มนตราซาตาน... บทที่ 9

0 สุดทางรักเหลือชังไว้สั่งเชือด สยามรัฐฤาหยดเลือดจะเหือดหาย เหล่าแวดล้อมพร้อมมีดเริ่มกรีดกราย รอหยาดเลือดรวมสายที่ปลายคม 0 สุดเส้นทางสายรัก, ที่ปักขวาง คือกฎสร้างกำกับรอทับถม ปริยายถ่อยเถื่อนวางเงื่อน

O ริ้วภูษา, นวลลออเหมือนต่อเรื่อง ผ่านย่างเยื้องรูปโฉมล้อมโลมขวัญ ดั่งสายน้ำเลี้ยวไหลล้อมไพรวัลย์ โอบไอชื้นลูบพรรณร่วมกันมา O สายน้ำโอบสิงขรซอกซอนเลี้ยว อีกร่างเปรียววางรอยดั่งคอยท่า ขจีแห่งหิมวัลย์ล้

O พร้อมรูปหน้าก้มต่ำเหมือนก้ำกึ่ง เม้มเรียวปากแกมบึ้งอยู่ซึ่งหน้า อีกแก้มเนื้อเนียนลออเหมือนล้อตา ให้วกหา-วกวน .. อยู่อลเวง O โลกแวดล้อมเบื้องหน้าเมื่อตาสบ ราวถูกลบด้วยนิมิตแห่งพิศเพ่ง อ่อนไหวทั่วเขตค

ติดตามได้ในบล็อค ค่ะ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=masokiss&month=04-2014&date=19&group=19&gblog=29

รังสิมันตุ์อย่างเขา เปล่งประกายแสงสว่างท่ามกลางความมืดมิด จนอิทธิพลความอบอุ่นส่งผลต่อจิตใจหวั่นไหว ดึงดูดให้หลงใหลในความงดงามเหล่านั้น หากวันใดแสงสว่างลาลับไป ศศิชาอย่างเธอ จะอยู่ต่ออย่างไรในความ