ของเสี่ยโตมากับแฟชั่นในปี 1984 – 1986 ถือว่าเป็นยุคเฟื่องฟู ของวงการแฟชั่นในเมืองไทยเลย
สมัยนั้นวงการแฟชั่นของไทย ดังมาก ถือเป็นต้นกำเนิดแบรนด์ดังหลายแบรนด์ ทีมีวางขายกันในปัจจุบัน
ถ้าไล่ตั้งแต่ปี 1984 ขึ้นมาเรื่อยๆ ( ถ้ามีผิดพลาด มาบอกด้วยน๊า ) เป็นอันรู้กันเลย ว่าในยุคสมัยนั้น เป็นยุคของเด็กบู ครองเมือง แบรนด์ดังๆ หลายๆแบรนด์ต่างพากันมาเปิดร้านในสยามเซ็นเตอร์ วัยรุ่นสมัยนั้นอยากเท่ ก้ต้องไปใส่เสื้อผ้า นั่งตรงบันไดสยามเซ็นเตอร์ ว
ในสมัยนั้นเสื้อที่ใส่ มักจะมีโลโก้แบรนด์ตัวใหญ่มาก ให้เห็นว่าคุณกำลังใส่เสื้อของยี่ห้อไหนอยู่ ซึ่งต่างจากปัจจุบันที่มีโลโก้ตัวเล็กๆแค่ตรงอกเสื้อ ซึ่งในยุคนั้นถือเป็นการกำเนิด และเป็นยุคเฟื่องฟูของแบรนด์ไทย
และถ้าพูดถึงแบรนด์แรก ใครๆก็คงรู้จัก เพราะตอนนั้นแบรนด์นี้ดังมาก ถึงมากที่สุด นั่นก็คือ
DOMON เรียกได้ว่ามีของก็อป ออกมาวางขายกันให้เกลื่อน DOMON นี่ผลิตขายมันตั้งแต่กางเกงใน กางเกง เข็มขัด กระเป๋า เสื้อ เสื้อกล้าม คืออะไรที่ใส่ได้ ใช้ได้ แบรนด์นี้ผลิตมันทุกอย่าง ในยุคนั้นใครไม่มี DOMON ใส่ ถือว่าเชยมากกกกก
คู่แข่งที่ตามมาติดๆ ในสมัยนั้น เป็นเสื้อมีปีก กางเกงมีปีก ยี่ห้อมันยังมีปีก จะเป็นยี่ห้อไหนเป็นไปไม่ได้ นั่นคือ
Paccino
ในสมัยนั้น เสื้อยี่ห้อนี้เสี่ยว่ามันแพงกว่า DOMON อีกนะ กางเกงมีปีกหลายคนคงนึกไม่ออก ลองนึกตามคือที่ขากางเกงขอยี่ห้อนี้ เค้าจะมีชายผ้าออกมาด้านข้างตั้งแต่ขอบกางเกง ไล่มาถึงขา ทั้ง 2 ด้าน
Kai Boutique เจ้าพ่อแฟชั่นของเมืองไทยคนนึง ยี่ห้อนี้เปรียบเสมือน ยี่ห้อ Anurak ในปัจจุบัน ตอนนั้นเป็นยี่ห้อเฉพาะกลุ่ม แต่ก็มีคนใส่เยอะอยู่ เอกลักษณ์ของคนที่ใส่ยี่ห้อนี้คือ ถุงใส่เสื้อจะใหญ่เว่อร์มาก แถมเป็นถุงใส แล้วมีเขียนโลโก้ Kai อยู่ตรงกลาง
Slot machine เสื้อยี่ห้อนี้สารภาพว่าจำไม่ค่อยได้ แต่ถ้าเอาคลับคล้ายคลับคลาก็เป็นเสื้อในแนวมีสีสัน มีลูกเล่น ที่ลายเสื้อ ถ้าถามว่าคล้ายกับแบรนด์ไหนในปัจจุบัน คิดว่าน่าจะคล้าย Tube Gallery มั้ง โลโก้ของแบรนด์นี้เป็นแค่ป้ายสีขาว แล้วมีคำว่Slot Machine ตัวหนังสือเรียบๆ ที่ดำเท่านั้น
Police นี่ก็นิยทในสมัยนั้น เป็นเสื้อผ้าที่เน้นสีขาว ดำ ซึงก็แทบไม่ต่างกับสมัยนี้มากนัก
Punch เสื้อแนวคุณชาย พริ้วๆ แล้วแปะโลโก้ใหญ่บิ๊กบึ้มไว้ที่ข้างหลัง ใหญ่ขนาดไหนก็พอๆกับ ซัมซุง เอส 4 โลโก้ของ Punch มี 2 แบบ คือแบบใหญ่บิ๊กบึ้มที่เป็นรูป คนหันข้างซ้อนกันประมาณ 4 คน แล้วมีช่อมะกอกเหมือน Fred Perry
