพูดยังไง ความรู้สึกคือ