ถามถึง คำจำกัด,ข้อจำกัด ของผลกรรมในศาสนาพุทธ ครับ

กรรมคือการกระทำ คำสอนในศาสนาพุทธ คือเราต้องรับผลของกรรมที่เราทำไม่ว่าช้าหรือเร็ว ผมเลยสงสัยว่า กรรมนั้นมันนับถึงตรงไหนครับ สมมุติ ผมชกเพื่อนผม แน่นอนเห็นชัดๆว่า กรรมคือผมชกเพื่อน แล้วถ้าเพื่อนผมกระเด็นไปชนเพื่อนอีกคน มันคือกรรมของผมเปล่า แล้วถ้าเพื่อนอีกคนที่โดนชน กระเด็นไปบนถนน มีรถวิ่งมาหลบเพื่อนผมคนนั้น ไปชนเสาไฟเสียชีวิต เป็นเหตุให้ลูกชายเขา ขาดพ่อเป็นเด็กมีปัญหา โตขึ้นไปฆ่าคนอื่นตาย ผมต้องรับผิดชอบถึงไหนครับ ถ้าต้องรับไปเรื่อยๆ ผมว่าคงไม่มีใครได้นิพพานแน่นอน เพราะผมคิดว่ากรรมที่เกิดขึ้นมีผลกระทบต่อไปเรื่อยๆไม่มีวันจบแน่นอน ก็ต้องเวียนว่ายตายเกิดชดใช้ไปเรื่อยๆ ไอสไตร์ก็คงต้องสะดุ้งทุกครั้งที่มีคนตายจากระเบิดที่เขาคิดขึ้น เอาเป็นว่าสมมุติผลของกรรมมันค่อยๆจางหายไปตาม กาลเวลา ความตั้งใจ หรือ ปัจจัยอื่นๆ ได้ ผมก็สงสัยอีกว่า สมมุติ ผมสร้างระเบิดแล้วกำหนดว่าให้มันระเบิดในอีก 1,000 ปี(สมมุติว่าวิทยาการทำได้) แล้วผมไปซ่อนไว้ หลังจากนั้นผมก็ เวียนว่ายตายเกิดต่อไปแล้วบังเอิญชาติต่อๆมา ผมเกิดปฎิบัติ ตามศีลธรรม ศึกษาธรรมะจนผม นิพพาน ไม่เวียนว่ายตายเกิดอีกแล้ว แต่พอครบ 1,000 ปีระเบิดผมทำงานตามที่ผมตั้งใจไว้ ณ.ตอนนั้นเป็นเหตุให้คนตายมากมาย ผลกรรมนี้ใครจะรับครับ ผมก็นิพพานไปแล้ว
ปล.อันนี้ผมถามเล่นๆนะครับ ว่างๆก็หาอะไรคิดบริหารสมองไปเรื่อยเปื่อย ขอบคุณครับ