ส่วนแบบที่สอง โลโก้ขนาดเล็กก้เล็กซะ ขนาด2x3” เป็นรูปนหันข้างแค่คนเดียว แล้วก็มีช่อมะกอก ติดไว้ที่ด้านหลังเสื้อเช่นกัน
Diesel แบรนด์นอกที่ฝ่าเข้ามาเป็นที่นิยมของวัยรุ่นไทยในสมัยนั้น ด้วยสัญลักษณ์โลโก้สุดเท่ ราคาแพงได้ใจ
Soda แบรนด์นี้สารภาพว่าไม่ค่อยได้รู้จัก รู้แต่ว่าว่าเป็นที่นิยม แต่ไม่เคยซื้อใส่
Greyhound ไม่น่าเชื่อว่า ยี่ห้อจะสามารถยืดหยัดมาถึงปัจจุบัน ในสมัยนั้นแบรนด์เกรย์ฮาวน์ น่าจะดังแบบเรียบๆ ไม่หวือหวาเหมือน DOMON หรือ Paccino แต่ก็มีคนใส่แม้จะไม่มากนัก ส่วนโลโก้ก็ไม่ต่างกับตอนนี้ที่เป็นรูปหมา greyhound แต่อยู่บนป้ายใหญ่ๆ เหมือนยี่ห้ออื่น
ส่วนกางเกงที่ฮิตในยุคนั้น บอกเลยว่ากางเกงลินิน ฮิตกันเป็นปี เสื้อยี่ห้อไหนก็ได้ แต่กางเกงต้องเป็นลินิน ถ้าใส่แล้วไม่ยับ ก็ลินินเกรดไม่ได้ เกรดดีต้องยับเหมือนไม่ได้รีด
ในช่วงนั้นถ้าแบรนด์ที่กล่าวมาเป็นแบรนด์ระดับ A แบรนด์ระดับ B ก็เริ่มดังไม่แพ้กัน ซึ่งตอนนั้นแบรนด์ระดับ B ก็มีเสื้อผ้าออกมาหลายยี่ห้อมาก ไม่ว่าจะเป็น Do! Family แตงโม รวมไปถึงยี่ห้อ Chocolate ที่ใช้ไอ้หน้ายิ้มสีเหลืองสกรีนบนเสื้อยืด สมัยนั้นก็ดังมากๆ โดยที่วัยรุ่นซื้อใส่กันให้พรึ่บ
ใครโตมากับแฟชั่น ช่วงไหน มีอะไรในช่วงนั้นบ้าง มาเเจมกัน
สมัยนั้นวงการแฟชั่นของไทย ดังมาก ถือเป็นต้นกำเนิดแบรนด์ดังหลายแบรนด์ ทีมีวางขายกันในปัจจุบัน
ถ้าไล่ตั้งแต่ปี 1984 ขึ้นมาเรื่อยๆ ( ถ้ามีผิดพลาด มาบอกด้วยน๊า ) เป็นอันรู้กันเลย ว่าในยุคสมัยนั้น เป็นยุคของเด็กบู ครองเมือง แบรนด์ดังๆ หลายๆแบรนด์ต่างพากันมาเปิดร้านในสยามเซ็นเตอร์ วัยรุ่นสมัยนั้นอยากเท่ ก้ต้องไปใส่เสื้อผ้า นั่งตรงบันไดสยามเซ็นเตอร์ ว
ในสมัยนั้นเสื้อที่ใส่ มักจะมีโลโก้แบรนด์ตัวใหญ่มาก ให้เห็นว่าคุณกำลังใส่เสื้อของยี่ห้อไหนอยู่ ซึ่งต่างจากปัจจุบันที่มีโลโก้ตัวเล็กๆแค่ตรงอกเสื้อ ซึ่งในยุคนั้นถือเป็นการกำเนิด และเป็นยุคเฟื่องฟูของแบรนด์ไทย
และถ้าพูดถึงแบรนด์แรก ใครๆก็คงรู้จัก เพราะตอนนั้นแบรนด์นี้ดังมาก ถึงมากที่สุด นั่นก็คือ
DOMON เรียกได้ว่ามีของก็อป ออกมาวางขายกันให้เกลื่อน DOMON นี่ผลิตขายมันตั้งแต่กางเกงใน กางเกง เข็มขัด กระเป๋า เสื้อ เสื้อกล้าม คืออะไรที่ใส่ได้ ใช้ได้ แบรนด์นี้ผลิตมันทุกอย่าง ในยุคนั้นใครไม่มี DOMON ใส่ ถือว่าเชยมากกกกก
คู่แข่งที่ตามมาติดๆ ในสมัยนั้น เป็นเสื้อมีปีก กางเกงมีปีก ยี่ห้อมันยังมีปีก จะเป็นยี่ห้อไหนเป็นไปไม่ได้ นั่นคือ
