ทำงานมาปีกว่าแล้วค่ะ เจอคนๆนึงในออฟิศ เหมือนนางจะมี 2 บุคลิก
บทจะดีกับเรา อยากใช้โน่นนี่เรา ก็ดีใจหาย เอ็นดูเรามาก
บทจะร้าย นางก็นิ่ง เงียบ ไม่คุยด้วย คุยไปนางก็ตอบแบบผ่านๆ ขอไปที ชักสีหน้าขึ้นเสียงบางโอกาส
เป้นสลับไป-มาอยู่อย่างนี้ ตอนแรกก็งง เราไปทำอะไรเขาป่าววะ
ตอนนี้ยอมรับว่าสับสนค่ะ เป็นอะไรไม่รู้ เหมือนเราเป็นคนโง่ รู้ทั้งรู้ ยังไหลอ่อนผ่อนตามเขาในเวลาที่เขาดีด้วย แต่เวลาเขาร้าย เราก็ไม่เข้าใกล้เลยค่ะ แบบรู้แล้ว ว่าตอนนี้โรคทางจิตกำเริบ (อันนี้เรียกเอง อาจแรงไปหน่อยนะคะ)
แต่ที่ยอมๆมา ก็เพราะรู้สึกว่าเอาน่ะ นั่นมันคนที่สอนงานเรา เขาอาจจะมีอะไรที่เราไม่มี(อาการทางจิต 555+) แต่ที่ยอมนี่ ไม่ได้ชอบนะคะ แค่ไม่รู้ว่าจะแรงกลับไปทำไม เสียเวลากะอารมณ์...ไม่ใช่เรื่อง
***นางเป็นคนปากแรงๆ ตรงๆ เลยไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก เพราะถ้าโอกาสเปิด เราก็ไม่ยอมเสียโอกาสปล่อยหมาในปากเราไปกัดนางเหมือนกัน***
เดี๋ยวเลิกงานจะมาอัพต่อนะคะ...
เคยเจอคนแบบนี้ในชีวิตไหมคะ
บทจะดีกับเรา อยากใช้โน่นนี่เรา ก็ดีใจหาย เอ็นดูเรามาก
บทจะร้าย นางก็นิ่ง เงียบ ไม่คุยด้วย คุยไปนางก็ตอบแบบผ่านๆ ขอไปที ชักสีหน้าขึ้นเสียงบางโอกาส
เป้นสลับไป-มาอยู่อย่างนี้ ตอนแรกก็งง เราไปทำอะไรเขาป่าววะ
ตอนนี้ยอมรับว่าสับสนค่ะ เป็นอะไรไม่รู้ เหมือนเราเป็นคนโง่ รู้ทั้งรู้ ยังไหลอ่อนผ่อนตามเขาในเวลาที่เขาดีด้วย แต่เวลาเขาร้าย เราก็ไม่เข้าใกล้เลยค่ะ แบบรู้แล้ว ว่าตอนนี้โรคทางจิตกำเริบ (อันนี้เรียกเอง อาจแรงไปหน่อยนะคะ)
แต่ที่ยอมๆมา ก็เพราะรู้สึกว่าเอาน่ะ นั่นมันคนที่สอนงานเรา เขาอาจจะมีอะไรที่เราไม่มี(อาการทางจิต 555+) แต่ที่ยอมนี่ ไม่ได้ชอบนะคะ แค่ไม่รู้ว่าจะแรงกลับไปทำไม เสียเวลากะอารมณ์...ไม่ใช่เรื่อง
***นางเป็นคนปากแรงๆ ตรงๆ เลยไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก เพราะถ้าโอกาสเปิด เราก็ไม่ยอมเสียโอกาสปล่อยหมาในปากเราไปกัดนางเหมือนกัน***
เดี๋ยวเลิกงานจะมาอัพต่อนะคะ...