ในรั้วมหาลัยนี่ก็มีนะ ใช้การแบนทั้งกลุ่ม
เรากับเพื่อนเด็กเรียนเราออกจากกลุ่มคนพวกนี้
จากตอนแรกที่รักและสนิทกันมาก พอทะเลาะกันเรื่องงานก็เริ่มมีปัญหา
ตอนแรกหันกลับมาดีกัน แต่ดันไปเจอข้อความกับสายตาที่มันด่านินทาเรา
เท่านั้นแหละ มีแฉ มีเรียกมาเคลียร์ พวกมันพวกเยอะกว่า รุมซัดเราใหญ่ ด่าเรา หาว่าเรามันคนไม่มีเพื่อนคบ
เราเลยส่งไปขอบคุณพวกมันที่สอนให้รู้จักไว้ใจ"เพื่อน"ให้น้อยลง

ช่วงแรกทำใจลำบากมาก มันด่า เสียดสี กระแนะกระแหน ดูถูกเรา พอใช้ของแพงก็หาว่าขายตัวมา แล้วก็เอาไปบอกเพื่อนทุกคน
(ซึ่งเราก็ไม่แคร์ เพราะที่บ้านมีฐานะจริง ไม่ได้สตอ แคร์ทำไม ขี้ปากพวกขี้อิจฉา)
เพื่อนบางกลุ่มที่โดนยุยง หูเบา หน้าโง่ ก็เชื่อคำที่เพื่อนพวกนั้นพูดว่าเรา
แต่เราไม่แคร์ เพราะการกระทำที่เราทำ มันจะเป็นเครื่องพิสูจน์ตัวเรา

หลังจากนั้นมา จากที่เรียนโง่ๆ ติดเพื่อน กลายเป็นขยัน ตั้งใจเรียนมากขึ้น และยืนด้วยตัวเอง
มาคนเดียว เรียนคนเดียว ขอแจมกลุ่มเพื่อนคนอื่นบ้าง (ตัวคนเดียว เวลาเข้ากลุ่มใครเลยง่ายหน่อย)
เราประสบความสำเร็จในชีวิต แม้จะมีเพื่อนสนิทแค่คนเดียวที่ไว้ใจได้ แม้จะไม่ได้มีเพื่อนแบบกลุ่ม 5-6 คน
แต่เรารู้สึกสบายใจมาก เวลาสอบก็ไม่ต้องกังวลเวลามันขอลอก เพราะต่างคนต่างทำด้วยตัวเอง
(แต่นังพวกนี้ก็ยังคนลอกเพื่อนเวลาสอบอยู่ โชคดีที่ไม่ใช่เรา)
กลุ่มเพื่อนคนอื่นที่เคยเข้าใจเราผิด ก็มาร้องไห้ขอโทษเรา บอกว่าเสียใจที่ฟังแต่คนอื่นพูดทั้งๆที่เราไม่ใช่คนแบบนั้น
เราก็อื้มๆ ไม่เป็นไร (แต่จำไว้)
แต่..หัวโจ๊กของเรื่องมันไม่คิดจะขอโทษเรา และมันก็คิดว่าตัวมันถูกเสมอ และโทษแต่คนอื่น จนถึงทุกวันนี้

และแล้ว มันก็ทนเห็นเราเป็นเด็กดี ขยันเรียน เก่งขึ้น สวยขึ้น รวยขึ้น ไม่ได้ เลยพยายามเลียนแบบ เอาอย่าง
ใช้ของแบรนด์ ช็อปปิ้งห้างดัง ทำเป็นตั้งใจเรียน 555+ ตลกดีนะ พยายามแข่งดีแข่งเด่น
แต่คนเรา ถ้าแข่งเพราะความอิจฉา ก็ไม่มีวันที่จะประสบความสำเร็จโดยแท้จริง
ต่างกับเราตรงที่ เราไม่ได้แข่งกับใคร แต่เราพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส เอาความเสียใจที่มี การล้มที่แสนเจ็บปวด
มาจูงใจให้ตัวเองมีความฮึดสู้กับปัญหาทุกๆสิ่งในชีวิต ลุกขึ้นยืนอีกครั้งแล้วเดินไปข้างหน้า
เรามาไกล จนเกินกว่าจะกลับไปตกต่ำเรี่ยดินเหมือนเพื่อนเลวๆพวกนั้น

**แอบแปลกใจอยู่นะ ว่า คนเรานี่ทำไมชอบคบเพื่อนที่พูดจาหยาบๆ ชอบกระแนะกระแหน ว่าคนอื่น ไม่ดูตัวเอง ทำตัวแรงๆ
ชอบนินทา วิจารณ์คนนู้นนี้ มันดูเป็นคนจริงใจตรงไหน? (คนพูดจริงใจกับคนพูดเพราะสันดานชั่ว มันคนละเรื่องนะ)
เมื่อก่อนเราชอบเพื่อนแบบนี้ เพราะเราคิดว่าจริงใจ เท่ แรงดี
ตอนนี้เราขอคบบัณฑิตดีกว่าคบคนพาล เพราะมันจะพาชีวิตเราเดินทางผิดได้เสมอ

ทุกวันนี้ชีวิตดีขึ้นมาก เหมือนเป็นคนใหม่ ต้องขอบคุณที่เรามีครอบครัวที่แสนอบอุ่นและเข้าใจเรา
และแฟน คอยให้กำลังใจ
ทำให้เรามีชีวิตสู้กับปัญหาต่อไป

สรุปคือ เผชิญหน้ากับทุกปัญหา เพื่อนเลว ผัวเลว ก็เอาเท้าเขี่ยทิ้งให้หมด ยืนด้วยตนเองให้ได้
แม้ในตอนแรกจะลำบาก รู้สึกท้อ แต่เวลาจะช่วยให้เราเข้มแข็งขึ้น เราใช้เวลา 2 ปีกว่า จนมาถึงจุดๆนี้

ใครที่เจอปัญหาเรื่องเพื่อน ขอให้เอาความเจ็บแค้นนั้นมาทำให้เป็นโอกาสในการก้าวต่อไป