ในยามวิกฤติมันจะสร้างวีรบุรุษวีรสตรีเสมอ เมื่อวานผมขอชมเชยเจ้าหน้าที่หญิง DSI คนนั้นว่า เธอกล้าหาญมากครับ

ในสภาวะ ที่เจ้านาย (ผอ.สูงอายุ) จนตรอก ..ต้องถอยไปอยู่ที่มุมอับในลิฟท์

ท่ามกลาง ฝูงอะไรก็ไม่รู้ที่จ้องจะขย้ำ ท่าน ผอ.ผู้นี้ เหมือนโกรธเกลียดกันมาแต่ปางก่อนเป็นร้อย ๆ ปี

ข้าราชการหญิงคนนั้น (ผมเดาว่า หน้าห้อง หรือ เลขา) ไม่ได้ ประหวั่น ไม่กลัว และไม่แสดงท่าทีที่หวั่นเกรงอะไร กลับยืนขวาง อดีต ส.ส.ถ่อย  ของจังหวัดชุมพร ด้วยกล้าหาญ ในบางเวลา เธอกางแขนปกป้องเจ้านาย ไม่ให้ถูกทำร้ายเสียด้วยซ้ำ

ลึก ๆ แล้วผม อิจฉา ผอ.เหมือนกันนะ ที่มีลูกน้องที่ จิตใจเข้มแข็ง แม้นในยามวิกฤติ ที่ไม่รู้ว่า นาที นั้นเหล่าคนดี จะเข้ามาขย้ำเมื่อไหร่

แต่เธอไม่หนี เธอไม่เอาตัวรอด และอยู่กับเจ้านายตลอดเวลา

ความจริงผมก็มีเลขา สไตล์นี้แหละ อาจจะเป็นเพราะ ติดสอยห้อยตามมานาน และผมให้โอกาส จาก ธุรการ มาเข้าแท่ง วิชาการได้ ชนิดปากเปียกปากแฉะ ชี้แจงกันหืดขึ้นคอ

เนื่องจากเป็นคนมีน้ำใจ เป็นคนดีเสมอต้นเสมอปลาย เป็นคนที่ คำนึงถึงจิตใจคนอื่น แม้นจะอ่อนด้อย ความคิดในเชิงวิชาการ และการใช้ภาษาสู้เด็กรุ่นใหม่ ๆ ไม่ได้

แต่เธอก็ทำงานอย่างเต็มความสามารถ โดยเฉพาะเก็บตกสิ่งที่เจ้านาย ขี้ลืม มาโดยตลอด

เด็กคนนี้ กตัญญู แต่ผมก็ไม่กล้าถามว่า "หาก กรูโดนแบบนี้บ้าง แล้วเอ็งจะเข้ามาขวางไว้หรือเปล่าว๊ะ"

บอกตรง ๆ ครับว่า ไม่กล้าถาม

แต่คิดว่า หากอยู่ตรงกลางจริง ๆ คงไม่ได้ห้ามฝ่ายเดียวหรอก คงต้องห้ามไม่ให้ผมเอาบาทา ยันไปที่ปาก ของท่าน อดีต ส.ส. ชุมพร คนนี้เช่นกัน

แต่ผมมั่นใจว่า แม้นผมจะโดนรุมซ้อมจนสลบ

มันก็คง พยุงผมไปส่งโรงพยาบาล

ขอสดุดี วีรกรรมของ ข้าราชการหญิงของ DSI คนนี้ครับ

เป็นผู้หญิงที่กล้าหาญจริง ๆ

ขอแสดงความนับถือ

ปล. ถ้าผมเป็นเจ้านายเธอนะ..เอาไปเลย ดีเด่น..ขั้นสูงสุด ๓ ครั้งซ้อน (ฮา)