ขอสารภาพว่ามาตั้งกระทู้เพราะอยากระบายความอึดอัดค่ะ
จขกทเป็นสลิ่มแบบ original เกลียดทักษิณและยิ่งลักษณ์มากจนแค่เห็นหน้าก็แทบทนดูไม่ได้ แต่ว่าเรามีความต่างกับสลิ่มคนอื่นอยู่บ้าง ตรงที่ไม่คลั่งไคล้ประชาธิปัตย์ตั้งแต่แรก เพียงแต่ถ้าจะให้เลือกก็จะเลือกประชาธิปัตย์เพราะไม่รู้จะเลือกใคร เวลาเพื่อนๆ คุยกันเรื่องการเมือง ก็จะเข้าไปสุมกันด่าทักษิณกับยิ่งลักษณ์อย่างสนุกสนาน
แต่พอมาวันหนึ่ง ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ต้องขอบคุณสุเทพ เทือกสุบรรณที่ทำให้เราตาสว่างเข้าใจว่าประชาธิปัตย์เล่นเกมการเมืองอย่างไร เราจึงมีท่าทีที่เปลี่ยนไป ไม่ได้ไปร่วมด่าทักษิณยิ่งลักษณ์เหมือนเดิม คนรอบข้างก็เริ่มมองอย่างสงสัย พอเราเริ่มวิจารณ์กปปสกับพวกดาราที่มาเป่านกหวีด แล้วบ่นว่าทำไมไม่ทำตามกติกา เท่านั้นแหล่ะ เรากลายเป็นหมาหัวเน่าทันที เจอสารพัดคำด่าเหมือนอย่างที่ทุกคนเคยเจอมา เราเริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่าทำไมคนรอบข้างที่เรารู้จักส่วนใหญ่ถึงเป็นไปได้ขนาดนี้ ทุกคนฝังใจแต่กับคำว่าโกงกิน จนละเลยความถูกต้องและวิธีการที่ดี ลืมคำว่าเป็นธรรมในสังคม เฝ้าแต่ท่องคำว่าไม่มีความเป็นกลางระหว่างความดีกับความชั่ว จนลืมไปว่าความดีนั้นมองได้หลายมุมและบางเรื่องก็ขึ้นอยู่กับการตีความส่วนบุคคล และไม่มีใครสักคนจะตั้งคำถามว่าสิ่งที่กปปสทำอยู่จะนำเราไปสู่อะไร
เราเฝ้ามองสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความสลดใจ ม็อบนกหวีดเริ่มต้นด้วยเจตนาและเป้าหมายที่ดีงาม แต่มาถึงตอนนี้เรามองไม่เห็นมวลมหาประชาชนแล้ว เราเห็นแต่กลุ่มก้อนของความเกลียดชังและอคติที่ไปรวมตัวอยู่เป็นก้อนใหญ่ พร้อมที่จะทำอะไรก็ได้ที่จะทำให้พวกเขาได้ในสิ่งที่ต้องการ โดยไม่คำนึงถึงวิธีการ ใครเห็นต่างคือชั่วเลว
เราบอกตามตรงว่า เรารู้สึกเหมือนอยู่คนละโลก และไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้มีการศึกษาทั้งหลาย ทำไมเราไม่สามารถจะตั้งคำถามแล้วคุยกันดีๆ โดยไม่ต้องเกลียดกันได้ ทำไมเราไม่สามารถจะแยกประเด็นให้มองปัญหาเป็นอย่างๆ แล้วค่อยๆ ใช้สติปัญญาในการแก้ไขปัญหาร่วมกันได้ เราได้แต่ถามว่าทำไมๆๆๆๆ
เราไม่เคยเชื่อในวาทกรรมเรื่องแบ่งแยกชนชั้น แต่วันนี้เราเชื่อแล้วว่ามันมีอยู่จริง และมันฝังอยู่ใน DNA ของคนไทยกลุ่มหนึ่ง ที่ไม่ว่าโลกจะเปลี่ยนไปแค่ไหน แต่การ discriminate ก็ไม่เคยหมดไป เราเชื่อแล้วว่าการเมืองทำให้คนเลิกคบกัน สำหรับเรา ไม่ใช่เพราะเรารับความเห็นต่างไม่ได้ แต่เป็นเพราะการเมืองช่วยเปิดเผยธาตุแท้ของคนออกมา และสิ่งที่เราเห็นจากบางคนนั้นมันน่ารังเกียจเกินทำใจกลับไปคุยด้วยเหมือนเก่าได้
ระบายเสียยาว ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่าน