Paccino
ในสมัยนั้น เสื้อยี่ห้อนี้เสี่ยว่ามันแพงกว่า DOMON อีกนะ กางเกงมีปีกหลายคนคงนึกไม่ออก ลองนึกตามคือที่ขากางเกงขอยี่ห้อนี้ เค้าจะมีชายผ้าออกมาด้านข้างตั้งแต่ขอบกางเกง ไล่มาถึงขา ทั้ง 2 ด้าน
Kai Boutique เจ้าพ่อแฟชั่นของเมืองไทยคนนึง ยี่ห้อนี้เปรียบเสมือน ยี่ห้อ Anurak ในปัจจุบัน ตอนนั้นเป็นยี่ห้อเฉพาะกลุ่ม แต่ก็มีคนใส่เยอะอยู่ เอกลักษณ์ของคนที่ใส่ยี่ห้อนี้คือ ถุงใส่เสื้อจะใหญ่เว่อร์มาก แถมเป็นถุงใส แล้วมีเขียนโลโก้ Kai อยู่ตรงกลาง
Slot machine เสื้อยี่ห้อนี้สารภาพว่าจำไม่ค่อยได้ แต่ถ้าเอาคลับคล้ายคลับคลาก็เป็นเสื้อในแนวมีสีสัน มีลูกเล่น ที่ลายเสื้อ ถ้าถามว่าคล้ายกับแบรนด์ไหนในปัจจุบัน คิดว่าน่าจะคล้าย Tube Gallery มั้ง โลโก้ของแบรนด์นี้เป็นแค่ป้ายสีขาว แล้วมีคำว่Slot Machine ตัวหนังสือเรียบๆ ที่ดำเท่านั้น
Police นี่ก็นิยทในสมัยนั้น เป็นเสื้อผ้าที่เน้นสีขาว ดำ ซึงก็แทบไม่ต่างกับสมัยนี้มากนัก
Punch เสื้อแนวคุณชาย พริ้วๆ แล้วแปะโลโก้ใหญ่บิ๊กบึ้มไว้ที่ข้างหลัง ใหญ่ขนาดไหนก็พอๆกับ ซัมซุง เอส 4 โลโก้ของ Punch มี 2 แบบ คือแบบใหญ่บิ๊กบึ้มที่เป็นรูป คนหันข้างซ้อนกันประมาณ 4 คน แล้วมีช่อมะกอกเหมือน Fred Perry
ส่วนแบบที่สอง โลโก้ขนาดเล็กก้เล็กซะ ขนาด2x3” เป็นรูปนหันข้างแค่คนเดียว แล้วก็มีช่อมะกอก ติดไว้ที่ด้านหลังเสื้อเช่นกัน
Diesel แบรนด์นอกที่ฝ่าเข้ามาเป็นที่นิยมของวัยรุ่นไทยในสมัยนั้น ด้วยสัญลักษณ์โลโก้สุดเท่ ราคาแพงได้ใจ
Soda แบรนด์นี้สารภาพว่าไม่ค่อยได้รู้จัก รู้แต่ว่าว่าเป็นที่นิยม แต่ไม่เคยซื้อใส่
Greyhound ไม่น่าเชื่อว่า ยี่ห้อจะสามารถยืดหยัดมาถึงปัจจุบัน ในสมัยนั้นแบรนด์เกรย์ฮาวน์ น่าจะดังแบบเรียบๆ ไม่หวือหวาเหมือน DOMON หรือ Paccino แต่ก็มีคนใส่แม้จะไม่มากนัก ส่วนโลโก้ก็ไม่ต่างกับตอนนี้ที่เป็นรูปหมา greyhound แต่อยู่บนป้ายใหญ่ๆ เหมือนยี่ห้ออื่น
ส่วนกางเกงที่ฮิตในยุคนั้น บอกเลยว่ากางเกงลินิน ฮิตกันเป็นปี เสื้อยี่ห้อไหนก็ได้ แต่กางเกงต้องเป็นลินิน ถ้าใส่แล้วไม่ยับ ก็ลินินเกรดไม่ได้ เกรดดีต้องยับเหมือนไม่ได้รีด
ในช่วงนั้นถ้าแบรนด์ที่กล่าวมาเป็นแบรนด์ระดับ A แบรนด์ระดับ B ก็เริ่มดังไม่แพ้กัน ซึ่งตอนนั้นแบรนด์ระดับ B ก็มีเสื้อผ้าออกมาหลายยี่ห้อมาก ไม่ว่าจะเป็น Do! Family แตงโม รวมไปถึงยี่ห้อ Chocolate ที่ใช้ไอ้หน้ายิ้มสีเหลืองสกรีนบนเสื้อยืด สมัยนั้นก็ดังมากๆ โดยที่วัยรุ่นซื้อใส่กันให้พรึ่บ