ถึงคุณคนเขียนบทละครเรื่อง คือหัตถาครองพิภพ

ไม่รู้ว่าคุณจะได้ยินหนึ่งเสียงเล็กๆจากห้องเฉลิมไทยนี้หรือไม่...แต่อยากจะบอกว่า
การเขียนบทละครเพื่อถ่ายทอดความรู้สึก นึกคิด และตัวตนของตัวละคร..โดยการให้ตัวละครพูดกับตัวเอง
ทุกตัวละคร และทุกตอน...ในยุคนี้ (ปี พ.ศ 2556-2557) ถือว่าไร้มาตรฐานโดยสิ้นเชิง
แรกๆเห็นเพื่อนๆในนี้บ่น  ยังแอบหวัง ว่าคงมีการปรับปรุงขึ้นบ้าง แต่เปล่าเลย ยังคงรักษามาตรฐานคงเส้นคงวา
ไม่รู้ว่าคุณมีความเป็นมา มีผลงาน หรือมีมาตรฐานระดับไหนมาก่อน..แต่อยากจะบอกว่า
บทละครที่คุณเขียนให้กับ"คือหัตถาฯ"เรียกได้ว่า ด้อยคุณภาพสุดๆ ....
นับเป็นรอยด่างพร้อยในชีวิตการทำงานของคุณเลยทีเดียว.......เสียดาย