วิกฤตครั้งนี้ไม่ใช่วิกฤตการเมือง แต่เป็นวิกฤตของสติปัญญา
จขกทเป็นสลิ่มแบบ original เกลียดทักษิณและยิ่งลักษณ์มากจนแค่เห็นหน้าก็แทบทนดูไม่ได้ แต่ว่าเรามีความต่างกับสลิ่มคนอื่นอยู่บ้าง ตรงที่ไม่คลั่งไคล้ประชาธิปัตย์ตั้งแต่แรก เพียงแต่ถ้าจะให้เลือกก็จะเลือกประชาธิปัตย์เพราะไม่รู้จะเลือกใคร เวลาเพื่อนๆ คุยกันเรื่องการเมือง ก็จะเข้าไปสุมกันด่าทักษิณกับยิ่งลักษณ์อย่างสนุกสนาน
แต่พอมาวันหนึ่ง ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ต้องขอบคุณสุเทพ เทือกสุบรรณที่ทำให้เราตาสว่างเข้าใจว่าประชาธิปัตย์เล่นเกมการเมืองอย่างไร เราจึงมีท่าทีที่เปลี่ยนไป ไม่ได้ไปร่วมด่าทักษิณยิ่งลักษณ์เหมือนเดิม คนรอบข้างก็เริ่มมองอย่างสงสัย พอเราเริ่มวิจารณ์กปปสกับพวกดาราที่มาเป่านกหวีด แล้วบ่นว่าทำไมไม่ทำตามกติกา เท่านั้นแหล่ะ เรากลายเป็นหมาหัวเน่าทันที เจอสารพัดคำด่าเหมือนอย่างที่ทุกคนเคยเจอมา เราเริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่าทำไมคนรอบข้างที่เรารู้จักส่วนใหญ่ถึงเป็นไปได้ขนาดนี้ ทุกคนฝังใจแต่กับคำว่าโกงกิน จนละเลยความถูกต้องและวิธีการที่ดี ลืมคำว่าเป็นธรรมในสังคม เฝ้าแต่ท่องคำว่าไม่มีความเป็นกลางระหว่างความดีกับความชั่ว จนลืมไปว่าความดีนั้นมองได้หลายมุมและบางเรื่องก็ขึ้นอยู่กับการตีความส่วนบุคคล และไม่มีใครสักคนจะตั้งคำถามว่าสิ่งที่กปปสทำอยู่จะนำเราไปสู่อะไร
เราเฝ้ามองสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความสลดใจ ม็อบนกหวีดเริ่มต้นด้วยเจตนาและเป้าหมายที่ดีงาม แต่มาถึงตอนนี้เรามองไม่เห็นมวลมหาประชาชนแล้ว เราเห็นแต่กลุ่มก้อนของความเกลียดชังและอคติที่ไปรวมตัวอยู่เป็นก้อนใหญ่ พร้อมที่จะทำอะไรก็ได้ที่จะทำให้พวกเขาได้ในสิ่งที่ต้องการ โดยไม่คำนึงถึงวิธีการ ใครเห็นต่างคือชั่วเลว
เราบอกตามตรงว่า เรารู้สึกเหมือนอยู่คนละโลก และไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้มีการศึกษาทั้งหลาย ทำไมเราไม่สามารถจะตั้งคำถามแล้วคุยกันดีๆ โดยไม่ต้องเกลียดกันได้ ทำไมเราไม่สามารถจะแยกประเด็นให้มองปัญหาเป็นอย่างๆ แล้วค่อยๆ ใช้สติปัญญาในการแก้ไขปัญหาร่วมกันได้ เราได้แต่ถามว่าทำไมๆๆๆๆ
เราไม่เคยเชื่อในวาทกรรมเรื่องแบ่งแยกชนชั้น แต่วันนี้เราเชื่อแล้วว่ามันมีอยู่จริง และมันฝังอยู่ใน DNA ของคนไทยกลุ่มหนึ่ง ที่ไม่ว่าโลกจะเปลี่ยนไปแค่ไหน แต่การ discriminate ก็ไม่เคยหมดไป เราเชื่อแล้วว่าการเมืองทำให้คนเลิกคบกัน สำหรับเรา ไม่ใช่เพราะเรารับความเห็นต่างไม่ได้ แต่เป็นเพราะการเมืองช่วยเปิดเผยธาตุแท้ของคนออกมา และสิ่งที่เราเห็นจากบางคนนั้นมันน่ารังเกียจเกินทำใจกลับไปคุยด้วยเหมือนเก่าได้
ระบายเสียยาว ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่าน