คือเราสามารถเห็นคนๆหนึ่งแบบมี "มิติ" มาก  เช่น  เห็นทั้งตอนที่เขาอ่อนโยน  ดีแสนดี  ช่วยเหลือคนอื่น   ตอนเกรี้ยวกราด ร้ายแสนร้าย ทำร้ายคนอื่น   เห็นตอนที่เขายิ้มแย้มและทำอะไรดีๆ   และเห็นตอนที่เขาทำอะไรรุนแรงน่ากลัว   โดยที่ตัวละครนี้ยังคงกึ่งๆ ไม่รู้ยังไงแน่ ไม่ได้เสนอมุมมองว่าเขาเป็นตัวดีหรือร้ายกันแน่   หนังส่วนใหญ่แม้ตัวละครมีมิติ แต่จะสรุปให้เราว่าเขาดีหรือเลว